د سمال وار ژورنال
نشریه د سمال وار ژورنال در شماره اخیرش مقاله را درمورد افغانستان به نشر رسانیده تحت عنوان "راه صلح کابل از کشمیر میگذرد".
به نوشته مقاله، بخش از روایت رئیس جمهور ترمپ در استراتژی تازه اعلان شدهاش برای افغانستان این است که پاکستان اگر یک مهره اصلی در تداوم جنگ امریکا در افغانستان نبوده، یک بازیگر بد بودهاست. اگر پاکستان همکاری میکرد جنگ افغانستان خاتمه یافته و نیروهای امریکایی حال در خانههای خود میبودند.
به نوشته مقاله این واقعیت است که روسای جمهور یکی پی دیگر و بررسیها از پالیسی در جلوگیری از تلاشهای استراتژیک پاکستان ناکام بودهاست و به یک رویکرد دیگر برای خارج ساختن افغانستان از باتلاق نیاز است.
به نوشته نویسنده مقاله سمال وار ژورنال، مشکل منزوی ساختن یا مجازات پاکستان چنانچه رئیس جمهور ترمپ اعلان آن را کرد اینست که چنین کار نه تنها برای حل مشکل افغانستان غیر سازنده خواهد بود، بلکه ما را با مشکل جدیتر مواجه خواهد ساخت که همانا بی ثبات سازی یک قدرت اتومی با بیش از دوصد میلیون نفوس است، کشوریکه به گفته شرکت مالی گولدمن ساش میتواند یک بازار عمده اقتصادی در سده جاری گردد.
مقاله مینویسد، تحلیلگران هوشیار توافق دارند که چنین کار میتواند بدتر از وضعیت موجود باشد.
پس سوال اینجاست که کدام اقدامات موثر میتوانند پاکستان را به غور دوباره روی استراتژی اش در افغانستان وادارد.
به نوشته مقاله، پالیسی سازان امریکایی بلاخره صادقانه باید اعتراف کنند که یگانه پاسخ روشن به این سوال دخالت مستقیم برای حل معضله کشمیر بین هند و پاکستان است.
مقاله میافزاید، باز کردن کورگره کمشیر یگانه راه تغیر رویه پاکستان در افغانستان است.
در بخش اخیر این مقاله آمدهاست که پالیسی سازان امریکایی، باید آماده یک غور اساسی به شمول حل مسئله کشمیر باشند یا اینکه استراتژی هایشان را بر اساس قبول این واقعیت تهیه کنند که تا زمانی جلو منافع را گرفته نمیتوانند که پاکستان و قدرتهای دیگر منطقه آن را، در معضله افغانستان دنبال میکنند.
واشنگتن پست
واشنگتن پست نیز در شماره اخیرش مطلبی را در مورد افغانستان به نشر رسانیده تحت عنوان "دسترسی به آب پاک آشامیدنی در کابل به پول وابسته است".
به نوشته مقاله، در مناطق نسبتا بهتر و متمول کابل موترهای آبی رنگ دیده میشوند که بوتلهای پلاستیکی آب را به سفارتخانهها، دفاتر یا منازل شخصی با دیوارهای بلند میرسانند.
موترهای که در آن نوشته شده "آب حیات است".
ولی در بخشهای زیاد کابل جایکه نفوس آن به بیشتر از ۵ میلیون تن رسیدهاست، دسترسی به آب پاک آشامیدنی محدود است.
به نوشته واشنگتن پست با عدم موجودیت یک سیستم مناسب و فنی چاه کنی، مردم خود رو به حفر چاهها آورده و گاهگاه به شکلی چاه میکنند که آب پاک با فاضلاب یکجا میشود.