نوروز دروازه سال نو و بهار نو است که گشوده می شود و جوانان بیش از همه خوش دارند که سال نو را به خوشی با دوستان و نزدیکان شان تجلیل کنند.
در آستانه نوروز خانواده ها در افغانستان مانند رسم و رواج های دیگر هدیه های نوروزی را به نامزادن و نو عروسان شان می برند ماهی و جلبی، شیرینی ها، هفت میوه، زیورات و لباس از هدیه های بارزی است این هدیه ها قبل از نوروز به خانه دختران نامزاد دار برده می شود.
شماری از خانواده ها و جوانانی که اقتصاد خوب دارند این تجملات را به آسانی به نامزد شان بر آورده می کنند.
لیمه باشنده شهر کابل که تقریبآ هفت ماه از نامزدی اش میگذرد میگوید از اینکه اقتصاد خانواده نامزدش خوب است برایش نوروزی از ماهی و جلبی گرفته تا سیت الماس آورده اند.
بصیره که سه ماه از نامزدیش میشود میگوید تا حال برایش نوروزی نیاوردند اما به این باور است که با یک دسته گل هم میشود که نوروز را تجلیل کرد.
محمد قاسم باشنده ولایت قندهار میگوید ،نبردن نوروزی به خانه نامزد گاهی باعث جنجال های خانوادگی هم میگردد یعنی اگر نامزد داران به یک دیگر نوروزی روان نکنند و در نوروزی کمی و کاستی باشد می گویند عروس شان را قدر ندادند.
در این میان بازار خرید و فروش ماهی و جلبی فروش ها هم گرم می باشد امیرشاه یکتن از ماهی و جلبی فروشان شهر کابل که نسبت به گذشته کارش چندان رونق ندارد میگوید، با انکه کار نیست هنوز هم خانواده ها و جوانان از نزدش به سیر ها ماهی و جلبی می برند.
در حالیکه بهترین دوران زنده گی دو جوان، دوران نامزدی آنها می باشد مشکلات اقتصادی و بازماندن در تهیه هدیه ها و اجرای رسم و عنعنات زنده گی شان را در این دوره به تیره گی کشانده می تواند.
زاهدالله محصل پوهنتون کابل می گوید اگر نامزد شود این رسم و رواج را قبول نداشته و کوشش خواهد کرد تا این عنعنات نا پسند و کمر شکن را از بین ببرد.
جمیل شیرزاد استاد پوهنزی ادبیات پوهنتون کابل می گوید، خانواده های که این مصارف هنگفت را بالای جوانان تحمیل می کنند نتیجه ان جدایی دو جوانی که زندگی شان در حال استحکام یافتن است میشود پس باید فرهنگ سازی کرد.
آقای شیرزاد در ادمه افزود باید به انسان ها حرمت گذاشته شود و جوانان هم زندگی شان را به اساس اراده خود بنا کنند.
سو ء استفاده از ساحات تفریحی در روز های خوشی!
با نبود مشکلات اقتصادی و از بین رفتن عنعنات نا پسند می شود از سال نو به خوبی استقبال کرد.
شماری از جوانان می گفتند اگر نوروز با خوشی و گشت و گذار و ساعت تیری آغاز نشود در طول سال کمتر اوقات خوش برای انسان دست خواهد داد و این گونه پندار به جوانان فرصت بیشتر می بخشد که تفریح کنند و به تفریحگاه ها بروند.
میگویند، چیزی که به خود نمی پسندی به دیگران هم نپسند. اما هستند عده یی از جوانان که آنرا مد نظر نگرفته زمانیکه به میله میروند فقط خوشی خود را در نظر می گیرند و به دیگران آسیب و آزار می رسانند و دیگران را بیزار از میله رفتن می سازند.
منصور محمدزی محصل پوهنزی پالیسی اداره عامه پوهنتون کابل می گوید، جوانان از این روز های خوشی سوء استفاده می کنند و ساحات تفریحی را آلوده با کار های خراب و اذیت به دیگران میپردازند به همین دلیل نمی خواهد که خانواده خود را به همچو ساحات به میله ببرد.
جمیل شیرزاد استاد پوهنزی ادبیات پوهنتون کابل هم میگوید، انسان ها در زندگی خود تا جای آزاد است که به دیگران آسیب نرساند، اما متاسفانه برخی ها فرهنگ شهر نیشنی را درست بلد نیستند در این راستا دولت و خانواده ها مکلف هستند تا برای جوانان برنامه های تربیتی را فراهم سازند.
پس چی خوب است این روز های خوشی را که در افغانستان کمتر سراغ آنرا داریم به شکل درست آن تجلیل کرده و خود و دیگران از آن خوشی لذت ببریم.
برنامه هوای تازه را از طریق ویب سایت رادیو آزادی www.radioazadio.com و صفحه فیس بوک هوای تازه (Hawa e Taza) هم شنیده و خوانده می توانید.
ترتیب کننده برنامه هوای تازه: فروزان حبیب زاده
وقت نشر برنامه: هفته دو بار روز های شنبه و سه شنبه
