شماری از افراد معتاد به مواد مخدر پس معالجه از شفاخانۀ ۵۰ بستر تداوی معتادین شهر مینه- صحت یاب شده و به آغوش گرم خانواده هایشان پیوستند.
در محوطه شفانه خانه ۵۰ بستر تداوی معتادین شهر میمنه ۳۰ تن افرادی به نظر می رسیدند که پس از تداوی و مراقبت های لازم از دام سیاه مواد مخدر رهایی یافته و هر کدام سرگذشت مشابه داشتند. هر کدام از این افراد قصه های دردناک و متفاوت را بیان میداشتند که روح و روان هر شونده ای را می آزرد.
محمد، نام مستعار کسی که به گفته خودش از مدت ۱۸ سال بدینسو در زندان تاریک اعتیاد زندانی بوده و هر چه می کوشید از این زندان خود را آزاد کرده نمی توانست.
او که بعد از یک دوره مداوا در شفاخانه ی ۵۰ بستر تداوی معتادین میمنه، اکنون صحت یاب شده و زنده گی جدیدی را در آغوش گرم خانواده اش آغاز کرده است، از روز های تاریک اعتیادش این گونه حکایت می کند:
"مدت ۱۸ سال می شود که به این عمل زشت گرفتار بودم. دوام استفاده مواد مخدر از جانم تیر کرد.
بی آبرو شدم، پیش زن و بچه حیثیت نماند، پیش اندیوال آبرو نماند. این عمل یک عمل ناشایسته و خانمان سوز بوده است. در اول نمی دانستم و اما حالا ترک سرم باز شده اکنون قدر زن، اولاد، قوم و خویش را میدانم. حالا دوست را از دشمن تفکیک کرده می توانم. قبلاً هیچ به همچو فکرها نبودم."
بر اساس گفته های آنها، اکثریت کسانی که در آغاز به دام مواد مخدر گیر افتادند، کسانی بوده اند کهجهت کار و غریبی به کشور ایران یا پاکستان سفر نموده و با گذشت یک مدت زمان، و یکجا شدن با افراد معتاد در آنجا به این پدیده ی منفی و خانمان سوز دچار شده اند.
دو تن از مریضان معتاد که آنها نیز درین شفاخانه صحت یاب گردیده اند با ندامت از عملکرد نادرست خویش لب به شکوه کشوده می گویند، اعتیاد یگانه هدیه ی سفر آنها بوده که سر انجام این هدیۀ بی ارزش اعتیاد، پای آنها را به زیر پل پختۀ شهر میمنه که مکان معتادان بی سرنوشت می باشد، کشیده بود:
"شش ماه می شود که به زیر پل ها در زیر دریای شهر میمنه آغشته بودم. در سابق کسب آهنگری داشتم و مدت ۱۰ سال است پدرم با من حرف نمی زند به دلیل اینکه من دچار این عمل بودم."
"من هم باشنده شهر میمنه استم. من ۸ نفر نان خور دارم و خودم سرپرست فامیل استم تقریباَ ۱۵ سال می شد که به مواد مخدر آغشته بودم. من در جریان جنگ های داخلی به کشور ایران سفر کردم و در آن جا به این مواد شوم گرفتار شدم. انجنیر یا صاحب کار در ایران مرا به عمل منفی دچار ساخت."
نظر به تجربه این افراد، اعتیاد به هیچ کسی رحم نمی کند، هر کسی با هر کسب و کاری که به مواد مخدر نزدیک گردد، در باتلاق تباهی غرق می شود و همه هست و بودش را درین راه از دست می دهد.
مرد معمار ۴۵ سالۀ که او نیز از جملۀ نجات یافته گان آفت مواد مخدر بوده است، با یاد آوری از شغل پر در آمدش می گوید، هر چه از کار های معماری به دست می آوردم همه را به خریداری مواد مخدر مصرف می کردم.
وی گفت:
"هر چه عاید به دست می آوردم به مواد مخدر مصرف می شد. اگر چه من در سابق یک معمار ساختمانی بودم و در هر روز یک هزار یا دو هزار پیدا می کردم و به مواد مخدر مصرف می کردم."
سر انجام چانسی به سراغ این افراد می رسد و بخت خفتۀ آنها را بیدار می کند.
در یک اقدام بی سابقه در ین ولایت، والی فاریاب با جمعی از مسئولین مبارزه با مواد مخدر و دوکتوران شفاخانۀ تداوی معتادین میمنه دست به جمع آوری افراد معتاد در شهر به خصوص زیر پل پختۀ میمنه زده و در مرحله اول ۳۰ تن از این معتادان را جهت تداوی، شامل بستر می سازند.
والی فاریاب در زمینه گفت:
"سی نفر از کسانی که در چالۀ سیاه اعتیاد حیات شان در خطر قرار داشت و باعث تشویش و نگرانی خانواده ها، فرزندان و برادران شان بودند، این ها موفقانه تداوی شده و در آغوش خانواده های شان بر می گردند."
