افغانستان در شمار زیادی از نشریههای پر تیراژ جهان سرخط ساز شدهاست.
نشریه امریکایی نیوز ویک گزارشی نوشته که سرخط آن است:
"پس از سوریه ایالات متحده امریکا و روسیه بالای افغانستان باهم برخورد میکنند."
نویسنده این مقاله به این باور است که برخورد واشنگتن و مسکو بالای پروسه صلح افغانستان است.
مسکو روز جمعه میزبان کنفرانسی در باره صلح افغانستان خواهد بود اما امریکا از اشتراک درین کنفرانس خود داری کردهاست.
ستارز اند سترایپس نشریه امریکایی دیگر در گزارشی مینویسد که تصمیم روسیه مبنی بر میزبانی کنفرانسی در باره صلح افغانستان ممکن است روابط بین روسیه و ایالات متحده امریکا را بیشتر ازین پر تنش سازد.
ستارز اند سترایپس نوشتهاست روسیه تلاشهای دپلوماتیکش را در ماههای اخیر در افغانستان افزایش داده و ادعا میکند که هدفش ازین کار جلوگیری از گسترش نا آرامیها به آسیای مرکزیست.
اما به نوشته روزنامه، مقامات امریکایی باور دارند که هدف روسیه ازین تلاشها زیر سوال بردن ماموریت ناتو در افغانستان است.
ستارز اند سترایپس حتی نوشتهاست که مقامات امریکایی باور دارند کمکهای تسلیحاتی با طالبان بخشی ازین تلاشهای روسیه است.
و اما کمک نظامی امریکا به دولت افغانستان بخشی از مصاحبه است که رادیوی ملی امریکا یا NPRبا راجر ترنر یک جنرال نیروهای بحری یا مرین ایالات متحده انجام دادهاست.
قرار است تا پایان ماه جاری ۳۰۰ سرباز نیروهای مرین امریکایی به ولایت هلمند فرستاده شوند.
در نسخه صوتی این مصاحبه که روی صحفه انترنتی NPR پخش شده، جنرال ترنر میگوید ماموریت این سربازان فراهم کردن مشاوره، کمک و آموزش به نظامیان افغان است.
و اما در یک سرخط دیگر میخوانیم که تا سال ۲۰۲۰ شاید دیگر به نظامیان امریکایی در افغانستان نیاز نباشد.
نشریه امریکایی یو اس ای تودی USA Today این سرخط را به اساس گفتههای حمدالله محب سفیر افغانستان در واشنگتن نوشته است.
آقای محب در نشستی با هیئت تحریر این روزنامه گفتهاست:
"تا سال ۲۰۲۰ نیروهای امنیتی ما آنچه را که نیاز دارند به دست خواهند آورد تا جنگ را عمدتآ به تنهایی به پیش ببرند."
لاس انجلس تایمز
روزنامه لاس انجلس تایمز در بخش مخصوص به نظریات مردم، مقاله جالبی دارد که از تجارب یک زن افغان حکایت میکند.
ناجیه کریمی نویسنده این مقاله در سرخط این سوال را مطرح میکند که:
"خطرناکترین کشور دنیا برای یک زن کجاست؟"
نویسنده پاسخ خود را هم در سرخط ارائه کرده مینویسد:
"من با اطلاعات دست اول میدانم."
اشاره او واضحآ به افغانستان است.
بانو کریمی که یک افغان است در بخشی از مقاله خود نوشته است، نسل والدینم خیلی بیشتر از من و دختران خانواده ام آزادی داشتند.
درین مقاله لاس انجلس تایمز ناجیه کریمی نوشتهاست که حالا ۶۰ در صد دختران افغان تا سن ۱۶ ساله گی مجبور به ازدواج میشوند و تنها ۱۵ درصد دختران تحصیل کردهاند.
کریمی در بخشی از مقاله اش نوشته استت: " تقریبآ هیچ جا برای ما امن نیست و زمانی که بخواهیم تغییر بیاوریم جان خود را در خطر انداخته ایم."