چرا بعضی والدین زمانی که با هم گفتگو می‌کنند، با لت و کوب اطفال شان می‌خواهند عقدۀ دل خود را خالی کنند؟
خانواده دارای دو ركن فربكی و معنوی است. ركن فیزیكی خانواده را والدین و ركن معنوی آن را محبت و گذشت آنان تشكیــل می‌دهد.
اگر خانــواده ای از این دو نعمت محروم شود، همانند كالبد بدون روح خواهد بود كه هیچ موفقیت و خوشبختی در این خانواده وجود نخواهد داشت.
اما در خانواده های افغان کم تر دیده شده است که پدر و مادری بیشتر با هم صمیمیت داشته و با مشوره، مسایل زنده‌گی شان را با هم در میان بگذازند.
بیشتر مردان خانواده ترجیح می‌دهند تا در خانواده حکمروایی بکنند.
مادرانی هم هستند، وقتی از سوی شوهر توهین و تحقیر می‌شوند، با بهانه های مختلف اطفال شان را لت و کوب می‌کنند.
در حالیکه از نظر روانشناسان، وقتی اطفال در آغوش مادر عقده مند و آسیب دیده از خشونت و بد رفتاری و در کنار پدر خشن و دیکتاتور بزرگ می‌شوند آنها به جز خشونت و بدرفتاری چیز دیگر را نمی آموزند و این اطفال با این برداشت بیشتر از پدر و مادر دیکتاتور، خشن و عقده مند ببار می‌آیند.
شرح بیشتر این موضوع را در این برنامۀ خانواده‌گی آشیانه که به روز چهارشنبه در برنامۀ یازده بجۀ قبل از ظهر و تکرار آن به روز پنجشنبه در برنامۀ دو بجۀ بعد از ظهر از رادیو آزادی نشر می‌شود، می‌توانید بشنوید.
تهیه کننده: شمیلا جاوید
