مرگ و میر مادران یکی از مسایل است که در افغانستان همیشه در مورد آن سخن گفته میشود، ولی به نظر میرسد که رقم مرگ و میر مادران درین کشور خیلی بیشتر از آنست که گفته میشد.
گاردین
روزنامه گاردین چاپ بریتانیا در این مورد مینویسد، تحقیقاتی که توسط صندوق نفوس سازمان ملل متحد انجام داده شده و نتیجه آن تا اکنون رسماً نشر نشدهاست، نشان میدهد که رقم مرگ و میر مادران و خانمهای که در جریان وضع حمل هلاک میشوند در افغانستان خیلی بیشتر از آنست که ارقام آن ارایه شدهاست.
به نوشته گاردین این در حالیست که از سالها به این سو از کاهش مرگ و میر مادران و خانمها در جریان وضع حمل در افغانستان سخن گفته میشود و از این مسئله به مثابه یکی از دستاوردهای بزرگ کمکهای خارجی ستایش میشد.
ولی به نوشته گاردین، در حقیقت مسئله طور دیگر است. مرگ میر مادران و هلاکت در جریان وضع حمل در افغانستان دو برابر از ارقامیست که قبلاً در این مورد ارایه شدهاست.
روزنامه گاردین مینویسد، از سال ۲۰۱۰ میلادی به اینسو ارقام نشر شده نشان میدهد که از هر صد هزار خانم حامله ۳۲۷ تن آن در جریان وضع حمل هلاک شدهاند که به تناسب سال ۲۰۰۲ میلادی خیلی کم است. در سال ۲۰۰۲ میلادی هلاکت ۱۶۰۰ خانم در جریان وضع حمل در افغانستان ثبت شده بود.
گاردین مینویسد، سروی اخیر یک تصویر کاملاً متفادت را در این مورد ارایه میکند.
بر اساس این سروی که توسط حکومت افغانستان انجام داده شدهاست، از هر صد هزار خانم حامله از هشت صد تا یک هزارو شش صد تن آن در جریان وضع حمل زندگی شان را از دست میدهند.
به نوشته گاردین اگر این سروی درست باشد، به این معنی است که با وصف مساعدتهای مالی پانزده ساله جامعه جهانی برای کاهش مرگ و میر مادران در افغانستان، زنان در جریان وضع حمل در افغانستان به آن تعداد زندگی شان را از دست میدهند که در کشورهای سومالیا و چاد ثبت شدهاست.
صرف رقم مرگ و میر مادران در سودان نسبت به افغانستان بیشتر است.
انستیتوت جنگ و صلح
انستیتوت جنگ و صلح به یک مسئله دیگر به ارتباط زنان در افغانستان توجه نموده، تحت عنوان "زنان افغان خواب های بلند پیلوتی را دیده میتوانند" مینویسد، پیش قضاوتی در جامعه و محدودیت امکانات، زندگی چند محصل محدود زن را در اکادمی هوایی افغانستان خیلی دشوار ساختهاست.
انستیتوت جنگ و صلح به یکی از دو پیلوت قوای هوایی افغانستان اشاره میکند که در سال ۲۰۱۶ میلادی در امریکا تقاضای پناهندگی کرد.
به نوشته این انستیتوت، او از سالها به اینسو به مرگ تهدید شده بودند.
نیلوفر رحمانی به روزنامه نیویارک تایمز گفتهاست، زندگی زنان در افغانستان هر روز خرابتر میشود. ولی همکار سابق وی صفیه فیروزی که اکنون در افغانستان پیلوت است میگوید، با آنکه پرواز طیاره کار ساده نیست، ولی او این کار دشوار را برای خدمت به مردمش برگزیدهاست.
انستیتوت جنگ و صلح در پایان این مطلب مینویسد، خبر تقاضای پناهندگی نیلوفر رحمانی از امریکا، آن پنج محصل پیلوت زن را که در حال حاضر در اکادمی هوایی افغانستان درس میخوانند مایوس نساختهاست که از آموزش دست بکشند.