کمیته صلیب سرخ افغانستان میگوید که با آغاز برنامه جستجوی گمشده گان در مهاجرت های اخیر تا حال توانسته اند که 4 فامیل را دوباره در ارتباط قرار بدهند.
فامیل ها که در این اواخر به عزم اروپا افغانستان را ترک کرده اند میگویند که در این راه دشوار صد ها فامیل افغان از اعضای خود جدا شده اند.
حسیب الله جوانی است که در مسیر ایران و ترکیه از پدر و شوهر خواهر خود جدا شده و مجبور به برگشت دوباره به افغانستان شد.
وی داستان خود را این چنین به رادیو آزادی شرح داد:
" دو فامیل بودیم یکی فامیل من با پدرم و دیگران، و فامیل دیگر از خواهرم با شوهر و اطفالش، بعد از گذشتاندن یک مدتی، حدود یک هفته تصمیم گرفتیم به طرف ترکیه برویم، در یک کوه بودیم دقیق نمیدانم چند بجه شب بود اما همه جا تاریک بود، تا یک قسمت کوه رفته بودیم که از پایان پولیس مرزی ایران آمدند، بالای ما چندین بار فیر شد، تلاش داشتند که ما را متوقف سازند. در همانجا پدرم از ما عقب ماند، ما پیش رفتیم، پدرم را در همان جا گم کردم. "
وی میگوید در امتداد راه با آنها بیشتر از هزار نفر بشمول اطفال، زنان و کهن سالان بودند که بعد از آمدن پولیس همه مجبور به فرار شدند و شماری زیادی از فامیل ها از اعضای خانواده شان جدا گردیدند.
حسیب میگوید که بعد از لادرک شدن پدر و شوهر خواهرش نتوانست با زنان و اطفال در این راه پر خطر پیش برود و دوباره به افغانستان برگشت.
حسیب میگوید بعد از پنج ماه جستجو به صفحه انترنیتی صلیب سرخ رفته و در آن جا عکس پدر خود را دید و پس از آن به دفتر این کمیته رفت:
" با گذشت زمان دو ماه یا سه ماه، ما کاملاً نا امید شدیم فکر کردیم خدا نخواسته نخواهد زنده باشند، اما وقتی به ویب سایت رفتم خوشبختانه عکس پدرم را در میان عکس مهاجرین دیدم، بعد ازین عکس پدرم را دیدم به صلیب سرخ گفتم، و آنها به آنجا خبر دادند ارتباط گرفتن و برای پدرم گفتن که فامیل شما در افغانستان است. "
حسیب و فامیلش از جمله مهاجرینی هستند که توانستند دوباره با فامیل خود یکجا شوند اما وی میگوید که بجای متقبل شدن این همه مشکلات بهتر است هیچ کسی اقدام به سفر در این چنین راه دشوار نکند:
" بسیار یک راه پر خطر است، خصوصاً برای آن اشخاص که همراه فامیل خود میخواهند بروند، اگر میفهمیدم که همچو دشواری ها را در راه دارد اصلاً این تصمیم را نمی گرفتیم، ترک وطن فکر نکنم که کدام فایده یا سود برای افغانان داشته باشد، بهتر است منصرف شویم از همین تصمیم ترک افغانستان. "
بر اساس گزارش ها روزانه ده ها افغان هنوز هم به قاچاقبران انسان پول میدهند تا از راه های پر خطر آنها را به اروپا انتقال دهند.
احمد فواد عثمانی مسئول بخش حمایت کمیته بین المللی صلیب سرخ در مورد هدف راه اندازی برنامه متوصل ساختن گمشده گان چنین گفت:
" اعضای فامیل های که تماس شان قطع میشود، یکی از طریق انترنت و صفحه انترنتی صلیب سرخ میتوانند فامیل خود را جستجو کنند و دیگر اینکه میتوانند به دفاتر صلیب سرخ و جمعیت های ملی در داخل و خارج از افغانستان مراجعه کنند، ما بعد از اخذ تمام معلومات آنها به کمک جمعیت های ملی در افغانستان و خارج از افغانستان فامیل های آنها را پیدا میکنیم. "
به گفته آقای عثمانی آنها در حال حاضر در 15 شهر افغانستان نماینده گی فعال دارند که میتوانند در این عرصه افغانها را کمک کند.
برنامه ارتباط دادن گمشده های مهاجرت های اخیر در حالی از سوی صلیب سرخ راه اندازی میشود که نظر به گزارش وزارت مهاجرین و عودت کننده گان در سال 2015 میلادی دو صد پنجاه هزار افغان از راه های غیر قانونی خود را به کشور های اروپایی رسانده اند.
این درحالیست که وزارت خارجه افغانستان نیز برای حل مشکلات مهاجرین این کشور در یونان یک تفاهم نامه با نماینده گان کشور یونان به امضا رسانیده است.
اما سوال در اینجا است که با وجود تبلیغات بخاطر ممانعت از سفر به کشورهای اروپایی بحران مهاجرت کاهش خواهد یافت یاخیر و یا باز هم افغانها حاضر هستند تحت هر شرایطی از راه آب های مرگبار ترکیه و یونان به کشورهای اروپایی برسند؟!
گزارش: الیاس صالح
