- نیویارک تایمز
نیویارک تایمز مینویسد خرید و فروش کتاب در افغانستان علیرغم پایین بودن سطح سواد در این کشور رونق یافتهاست.
روزنامه میافزاید اگرچه افغانستان میوه خشک و تازه به وفرت تولید میکند ولی باز هم برخی انواع این میوهها از ایران و پاکستان به این کشور وارد میشود. روزنامه توضیح میدهد که سالیان بودجههای ناشی از کمک خارجی هنگفت معاشات مردم را بلند ساخته که صنایع محلی را از بین بردهاست.
در نتیجه تنها چیزهایکه این کشور از خارج وارد نمیکند تریاک و کتاب است.
در میان هر پنج افغان تنها دو نفر آنها میتوانند چیزی بخوانند.
نیویارک تایمز در ادامه مینویسد در حالیکه ناشران در بسیاری کشورها با مشکلات روبهرو میباشند ولی کار و بار آنها در سه سال اخیر در افغانستان علیرغم پائین بودن سطح سواد در این کشور رونق یافتهاست.
نیویارک تایمز مینویسد که در میان هر پنج افغان تنها دو نفر آنها میتوانند چیزی بخوانند.
ولی کسانیکه توانایی خواندن را دارند به نظر میرسد که با علاقمندی مستمر و قابل ملاحظه علیرغم یا بخاطر گردباد خشونت و نا آرامی در کشور بخصوص در این اواخر به کتاب رو میآورند.
نیویارک تایمز مینویسد که در یک جامعه آشفته و مضطرب، سرگرم شدن با کتاب بهترین وسیله نیروبخش است.
جمشید هاشمی یکی از مسئولان کتابخانه آنلاین و موسسین کلپ کتاب افغانستان به روزنامه گفتهاست که مطالعه کتاب در هر محیط و خصوصا در شرایط جنگ یک وقفه در روند زندهگی روزمره ایجاد میکند و خواننده را از ماحول خود جدا میسازد.
او گفتهاست مطالعه در هر جای دنیا موثر و نیرومند است ولی در جای چون افغانستان شاید یک وسیلۀ برای بقای عاطفی باشد.
- اکسیوز
نشریه اکسیوز با توجه به افزایش کشت کوکنار در افغانستان در عنوان یک مطلب خود مینویسد که گسترش نفوذ طالبان منجر به رونق کار و بار مواد مخدر در افغانستان شدهاست.
نشریه به استناد یک گزارش حکومت امریکا مینویسد که تولید تریاک در افغانستان از ۴۸۰۰ تن به ۹۰۰۰ هزار تن رسیده و در سال گذشته ۸۷ فیصد افزایش یافتهاست که یک منبع عایداتی مهم به شورشیان طالب فراهم میسازد.
نشریه اکسیوز به سروی سال ۲۰۱۷ ملل متحد در افغانستان اشاره کرده که میگوید در ۳۲۰ هزار هکتار زمین در این کشور کوکنار کشت شدهاست.
مایکل کوگلمان یک کارشناس مرکز تحقیقاتی ویلسن سنتر به نشریه گفتهاست که یک عامل دیگر افزایش کشت کوکنار این است که به دهقانان سودمند تمام میشود.
او گفته است تلاشهای به رهبری امریکا جهت ایجاد برنامههای معیشتی بدیل برای دهقانان افغان ناکام ماندهاست چون کدام بدیل سودآورتر به آنها پیشنهاد نشدهاست.