اداره ارگان‌های محل افغانستان تائید میکند که پنجاه ولسوالی در این کشور ولسوال نداشته، یا توسط سرپرستان اداره می‌شوند.
این ولسوالی‌ها یا ولسوال ندارند و یا هم از یک منطقه دیگر توسط سرپرستان اداره می‌شوند.
منیره یوسفزاده سخنگوی این اداره در صحبت با رادیو آزادی گفت، تأخیر در پروسه استخدام ولسوالان و عدم مواصلت منظوری آنها از ریاست جمهوری این کشور و نا امنی باعث آن شدهاست تا تعدادی زیاد ولسوالی‌ها ولسوال نداشته یا توسط سرپرستان اداره شوند.
یوسفزاده میگوید:
"در ماه حمل وقتیکه فرمان رئیس جمهور در مورد ختم سرپرستی در تمام ولایات و نقاط افغانستان صادر شد، ۱۲۰ ولسوالی افغانستان توسط سرپرستان اداره میشدند یا ولسوال نداشتند. تا اکنون در هفتاد ولسوالی افراد مقرر شدهاند، ولی تا هنوز هم در پنجاه ولسوالی روی دلایل مختلف، شخص جدید استخدام نتوانستهایم."
هلمند، زابل و کندهار از جمله ولایاتی اند که به گفته منیره یوسفزاده این مشکل در آنها زیاد محسوس است.
عمر زواک سخنگوی والی هلمند به رادیو آزادی گفت، در ولسوالی‌های دیشو و باغران از سیزده سال به اینسو تشکیلات دولتی وجود ندارد.
ولسوالی‌های مانند موسی‌قلعه، نوزاد و خانشین از مرکز این ولایت توسط سرپرستان اداره می‌شوند.
زواک میگوید:
"از سیزده سال به اینسو ولسوالی‌های دیشو و باغران در هلمند سقوط کردهاند. پروسه استخدام پرسونل هم از همان وقت برای آنها متوقف است. ولسوالان برخی ولسوالی‌های که بعضی مشکلات دارند، در مرکز این ولایت مستقر اند."
سخنگوی والی هلمند همچنان میگوید، در اکثر ولسوالی‌های که تشکیلات اداری ندارند و یا توسط سرپرستان اداره می‌شوند، باشنده‌گان آن نیز در اثر نا امنیها بی‌جا شدهاند.
بسم‌الله افغانمل والی زابل نیز در صحبت با رادیو آزادی تائید کرد که در ولسوالی خاک افغان این ولایت تشکیلات اداری وجود ندارد و در برخی ولسوالی‌های دیگر این ولایت نیز پستهای مهم پائین‌تر از ولسوال خالی است.
افغانمل میگوید:
"ولسوالی خاک افغان یازده سال قبل از امروز سقوط کرد، این مسئله را با همه شریک ساختیم که باید این ولسوالی دوباره با قلمرو حکومت شامل ساخته شود تا دشمنان افغانستان از آن استفاده ناجایز نکنند. متأسفانه در برخی مناطق زابل ارگان‌های عدلی و قضایی وجود ندارد و تا هنوز هم محاکم صحرایی دایر میشود."
در پکتیکا، ارزگان، هرات، بلخ، کندهار، غزنی و برخی ولایات دیگر نیز تعداد زیاد ولسوالی‌ها توسط سرپرستان اداره می‌شوند.
مهم اینست که عدم موجودیت ولسوالان، یا اداره ولسوالی‌ها توسط سرپرستان، بالای حکومتداری محلی چی تأثیر دارد؟
منیره یوسفزاده با ابراز اینکه تأثیر آن به اندازه نیست که با موجودیت سرپرستان خطر توقف در کار ها محسوس باشد، میگوید:
"سرپرست بودن یا عدم استخدام کارمندان جدید چقدر بالای روند حکومتداری محلی تأثیر گذاشته، طبعاً تأثیر خودش را دارد. ولی نه به اندازه که فکر کنیم سرپرست کارهایش را انجام نمیدهد."
سید خالد سادات کارشناس و استاد پوهنتون کابل میگوید، در سطح داخلی حکومتداری محلی تهداب حاکمیت ملی را تشکیل میدهد و زمانیکه ضعیف باشد حاکمیت را زیانمند ساخته و مانع تطبیق قوانین میشود.
سادات میگوید:
"زمانیکه در ادارات محلی حاکمیت دولت ضعیف باشد و ولسوالان نتوانند به ولسوالی‌ها بروند، به این مفهوم است که حکومت و حاکمیت ملی ضعیف است و این مسئله، ثابت میسازد که قانون در افغانستان تطبیق نمی‌شود. زمانیکه ولسوال در یک ولسوالی وجود نداشته باشد، حاکمیت مفهوم خود را از دست میدهد و با تداوم جنگ کمک میکند."
سادات میگوید، تا زمانیکه پروسه طولانی و خسته‌کن کاغذ پرانی، فساد اداری و مداخلات سیاسی کاهش نیابد، از ورود افراد شایسته و واجد شرایط به عرصه حکومتداری محلی، جلوگیری خواهد شد.
