افغانستان و اعمار خطوط اکمالاتی

وار آن د راکس

نشریه امریکایی وار آن د راکس (War on the Rocks) مقاله از پژوهشگر امریکایی بارنت روبین را تحت عنوان "افغانستان و اعمار خطوط اکمالاتی" به نشر رسانیده، در بخشی از آن می‎نویسد که دسترسی نظامی و اقتصادی به کشور محاط به خشکه افغانستان، وابسته به مسیرهای ترانزیتی است که از قلمرو کشورهای پاکستان، ایران و روسیه می‎گذرد و به نظر اداره دونالد ترمپ و کانگرس همه این مسیرها بطور همزمان با مشکلات مواجه‎اند.

به نوشته بارنت روبین، یگانه راه متبادل مسیریست که از شمال غرب افغانستان به ترکیه وصل می‎شود و از کشورهای آسیای میانه، قفقاز و بحیره کسپین می‎گذرد. این مسیر دارای ظرفیت لازم نبوده و از فشارهای روسیه و ایران صدمه پذیر است.

نشریه وار آن د راکس می‎نویسد، موقعیت نامناسب افغانستان در برابر جاه طلبی بیش از حد امریکا موانع را ایجاد کرده‎است.

به نوشته بارنت روبین، بدون در نظر داشت اینکه رئیس جمهور دونالد ترمپ چقدر می‎خواهد امریکا را "عظیم و بزرگ" بسازد، ولی دونالد ترمپ در جنگ با جغرافیا برنده نخواهد شد.

خطوط اکمالاتی نظامی، صدمه پذیر بودن شان را در برابر تنش‎های سیاسی ثابت کرده‎اند. پاکستان در سال‎های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ میلادی بعد از یک رویداد که در نتیجه آن ۲۸ عسکر پاکستانی در دو پوسته در امتداد سرحدات افغانستان و پاکستان کشته شدند، مسیر ترانزیت زمینی برای نیروهای امریکایی را برای مدت هشت ماه مسدود ساخت.

بارنت روبین می‎نویسد، اگر امریکا حملات آنسوی سرحد بر ضد پناهگاه‎های طالبان را افزایش دهد، این رویداد (توقف ترانزیت زمینی) دوباره به وقوع پیوسته و افزایش خواهد یافت.

به نوشته روبین، ایالات متحده نمی‎تواند هر دو کار انجام دهد، این‎که افغانستان را با ثبات ساخته، همچنان حضور نظامی دایمی در آنجا تاسیس کند.

نشنل انترست

نشریه نشنل انترست چاپ امریکا با دید متفاوت به جنگ در افغانستان نگریسته، تحت عنوان:

"جنگ در افغانستان از دست نرفته است"

نشریه می نویسد که شانزده سال بعد از آنکه ایالات متحده نیروهایش را به افغانستان فرستاد، قوماندانان نظامی امریکایی جنگ در افغانستان را یک بن بست توصیف می‎کنند. اداره ترمپ بازنگری اساسی را در مورد ستراتیژی آغاز کرده‎است و پنتاگون به تکرار در تلاش افزایش هزاران عسکر به ۸۴۰۰ نظامی امریکایی است که در حال حاضر در افغانستان مستقر اند.

به نوشته نشنل انترست، اعزام نیروهای بیشتر برای نیل به اهداف امریکا در افغانستان کمک خواهد کرد، اما اگر آن‎ها یک بخشی از ستراتیژی بزرگتر و موثر تر باشند و برای این کار به تغییر مسیر نیاز است.