به گفتۀ منابع، هدف این حمله یک رنجر طالبان بوده است.

تا هنوز نوعیت و تلفات برخواسته از این انفجار رسانه‌ای نشده است.

مقام‌های طالبان در تخار تا هنوز در بارۀ وقوع این انفجار و جزئیات آن چیزی نگفته اند.

بر اساس این گزارش، مردم متاثر از رویدادهای طبیعی در بسیار مناطق روستایی افغانستان مجبور شده اند که از خانه‌هایشان بیرون نروند، زیرا رویدادهای طبیعی سبب بسته شدن و تخریب راه‌ها شده اند.

پیش از این شورای مهاجرین ناروی که در بخش کمک‌رسانی در افغانستان کار می‌کند، گفته بود که بحران دومدار اقتصادی، بیکاری و حوادث طبیعی زندگی مردم افغانستان را با تهدیدهای مختلف رو‌به‌رو کرده است.

الکساندر ماتیو، رئیس بخش آسیا-پاسیفیک این فدراسیون پس از سفر به افغانستان روز جمعه، ۵ دلو در یک پیام ویدیوئي در صفحۀ ایکس خود (تویترسابق) گفته که وضعیت بشری در افغانستان هنوز هم ناگوار است و کمک‌های عاجل کنونی کافی نیست.

او افزوده که هفتۀ گذشته در جریان سفرش به افغانستان دیده که زنان روستایی به کم خونی و کودکان با سوء تغذیۀ شدید دچار اند.

بانک جهانی روز سه شنبه گذشته در گزارشی گفته بود که افغانستان هم اکنون با کمبود جدی مواد خوراکی روبه‌رو است و بیش از ۱۱ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر در این کشور برای بدست آوردن خوراک کافی مبارزه می‌کنند.

سازمان عفو بین الملل در صفحه ایکس نوشته که حکومت طالبان بدون طی مراحل قانونی آقای سعیدی را دستگیر کرده و او از ماه سرطان به این سو در حبس به سر می برد.

این نهاد گفته که آقای سعیدی از دسترسی به محاکمه عادلانه، امکانات ضروری بهداشتی محروم و وضعیت صحی وی رو به وخامت است.

این نهاد در اعلامیه‌ی خواستار رهایی بدون قید و شرط آقای سعیدی از زندان شده است.

در ماه جوزای گذشته حیات الله مهاجر فراهی معاون نشراتی وزارت اطلاعات و فرهنگ حکومت طالبان گفته بود که هیچ خبرنگاری در زندان‌های حکومت آنان وجود ندارد که بخاطر وظیفه اش دستگیر شده باشد.

اما بر اساس گزارش‌ها، پس از بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان، شماری از خبرنگاران را بازداشت کردند که برخی از آنها آزاد شده اند، اما برخی دیگر مانند رحیم سعیدی و مهدی انصاری هنوز در زندان به سر می برند.

ریچارد بنیت، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد برای حقوق‌بشر افغانستان، گفته است که نباید میلیون ها دختر و زن افغان را که از تحصیل محروم شده اند، فراموش کنیم.

وی امروز جمعه ۲۴ جنوری به مناسبت روز جهانی آموزش در صفحه ایکس یا تویتر سابق نوشت که ممنوعیت طالبان نقض شدید حقوق بشر است.

آقای بنیت افزوده که افغانستان تنها کشوری است که دختران در آن از تحصیل منع شده اند و این باید پایان یابد.

این درحالیست که دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان، یوناما هم به مناسبت روز جهانی آموزش، در مورد وضعیت میلیون‌ها زن و دختر محروم از حق آموزش، عمیقاً ابراز نگرانی و تأسف کرده است.

در بیانیه، به نقل از روزا اوتونبایووا، نماینده ویژه سرمنشی سازمان ملل متحد در افغانستان، آمده است این یک فاجعه و تراژیدی است که میلیون‌ها دختر افغان از حق آموزش محروم شده‌اند.

روز جهانی آموزش در حالی فرا رسیده است که طالبان پس از به قدرت رسیدن در ماه آگست سال ۲۰۲۱، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند، درهای پوهنتون‌ها را به روی دختران بستند و در آخرین اقدام مانع تحصیل زنان و دختران در موسسات طبی نیز شدند.

فدراسیون بین‌المللی حقوق بشر از درخواست سارنوال محکمۀ بین‌المللی جزایی برای صدور حکم بازداشت ملا هبت‌الله آخندزاده، رهبر طالبان و عبدالحکیم حقانی، رئیس ستره محکمۀ حکومت طالبان استقبال کرده است.

این فدراسیون روز جمعه، ۵ ماه دلو، در بیانیه‌ای این درخواست را «تاریخی» خواند و افزود که آخندزاده و حقانی به ارتکاب جنایت علیه بشریت به دلیل آزار و اذیت بر مبنای جنسیت مظنون استند.

اما وزارت خارجه حکومت طالبان این درخواست را برخورد دوگانه و دارای انگیزۀ سیاسی توصیف کرده‌ است.

