بی‌جا شده‌گان داخلی از عدم دریافت مساعدت‌های زمستانی شکایت داشته و دولت را به بی‌توجهی متهم می‌کنند.
ده‌ها خانواده که از اثر نا امنی‌های ولایات سرپل و فاریاب به منطقه یکه‌توت ولسوالی دهدادی مزارشریف بی‌جا شده‌اند، شکایت دارند که در جریان فصل سرما تاکنون هیچ‌گونه مساعدت را دریافت نکرده‌اند.
عالم و صمیم‌شاه دو تن از بی‌جا شده‌گان سرپل به بلخ هستند، آنان در مورد به رادیو آزادی چنین گفتند:
"تا کنون برای ما که بیش از یک و نیم سال می‌شود به این منطقه بی‌جا شدیم هیچ‌نوع کمک صورت نگرفته‌است. دولت در قسمت سرپناه به بی‌جا شده‌گان و عودت کننده‌گان بی‌توجه است و پول‌های کمک را خودشان حیف و میل می‌کنند."
"در ولایت فاریاب جنگ بود، معاون اول رئیس جمهور آمد اما امنیت را تأمین نتوانست، ما که از ولسوالی غورماچ هستیم وضعیت در آن‌جا خوب نبود و ما به بلخ بی‌جا شدیم."
اکثر این بی‌جا شده‌گان ادعا دارند که مناطق خود را به دلیل نا امنی ترک کرده و در ولایت بلخ مسکن گزیده‌اند، اما اطفال‌شان به مکاتب دسترسی نداشته، خدمات صحی مناسب در اختیار شان قرار ندارد و از عدم مساعد بودن زمینه کار رنج می‌برند.
با این حال ریاست عودت کننده‌گان و مهاجرین ولایت بلخ می‌گوید که حدود چهار هزار خانوادۀ بی‌جا شده داخلی در بلخ به سر می‌برند که اکثراً به دلیل نا امنی‌های متداوم در سرپل، جوزجان، فاریاب و کندز به بلخ پناه آورده‌اند.
عبدالصبور قادری رئیس اداره مهاجرین و عودت کننده‌گان بلخ می‌گوید که تا حد توان به بی‌جا شده‌گان داخلی مساعدت‌ها را فراهم نموده و سرپناه در اختیار آنان قرار داده‌اند.
وی در رابطه گفت:
"برای تعدادی از بی‌جا شده‌گان که به اثر نا امنی‌ها به بلخ بی‌جا شده‌اند، سرپناه فراهم ساختیم، برای‌شان کمک‌های هم انجام دادیم، اما شمار شان زیاد است به سه و نیم تا چهار هزار فامیل می‌رسد و کوشش داریم تا همه‌شان را مورد پوشش کمک‌ها قرار بدهیم."
این در حالیست که در کنار چهار هزار خانواده بی‌جا شده داخلی بیش از دو هزار خانواده به تازگی از کشور های پاکستان و ایران به بلخ عودت نموده و در وضعیت ناگوار زندگی روز و شب‌شان را سپری می‌کنند.
گزارش: مجیب‌الرحمن حبیب‌زی