به گفته این مریضان شفا یافته، هر کدام آنها از ۵ تا ۱۸ سال عمر خود را با مواد مخدر سپری کرده اند. آنها می گویند، با یک تصمیم جدی و اراده قوی به همکاری دوکتوران توانستد که خود را از دام مواد مخدر رهایی بخشند:
"والی صاحب محترم ما را از زیر پل میمنه جمع نموده و در شفاخانه ۵۰ بستر ما را تداوی کردند و ما از داکتر صاحبان اظهار تشکری می کنیم که آنها برای ما بسیار خدمت نمودند و امروز به خیر پس به خانه های خود بر می گردیم."
به گفته مسئولان صحی، هر چند از آغاز ایجاد شفاخانه تداوی معتادین در فاریاب تا کنون بیش از یک هزار و شش صد فرد معتاد تداوی شده، اما به دلیل نبود کار و آسان به دسترس قرار گرفتن هر نوع مواد مخدر برای مصرف کننده گان، روز تا روز تعداد معتادین در کشور به خصوص فاریاب، رو به افزایش بوده است.
داکتر معروف ثمر رئیس صحت عامه فاریاب می گوید، به اساس نیازمندی ها و نظر به افزایش تعداد معتادین درین ولایت، شفخانۀ بیست بستر تداوی معتادین میمنه به ۵۰ بستر ارتقا نموده است:
"پیدا شدن آسان مواد مخدر و بیکاری ها عمدتاَ عواملی هستند که در چند سال اخیر تعداد معتادین در کشور و به خصوص ولایت فاریاب افزایش یافته است."
به گفته مسئولان، بیکاری و عدم مصروفیت یکی از عوامل عمدۀ اعتیاد در جامعه شناسایی شده است.
روی این دلیل مریضان معتادی که حالا شفایاب شده اند از مقامات فاریاب تقاضا نموده می گویند، اگر مسئولین ولایت خواسته باشند که آنها بار دیگر به مواد مخدر رو نیاورند، باید برای آنها زمینه های کاری را مساعد سازند:
"از والی صاحب محترم خواهش می کنم که برای ما زمینۀ کاری را مساعد سازد. هر کاری که باشد ما انجام می دهیم."
آیا مسئولان فاریاب در قسمت پیشنهاد سالم و اساسی این افراد همچنان نجات دایمی کسانی که خود را از دنیای تاریک اعتیاد بیرون می کشند، پلان و یا پروگرامی را هم روی دست دارند؟
سید انور سادات والی فاریاب که در محفل صحت یابی ۳۰ تن از مریضان معتاد سخن می گفت، برای آنها مژده داده اظهار داشت که مقام ولایت همراه با نهاد های ذیربط، روی برنامۀ کار می کنند که با تطبیق آن برنامه همچو افراد، صاحب حرفه های مختلف خواهند شد:
"ما برنامه هایی را روی دست داریم. من آرزو داشتم همین دوستانی که ازین مکان صحی تداوی شده و فراغت حاصل می کنند و به خانه های شان بر می گردند حد اقل اینها هم به کورس های حرفوی شامل ساخته شده و صاحب حرفه و کار گردند و ازین طریق یک لقمه نان حلال برای فامیل های خود به دست بیاورند تا دوباره به این پدیده ی منفی رو نیاورند."
یکی دیگر از راه های جلوگیری از افزایش اعتیاد، بازداشت افرادی است که مواد مخدر را در جامعه به فروش می رسانند.
چنانچه، خواست همۀ باشنده گان فاریاب از نیروهای کشفی و امنیتی نیز شناسایی و بازداشت فروشنده گان مواد مخدر درین ولایت می باشد.
مولوی اسدالله جمالی یک تن از علمای بر جسته فاریاب از والی این ولایت می خواهد که درین راستا نیز اقدام عملی نموده، باندها، گروه ها و افرادی که مواد مخدر را به فروش می رسانند، آنها را بازداشت و به پنجه قانون بسپارد:
"کسانی که از نام های بزرگان استفاده نموده و مواد مخدر را به فروش می رسانند باید بازداشت شوند. جناب والی صاحب محترم! درین بخش واسطۀ هیچ کسی را قبول نکنید. هرکسی که باشد و در هر جایی که مواد مخدر را به فروش می رساند، آن را بگیرید و به پنجه قانون بسپارید."
در کنار همۀ این اقدامات، با در نطرداشت اضرار مواد مخدر که همواره به گونه پنهانی در جامعه ساری و جاری است، باید همۀ اقشار مختلف جامعه اعم از رسانه ها، اعضای جامعه مدنی، علما، روشنفکران و بزرگان قومی، دست به دست هم داده با مبارزۀ پیگیر علیه این پدیدۀ منفی تلاش نموده و فرزندان خود را از معتاد شدن نجات بخشند.
گزارش: رحمت الله رها
