جنگ و نا امنی‌ها در نقاط مختلف افغانستان جریان دارد ولی هلمند، کندز و ارزگان ولایاتی اند که اخیراً درگیری‌ها به مناطق مرکزی آن رسیده‌است.
شهر کندز، لشکرگاه و ترینکوت مناطق پُر نفوسی اند که در این اواخر باشنده‌های آن شاهد جنگ‌های شدیدی بوده‌اند حتی خبر سقوط بخش‌های از شهر کندز هم به دست طالبان منتشر شده‌اند.
در چند ماه گذشته چندین بار نگرانی‌ها در مورد سقوط این مناطق افزایش یافتند و مخالفین مسلح دولت بار بار برای گرفتن این مناطق با قوای حکومتی درگیر شدند.
طالبان چرا با وجود تلفات سنگین به جنگ‌های شان در این مناطق ادامه داده اند و نیروهای امنیتی افغان چرا مخالفین مسلح را از این شهر های پُر نفوس عقب نزده اند.
این سوالهای است که با تشدید جنگ‌ها در شهر کندز مطرح شده‌اند.
جنرال دولت وزیری در پاسخ به همین سوالات می‌گوید:
"دشمن در هلمند و کندز پلان‌های دارد و دست های خارجی عقب آنها کار می‌کنند، دشمن در تلاش یافتن جای پا در این مناطق اند. این یک جنگ اعلان ناشده است. شما ببیند شورای کویته در کجاست، شورای پشاور، شورای میرانشاه در کجاست. با آنها کمک های منظم می‌شود."
از سوی دیگر حلیم کوثری رئیس مرکز مطالعات جنگ و صلح نظر مشابه دارد و در این مورد که طالبان چرا فشارها را در هلمند شدت بخشیده‌اند می‌گوید:
"ببینید هلمند یک ولایت ستراتیژیک است و اهمیت زیاد دارد و طالبان می‌خواهند در این ولایت جای پا بیابند تا از آنجا فعالیت‌های شانرا به ولایات دیگر گسترش دهند."
به گفتۀ آقای کوثری، در کندز هم طالبان می‌خواهند به جهانیان نشان دهند که حکومت در شکست دادن آنها ناکام بوده‌است:
"آنها می‌خواهند نشان دهند برعلاوه که در سال ۲۰۱۵ یکبار کندز را گرفتند و از آن عقب زده شدند حال هم توان گرفتن یا تهدید کردن این شهر را دارند.تحقیقات هم در آنجا صورت گرفت، که عدم موجودیت همآهنگی میان ادارات دولتی در آنجا دلیل سقوط کندز در سال گذشته بود. پس حال آنها می‌خواهند نشان دهند که حکومت در بخش شکست دادن آنها ناکام شده‌است."
به گفته آقای کوثری جنگ‌های جاری در کندز مخصوصاً در آستانه جلسۀ بروکسل که در آن روی آیندۀ افغانستان صحبت می‌شود، این پیغام طالبان را به وضاحت می‌رساند.
