گروههای افراطی در افغانستان هر چند بین خود دشمنی دارند، ولی در دشمنی با رسانهها و ژورنالیستان متحد میباشند.
گروه طالبان و گروه داعش در میدان جنگ شاید با هم دشمن باشند، اما خارج از میدان جنگ در برابر یک دشمن مشترک متحد میباشند.
این دشمن مشترک مطبوعات افغانستان است.
این دو گروه افراطی رادیوها و تلویزیونها را تهدید نموده و عمداً هدف قرار دادهاند.
در اواخر رسانهها و کارمندان آنها در نقاط مختلف افغانستان مورد حمله قرار گرفته و دهها ژونالیست و کارمند رسانهها کشته شدهاند.
این حملات افغانستان را کشندهترین کشور برای ژورنالیستان در جهان ساخته و شبکههای نشراتی را وادار ساختهاست که اقدامات نو امنیتی را اتخاذ کنند.
اما قرار معلوم این خشونتها تأثیر عمیق بر پوشش خبری این رسانهها نگذاشتهاست.
رئیس کمیته محافظت از ژورنالستان نجیب شریفی گفتهاست افرطگرایان میخواهند که در بین ژورنالیستان ترس ایجاد کنند تا از نشر خبرها در مورد دهشت افگنی آنها خودداری کنند.
به گفته آقای شریفی افرطگرایان همچنان با این کارهای خود میخواهند در عناوین اخبار جای گیرند.
او افزود آنها میخواهد مطبوعات را خاموش بسازند زیرا رسانهها را دشمن استراتژی تبلیغاتی خود میشمارند.
در ماه جنوری سال ۲۰۱۶ در یک حمله انتحاری بر یک بس حامل ژورنالیستان تلویزیون طلوع هفت کارمند این تلویزیون کشته شدند.
گروه طالبان اظهار داشت که این حمله یک واکنش مستقیم به پوشش واقعه کندز توسط تلویزیون طلوع خواند.
طالبان در ماه سپتمبر سال ۲۰۱۵ کندز را موقتاً تصرف نمودند و تلویزیون طلوع خبر داده بود که طالبان در یک لیلیه زنان در کندز بر شماری از آنها تجاوز جنسی نمودهاند.
طالبان این ادعا را رد کرده و نشرات در مورد آن را نمونه تبلیغاتی خواندند که به گفته آنها توسط یک شبکه نشراتی شیطانی صورت گرفتهاست.
از آن به بعد گروه داعش نیز همین گونه استراتژی را پیش گرفتهاست.
در ماه می داعش مسئولیت حمله بر رادیو تلویزیون ملی در ننگرهار را به عهده گرفت که در بین شش کشته آن کارمندان این شبکه نیز شامل بودند.
در هفتم ماه روان میلادی بر تلویزیون شمشاد حمله صورت گرفت که باز هم گروه موسوم به دولت اسلامی مسئولیت آنرا به عهده گرفت.
لطف الله نجفی زاده مدیر طلوع نیوز گفتهاست که حمله سال ۲۰۱۶ بر این شبکه پوشش نشراتی این شبکه را متأثر نساخته است ولی سبب شده که کارمندان آن از احتیاط بیشتر کار بگیرند.
اما یک خبرنگار بیبیسی که نخواست نامش ذکر شود گفتهاست که این حملات بالای رسانهها بیتأثیر هم نبوده اند.
به گفته او بعضی اوقات رسانهها از نشر بعضی گزارشها بهخاطر تهدیدهای احتمالی امنیتی صرف نظر میکنند.
از زمان سقوط نظام طالبان در ۱۶ سال گذشته یکی از مهمترین دست آوردهای افغانستان پیشرفت در بخش آزادی بیان و مطبوعات میباشد و اکنون مخالفین دولت و گروههای افراطی سعی دارند که این دستاورد را تحت شعاع قرار بدهند.