کریم خان، سارنوال محکمۀ بین‌المللی جزایی روز پنج‌شنبه، ۴ ماه دلو گفت که برای صدور حکم بازداشت آخندزاده و حقانی درخواست کرده است.

کریم خان در بیانیه‌ای اعلام کرده است که شواهد جمع‌آوری‌شده در جریان تحقیقات، دلایل قانع‌کننده‌ برای این باور ارائه می‌کند که ملا هبت‌الله آخندزاده و عبدالحکیم حقانی مسئول «ارتکاب جنایات علیه بشریت و آزار و اذیت مبتنی بر جنسیت» استند.

این وزارت روز جمعه، ۵ دلو، در بیانیه‌ای اتهامات این محکمه علیۀ رهبران طالبان را بی‌اساس خوانده و آن‌ها را رد کرده است.

کریم خان سارنوال محکمۀ بین‌المللی جزایی روز پنج‌شنبه، ۴ ماه دلو گفت که برای صدور حکم بازداشت آخندزاده و حقانی درخواست کرده است.

کریم خان در بیانیه‌ای اعلام کرده است که شواهد جمع‌آوری‌شده در جریان تحقیقات، دلایل قانع‌کننده‌ برای این باور ارائه می‌کند که ملا هبت‌الله آخندزاده و عبدالحکیم حقانی مسئول "ارتکاب جنایات علیۀ بشریت و آزار و اذیت مبتنی بر جنسیت" استند.

کریم خان گفته است که این آزار و اذیت از ۱۵ آگست ۲۰۲۱ تا امروز، در افغانستان صورت گرفته و ادامه دارد.

این اقدام با استقبال برخی فعالان و سازمان‌های حقوق بشری روبه‌رو شده است.

از این میان دیدبان جهانی حقوق بشر گفته است، در حالی که هیچ عدالتی در افغانستان دیده نمی‌شود، حکم محکمۀ بین‌المللی جزایی یک مسیر اساسی را برای پاسخگویی ارائه می‌کند.

به گفتۀ دیدبان حقوق بشر، در بیش از سه سال حاکمیت طالبان، نقض سیستماتیک حقوق زنان و دختران، از جمله ممنوعیت تحصیل و سرکوب کسانی که از حقوق زنان سخن می‌گویند، با مصونیت کامل سرعت گرفته است.

این موضوع پس از آن مطرح شد که به گزارش‌ خبرگزاری دی‌پی‌ای جرمنی، به روز چهارشنبه، ۳ دلو، در شهر غربی آشافنبورگ یک کودک ۲ ساله و یک مرد ۴۱ ساله با ضربات چاقو کشته شدند.

یک پناهجوی ۲۸ سالۀ افغان، مظنون این حمله معرفی شده است.

گمان می‌رود که مظنون سابقۀ بیماری‌های روانی داشته باشد.

گزارش شده است که او دو سال پیش از بلغاریا به جرمنی رفته بود.

نانسی فایزر از سیستم دوبلین انتقاد کرد که بر اساس آن درخواست‌های پناهندگی باید در اولین کشوری که پناهجو وارد آن می‌شود، مورد بررسی قرار گیرد.

فایزر گفت که سیستم دوبلین دیگر کارایی ندارد.

بر اساس گزارش‌ها، هزاران پناهجو باوصف آن‌که در کشورهای اروپای شرقی یا برخی کشورهای حوزۀ شینگن ثبت شده‌اند، باز هم به جرمنی رفته و درخواست پناهندگی داده‌اند.

در این تیم ۳ بازیکن کریکت پاکستان، ۱ بازیکن ویست اندیز و ۴ بازیکن تیم ملی سریلانکا نیز شامل هستند.

شورای بین‌المللی کریکت این ۱۱ بازیکن را به عنوان اعضای بهترین تیم بازی‌های ۵۰ آوره معرفی کرده است.

امروز ۲۴ جنوری روز جهانی آموزش است.

یونیسف به روز جمعه، ۵ ماه دلو، در گزارشی به مناسبت روز جهانی آموزش گفته است که در افغانستان، پس از موج گرما در ماه می ۲۰۲۴، بیش از ۱۱۰ مکتب بر اثر سیلاب‌های شدید تخریب شدند.

افزون بر آفات طبیعی، به دلیل سیاست‌های سخت‌گیرانه حکومت طالبان، صدها هزار دختر افغان از آموزش بالاتر از صنف ششم محروم شده‌اند.

در گزارش یونیسف آمده است که در پاکستان، کشور همسایأ افغانستان نیز بیش از ۴۰۰ مکتب در نتیجأ سیلاب‌های پارسال تخریب شدند.

در ادامه گزارش گفته شده است که ۱۷۱ میلیون کودک از موج‌های گرما آسیب دیده‌اند و از این میان ۱۱۸ میلیون تن، در بنگله‌دیش، هند، کامبودیا، تایلند و فیلیپین زندگی می‌کنند.