در نخستین"اجلاس بشردوستانه" که به حمایت سازمان ملل متحد در شهر استانبول در ترکیه آغاز شد، روسای جمهور و رهبران بیش از ۶۰ کشور جهان اشتراک دارند.
در این اجلاس که تا اکنون سابقه نداشته است و دو روز دوام می کند، روی موضوعات بشری و مساعدت به افراد نیازمند بحث می شود. هدف اجلاس اینست تا شیوه های پاسخ جهان را به تغییر اقلیم و بحران های بشری ناشی از منازعات، بهبود بخشد.
در حالیکه حدود ۶۰ میلیون تن در سطح جهان از مناطق اصلی شان بی جا شده اند و حدود ۱۲۵ میلیون تن به مساعدت های بشری، حمایت و حراست نیاز دارند، همۀ اشتراک کنندگان روی این نکته توافق دارند که بیش از هر زمان دیگر به عملکرد سریع نیاز است.
بانکی مون سرمنشی سازمان ملل متحد در مراسم افتتاح این اجلاس گفت:
"من با تاکید از شما می خواهم که به کاهش تعداد بی جا شده گان به نصف تا سال ۲۰۳۰ میلادی متعهد شوید و بر اساس تقسیم مساوی مسئولیت ها، برای حل بهتر مسئله پناهجویان و بی جا شدگان یک راه حل درازمدت بیابید."
رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه که میزبان این اجلاس است، در جریان سخنرانیش در نخستین"اجلاس بشردوستانه" اظهار داشت:
"حتی اگر این موج مهاجرت ها ادامه یابد، اگر سوریایی ها باشند یا عراقی ها، من می خواهم بطور خاص روی این نکته تاکید کنم که ما هرگز دروازه های خود را روی کسانی نمی بندیم که از تهدید های جدی و بمب های بیرلی فرار کرده اند."
انگیلا مرکل صدراعظم جرمنی که از جمله مهمانان عالی رتبه این اجلاس می باشد به حمایت از صندوق عکس العمل عاجل گفت:
"جرمنی از پیشنهاد افزایش صندوق مرکزی عکسالعمل عاجل به یک میلیارد، حمایت میکند. آنچه که به جرمنی ارتباط میگیرد، ما پول بیشتر را بالای مساعدت های بشر دوستانه مصرف میکنیم. ما به تاسیسات کامل برای برخورد با بحران ها نیاز داریم، نه عملکرد زمانیکه یک فاجعه رخ میدهد."
جان الیسن (Jan Eliasson) معاون سرمنشی سازمان ملل متحد قبل از آغاز این اجلاس به خبرنگاران گفته است:
"در بحران های امروز ما بی اعتنایی به کنوانسیون ژینو، قواعد اجتناب از حمله بالای مردم ملکی و اهداف ملکی را می بینیم. ما این حرکت را در بحرانهای سوریه، یمن و جا های دیگر جهان همین اکنون شاهدیم."
انتقاداتی هم وجود دارد که پیآمدهای عملی این اجلاس که نتیجۀ دو سال برنامه ریزی است، متناسب با آرزوهای بلند پروازانه آن نخواهد بود.
سازمان دکتوران بدون سرحد یا(MSF) که این اجلاس را تحریم کرده است می گوید، خطر آن وجود دارد که این اجلاس یک تاج افتخار روی ناکامی عملکرد بشردوستانۀ جهان باشد.