بیجا شده‌های ولسوالی آقچه روزانه به سه قرص نان خشک بازاری که به ارزش پنج افغانی است اکتفا می‌کنند.
بیست و یک روز از ادامه جنگ در ولسوالی آقچه جوزجان سپری می‌شود تا اکنون هیچ نوع کمکی برای بیجا شده‌های این ولسوالی صورت نگرفته‌است.
صدها خانوادۀ بیجا شده که هم اکنون در شهرک نور آباد واقع سه سرکۀ آقچه در این روزهای گرم تابستان در دشت‌های ریگ زار گشنه و تشنه به سر می‌برند انتظار برگشت به خانه هایشان را دارند.
عصمت الله سر معلم مکتب قریه کمک عمرخان که در جمع از این بیجا شده‌ها به سر می‌برد گفت:
"در قریه‌ما جنگ شد ما مجبور شدیم که خانه خود را ترک کنیم. یک هفته می‌شود که ما خورد و کلان در همین مخروبه افتیده‌ایم که نه نان برای‌ما می‌رسد ونه آب."
به گفته این بیجا شده‌ها صرف شاروالی آقچه از بودجه شخصی خود و شماری از تاجران محلی روزانه یکی دو قرص نان خشک پنج افغانیگی بازاری را به این بیجا شده‌ها کمک می‌کنند و بس.
شمس الدین یک تن دیگر از بیجا شده‌های قریه قلیچ آباد آقچه نیز می‌گوید از همه کمک‌ها کرده اگر امنیت در قریه شان تامین می‌شد دوباره به خانه‌های شان برمی‌گشتند بهتر خواهد بود، اما بگفته وی بر عکس به روز پنجشنبه دوباره جنگ در تمام قریه جات مختلف ولسوالی آقچه آغاز گردید و باقی مانده خانواده‌ها نیز آواره شدند.
شمس الدین می‌گوید:
"اکثریت مردم قریه از ترس بر آمدند و خانه‌های شان را ترک نمودند زنده‌نگی برای مردم بسیار دشوار شده نمی‌دانیم به کجا برویم."
در همین حال لطف الله عزیزی والی جوزجان که در خط نبرد با رسانه‌ها صحبت می‌کرد گفت از ۱۲روز بدینسو درگیری با مخالفین مسلح در مربوطات آقچه، مردیان و خانقاه جریان دارد.
والی جوزجان می‌گوید درین مدت تعدادی زیادی از قریه جات و پوسته‌ها بدست مخالفین سقوط کرده‌است، ولی به اساس در خواست‌های مکرر از قول اردوی ۲۰۹ شاهین و حکومت مرکزی تا هنوز هیچ گونه نیروی کمکی صورت نگرفته‌است.
او افزود:
"تا ۲۴ساعت دیگر توجه نشود تمام ولسوالی‌های پنجگانه آقچه سقوط می‌کند و آقچه از فاجعه میرزا اولنگ هم برتر خواهد شد."
والی جوزجان تاکید می‌ورزد که ساحات برای نیروهای امنیتی با گذشت هر روز تنگ تر می‌شود.
تنها خیزش‌های مردمی هستند که تا آخرین تلاش‌های شان‌را برای عقب راندن مخالفین مسلح انجام می‌دهند.
گزارش: عالم رحمانیار
