خوشم وقتی که جانان رشوه میته
سرمیز، پت و پنهان رشوه میته
به دفتر چو بیایم با غُر و فیش
بدون گپ و پرسان رشوه میته
اگر باشد به دفتر چند مزاحم
به دهلیز و به دالان رشوه میته
اگر امضا نکردم مکتوبش را
برایم چشم گریان رشوه میته
کاغذ بازی که رسم مامورین است
با رنگ زرد و حیران رشوه میته
اگر وعده نماییم در کبابی
سر وعده نمایان رشوه میته
به روز رخصتی یا عید و نوروز
به خانه هم چو مهمان رشوه میته
اگر روزی کنم اکت های فلمی
لبانش خشک و لرزان رشوه میته
چه گویم من ز کار و بار دفتر
یکی نه که هزاران رشوه میته