بسیاری از قضایای خشونت در برابر زنان در ولسوالیهای دور دست از سوی جرگه‌های محلی حل شده‌است.
وزارت داخله افغانستان با تأکید بر این مطلب میگوید، به علت عدم موجودیت یا غیر فعال بودن واحدهای رسیدهگی به مشکلات خانوادهها درحوزههای پولیس، شمار زیادی از زنان در ولسوالیهای دور دست به عدالت غیر رسمی روی آوردهاند.
این چالش را وزارت داخله در یک بررسی تازه‌اش برجسته ساختهاست.
این یافتهها نشان می‌دهد که بسیاری زنانی که قربانی خشونت بودهاند، برای عدالت خواهی در سالهای پسین به فیصله عدالت غیر رسمی و یا جرگه‌های محلی روی آوردهاند.
با این همه، صدیق صدیقی سخنگوی این وزارت روز چهارشنبه در نشستی که به هدف چگونه‌گی پیدا کردن راه حلها برای پایان خشونت در برابر زنان در کابل برگزار شده‌بود، تأکید کرد که بدون حضور پررنگ زنان در صفوف نیروهای امنیتی، این کشور به امنیت روانی و اجتماعی نخواهد رسید.
او افزود:
"علتی که ما نتوانستیم در این راستا پیش قدم باشیم، مشکلات اجتماعی و چالشهای سنتی است که با تأسف با گذشت چند سال هنوز هم ذهنیتها تغییر نکرده و از این رو ما شاهد حضور کمرنگ زنان در صفوف نیروهای پولیس هستیم. بدون حضور زنان در صفوف نیروهای پولیس، ما به امنیت اجتماعی و روانی نخواهیم رسید."
صدیقی عرف و سنتهای نا پسند را علت اصلی کمرنگ بودن حضور زنان در صفوف پولیس میگوید.
پیش از این شماری از نهادهای دفاع از حقوق زنان نا امنیها، عدم دسترسی آسان مردم به مراکز عدلی و قضایی در ولایات و نیز فساد اداری را از چالشهای گفتهاند که سبب روی آوردن زنان به عدالت غیر رسمی شده‌است.
در این میان خانم حکمت شاهی رئیس جندر این وزارت بر حمایت نیروهای پولیس زن از سوی دولت تأکید میورزد.
او افزود:
"هر گاه مقاصد شورا از سوی قطعات حمایت و رعایت گردد، به یقین چالشهای که سر راه پولیس زن میباشد مرفوع خواهد شد."
اما با این همه، اکنون وزارت داخله میگوید از هیچ‌گونه تلاش برای دستیابی زنان به عدالت دریغ نخواهد ورزید و واحدهای حل مشکلات خانوادهگی که در کابل، ننگرهار، هرات، کندهار، بلخ، بامیان، پنجشیر، پروان، لغمان و کنر فعالیت دارند، چنین قضایا را با جدیت دنبال میکنند.
