شماری از زنان و دخترانیکه با خشونت‌های مختلف در خانوادهها و اجتماع مواجه هستند میگویند بخاطر نجات یافتن از این خشونتها دست به خود سوزی و خوردن ادویه کشنده میزنند.
این زنان و دختران از ارگانهای مسئول میخواهند تا بخاطر کاهش خشونت علیه زنان و مجازات عاملین آن اقدام جدی نمایند.
خشونت علیه زنان پدیدۀاست که با گذشت چندین سال و هزینه دهها ملیون دالر هنوز هم در افغانستان وجود دارد.
شماری از دختران و زنان میگویند که برای رهایی از خشونت‌های خانواده‌گی بارها دست به خود سوزی، خوردن مرگ موش و حلق آویز کردن خود زدهاند.
سویتا خانم ۱۸ ساله که یک ونیم سال از ازدواج اش می‌گذرد نیز قربانی خشونت‌های خانواده شوهرش گردیدهاست.
سویتا در حالیکه اشک از چشمانش جاری بود و صدایش میلرزید گفت بخاطر رهایی از شکنجه شوهر و خانواده شوهرش، اقدام به خودکشی کردهاست.
او افزود:
" دوای گژدم را خوردم خودکشی کردم و بعد از آن به حالت کوما که به شفاخانه مرا بردند داکتران گفته بودند که اگر معطل میکردید از بین میرفت."
سویتا میگوید، شوهر و خانواده شوهرش به بهانههای مختلف وی را مورد لت و کوب قرار میدادند و حتی طفل ۴ ماهه اش را نیز شکنجه میکردند.
استخوانهای شکسته شده سویتا و نشانههای لت و کوب بر بدن وی هر انسان را متاثر ساخته و نشان می‌دهد که وی بشکل بی رحمانه شکنجه شدهاست.
او در مورد وضعیت خود افزود:
" طفلم که تولد شد حالا طفلم را هم لت و کوب میکنند لت وکوب حالا هم معلوم میشود بغلهای رویم بازو هایم، حق و ناحق بهانه گیری میکند قفس سینه ام شکسته و دوباره جوش خورده فرق سرم را هم شکستانده اند."
از سوی هم ضیا جان مادر سویتا میگوید که دامادش برای دخترش حتی موی سر را خوراندهاست.
وی افزود:
" زمانیکه در لقمه شان موی سر میاید در فرق دختر میزنند که برای ما موی پخته کردی بگیر این موی را بخور، دخترم گفته که موی خورده نمیشود گفتند بگیر بخور همرای مشت زدندد تیز بخور موی را همرای نان خورده دخترم، یکروز دامادم برایم گفت که مادر جان موی سر را بالای سویتا خوراندم. "
ضیا جان از حکومت میخواهد در برابر دخترش عدالت را تامین کند و داماد اش را وادار نماید که دخترش را طلاق بدهد.
زنان و دختران در حالی از خشونت‌های خانواده‌گی و اجتماع بیداد میکنند که وزیر امور زنان نیز از وضعیت موجود خشونت علیه زنان ابراز نگرانی میکند.
دلبر نظری وزیر امور زنان که در مراسم تجلیل از روز جهانی منع خشونت علیه زنان سخنرانی میکرد گفت، که هنوز هم در نقاط مختلف کشور زنان و دختران با خشونت‌های مختلف روبرو هستند.
او افزود:
" امسال بخصوص در ایام ماه مبارک رمضان باز هم شاهد رویدادهای خیلی تلخ از مسموم ساختن تیزاب پاشی دختران برخی مکاتب گرفته تا تجاوزهای جنسی و به آتش کشیدن پیکر زنان محکمه غیابی سنگسار و حلقه آویز زنان به جرم فرار از منزل در برخی محلات و ولایات بودیم. "
دلبر نظری گفت در سال جاری نزدیک به سه هزار و چهارصد قضیه خشونت علیه زنان در این کشور به ثبت رسیدهاست.
مانند سویتا دهها دختر و زن در نقاط مختلف کشور با خشونت‌های مختلف مانند ازدواجهای اجباری، بد دادن، خشونت‌های فزیکی، اقتصادی، مواجه هستند.
زنان در افغانستان علاوه بر خشونت‌های خانواده‌گی قربانی هوسهای نامشروع شوهران شان نیز گردیدهاند.
فاطمه یک مثال این زنان است که قربانی هوسهای نامشروع شوهرش گردیدهاست.
به گفته فاطمه، شوهرش تنها از وی نه بلکه از مادر و خواهر فاطمه نیز تقاضای نامشروع دارد.
او افزود:
" همیشه برنامههای خراب را در موبایل خود تماشا میکرد و من را هم مجبور میساخت که ببینم و هر خواست که دارد باید من آنرا انجام بدهم زمانیکه قبول نمیکردم مرا مورد لت و کوب قرار میداد همانطور بالای خواهر و مادرم نیز چشم دوخته بود من را زیر فشار قرار میداد که مادر و خواهرت را برایم بیاور که خواهشات ام را بالایشان پوره کنم."
این در حالیست که کمیسیون مستقل حقوق بشر نیز خشونت علیه زنان را در کشور نگران کننده دانسته و خواهان توجه دولت در این زمینه است.
لطیفه سلطانی مسئول برنامههای بخش زنان این کمیسیون در صحبت با رادیو آزادی گفت، مسئله قتل زنان یکی از مسایل حاد خشونت است که باید حکومت در این زمینه توجه نماید.
او افزود:
" موضوع قتل زنان است که طی هشت ماه سال جاری کمیسیون به تعداد ۱۶۵ مورد قتل زنان را مستند ساخته که متاسفانه بیشترین این قتل‌ها در جنوب افغانستان بوقوع پیوسته دولت نتوانسته تمام مرتکبین خشونت حاد مانند قتل زنان را دستگیر و به پنجه قانون بسپارد."
از سوی هم رئیس جمهور محمد اشرف غنی نیز روز سه شنبه در نشست به مناسبت روز جهانی منع خشونت علیه زنان در کابل گفت که خشونت علیه زنان در افغانستان یک مشکل جدی ملی بوده و حکومت حتمآ به آن رسیدهگی میکند.
او افزود:
"زن شخصیت درجه اول است و بحیث زن مورد احترام قرار دارد و روی نقش اش بحیث زن بحیث یک شهروند حکومت وحدت ملی کاملا مصمم است و تشخیص این است که امروز خشونت علیه زن یک پدیده بین المللی و بدبختانه یک مشکل جدی ملی است."
ازدواجهای اجباری نوعی از خشونت‌های خانواده‌گی علیه دختران است، گزارشهای وزارت زنان و کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان نشان می‌دهد که برخی از دختران جوان به علت تن ندادن به ازدواجهای اجباری دست به فرار از منزل، خود سوزی و خود کشی زدهاند.
فرشته ندا
