زندانیان زن در ولایت بغلان می گویند، خشونت ها در زندان زنده گی را برای آنها دشوار ساخته است. به نوشتهء انستیتوت جنگ و صلح، در حال حاضر در بخش زنانهء محبس بغلان 28 زن زندانی اند که اطفال شان نیز با آنها بسر می برند. در افغانستان معمول است که کودکان زنان زندانی هم با آنها در زندان زنده گی کنند و این در حالیست که زمینه های آموزشی هم برای آنها میسر نیست.
یک زنی که از 30 سال کمتر عمر دارد و در انتظار محاکمه به اتهام قتل است به گزارشگر انستیتوت جنگ و صلح گفته است:
"تعدادی از زندانیان که با محافظین زندان روابط نزدیک دارند، از این ارتباطات برای اذیت و آزار سایر زندانیان استفاده می کنند."
این زن زندانی می گوید:
"زندانیانی که با زندانبان ها روابط دارند، سایر محبوسین را مجبور می سازند کارهای آنها را انجام دهند، به داخلزندان تلیفون های موباییل را می آورند و به زور می فروشند و اگر کسی هم اوامر شان را قبول نکند، اورا لت و کوب کرده، مجبور به اجرای کارهای مطلوب خودشان می کنند."
به گفته وی این خشونت ها در داخل زندان، زمینه را برای اذیت و آزار جنسی زندانیان زن توسط محافظین زندان فراهم می کند.
گزارشگر انستیتوت جنگ و صلح از قول این زن زندانی می نویسد که گفته است:
"زندانیانی که بامقامات زندان ارتباط دارند، سایر زندانیان زن را به داشتن روابط با محافظین محبس مجبور می سازند."
در گزارش انستیتوت جنگ و صلح از یک زندانی زن هم یاد شده است که توسط محافظین زندان بر وی تجاوز جنسی شده است و از ترس نمی تواند از هیچکس نام بگیرد.
گزارشگر انستیتوت جنگ و صلح از یک زندانی دیگر هم قصه می کند که اندکی بیش از بیست سال عمر دارد و به اتهام فرار از منزل زندانیست. گرچه در افغانستان برای فرار از منزل که به خاطر ازدواج های اجباری و سایر دشواری های صورت می گیرد مجازات تعیین نشده، اما اکثراً قضات این زنان را به زندان می فرستند.
این دختر جوان از یک زندانی دیگر شکایت دارد که با وی خشونت می کند. وی می گوید:
"زمانیکه نماز می خوانم، بالایم می خندد، می گوید نان خوردنم مانند حیوان است و برایم هوشدار داده است که باید اوامرش را اجرا کنم. شکایت هم کرده نمی توانم، چون مقامات زندان از او حمایت می کنند."
گزارشگر انستیتوت جنگ و صلح می گوید که سایر زندانیان زن هم شکایات مشابه دارند و زمانیکه او از زندان خارج می شد یک زن زندانی برایش تلیفون کرده گفت، قبل از آمدن وی مقامات زندان آنها را خواسته و برایشان گفته بودند که اگر از وضعیت زندان شکایت کنند، برایشان جزا داده خواهد شد.
اما حنیف حیدری مدیر زندان بغلان ادعای زندانیان را رد کرده گفته است در داخل زندان شاهد خشونت نبوده و به زندانیان اجازهء خشونت را در برابر هم نمی دهند. حنیف حیدری پذیرفته است که مانند خانواده ها بین زندانیان هم منازعات صورت می گیرد.
سپهر شفیقی نمایندهء کمسیون مستقل حقوق بشر ولایت همجوار کندز می گوید، زمانیکه یک هیئت این کمسیون به زندان بغلان رفته بود، کدام شکایت را از زندانیان دریافت نکرده است.
سپهر شفیقی گفته است این شکایت ها را رد یا تایید کرده نمی تواند، اما گفته است که در زندان همیشه خشونت بین زنان موجود است، جایی کافی وجود ندارد، محلات خاص برای استراحت اطفال موجود نیست که می تواند مشکل ساز باشد.
نورضیا ایماق عضو شورای ولایتی بغلان به انستیتوت جنگ و صلح گفته است، مسئله خشونت با زنان در زندان ها تا حد زیاد هم حقیقت دارد.
عبدالقیوم شریعتی یک کارشناس حقوقی در ولایت بغلان می گوید، بررسی های اخیر ادارت حقوق بشر نشان می دهد که خشونت ها در برابر زنان و بطور خاص در داخل زندان ها روبه افزایش است.
