امروز اول جون مصادف است به روز بین‌المللی کودک.
وزارت کار و امور اجتماعی افغانستان می‌گوید که امسال از این روز تحت شعار "سرمایه گذاری برای آینده اطفال" تجلیل می‌شود.
در حالی روز جهانی اطفال فرا می‌رسد که کودکان در افغانستان با مشکلات فراوان و تهدیدات مختلف رو به رو اند.
با آنکه اطفال در هر کشور آینده سازان جامعه خوانده می‌شوند اما گفته می‌شود که در افغانستان به وضعیت اطفال و کودکان کمتر توجه شده‌است.
بر اساس گزارش‌ها میلیون‌ها طفل در افغانستان از دسترسی به درس و تعلیم محروم اند، بسیاری شان سرگرم کار های شاقه می‌باشند و این آینده سازانِ افغانستان با تهدیدات مختلف رو به رو اند.
کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان وضعیت اطفال در این کشور را نگران کننده خوانده و می‌گوید، تلاش‌های که تا حال در زمینه بهبود وضعیت زنده‌گی و حفاظت اطفال در این کشور صورت گرفته بسنده نبوده و نیاز است تا کار های بیشتری انجام شوند.
نجیب‌الله ببرکزی هماهنگ کنندۀ ملی بخش حمایت از حقوق اطفال در کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان در این مورد به رادیو آزادی گفت:
"وضعیت اطفال در افغانستان نگران کننده‌است، اطفالِ دارای معلولیت، وضعیت اطفال مهاجر و بی‌جا شده‌های داخلی، اطفال بی‌سرپرست و یتیم و وضعیت اطفال که با مادران شان در زندان استند و امثال آنها مطلوب نیست و نگران کننده‌است."
چند دهه جنگ و نارامی در افغانستان سبب شده‌است که اطفال در این کشور بیشتر از دیگر گروه‌های اجتماعی در معرض خطر و آسیب قرار بگیرند.
بر اساس معلومات وزارت کار و امور اجتماعی افغانستان، دونیم میلیون طفل اکنون در این کشور زیر خط فقر قرار دارند.
فتاح احمدزی مشاور مطبوعاتی این وزارت به رادیو آزادی گفت که از میان پنج و نیم میلیون تن از اطفالِ در معرض خطر، سه میلیون آن از سوی وزارت کار و امور اجتماعی تحت پوشش قرار داده شده‌اند.
آقای احمدزی می‌گوید:
"ما این تعداد اطفال را به همکاری مؤسسات داخلی و خارجی توانستیم که شناسایی کنیم و سه میلیون طفل را زیر پوشش قرار بدهیم. در قدم نخست آنها را شناسایی کردیم و بعداً برایشان زمینۀ درس و تعلیم و بود و باش را مهیا کردیم و سپس در بخش حمایت از خانواده‌های آنها کار نمودیم."
در همین‌حال شماری از اطفال کارگر در کابل از حکومت می‌خواهند که به وضعیت اطفال در این کشور توجه لازم به خرچ بدهد.
یکی از این اطفال به نام وطن به رادیو آزادی گفت:
"مکتب نمی‌روم و مجبورم که کار کنم و مصارف خانوادۀ خود را تهیه نمایم."
نا امنی‌ها، فقر و بی‌کاری در بسیاری از خانواده‌ها در افغانستان، اطفال را مجبور نموده تا برای تهیه مخارج روزمرۀ خانواده‌های خود در شرایط دشوار و بالاتر از توان شان کار های مختلف را انجام دهند و از حق آموزش و تعلیم محروم شوند.
اختطاف اطفال و در بعضی موارد خطر و احتمال کشته شدن از سوی آدم رُبایان، تجاوز جنسی، ازدواج‌های زیر سن و اجباری از مشکلاتی اند که کودکان در این کشور به آن رو به رو اند.
