مسئله شهر سازی در زمان محمد ظاهر، شاه سابق افغانستان تحت برنامه های پنج ساله آغاز گردید. دولت آن وقت، علاوه بر پروژه های تولیدی، ساختمان پروژه های رهایشی را نیز در برنامه های خویش گنجانید.
فابریکه خانه سازی کابل که ظرفیت تولیدی ۳۲ باب منزل را در یک ماه داشت، دولت وقت بخاطر تقویه بنیه کارمندان دولتی پروژه رهایشی مکروریان های اول، دوم ، سوم ، چهارم ، کارته مامورین ، کار ته چهار، پروژه حصه اول خیرخانه مینه را اعمار و قسط باز پرداخت آنرا در مدت ۲۵ سال بدون مفاد تعیین نمود که مردم عادی، بدون مشکلات در مدت یک هفته می توانستند زمین خرید نمایند.
اما در سال های جنگ در این کشور، تقریباً هشتاد الی هشتاد و پنج فیصد مردم روستاها و ولسوالی ها به شهرها هجوم آوردند و مشکلات خانه در شهر ها افزایش یافت. کرایه هر اطاق عادی در شهرهای بزرگ 100 دالر و یا بیشتر از آن در یک ماه است. به همین منظور دولت تصمیم گرفت تا پروژه های شهرک سازی را با همکاری شرکت های ساختمانی خصوصی و کمک مردم براه اندازد.
طبق گزارش وزارت شهر سازی، اکنون 26 هزار اپارتمان در شهر کابل تحت اعمار است که یک قسمت آن برای مردم توزیع و متباقی آن تا اخیر سال 1395 توزیع خواهد شد. معلومات دیگر را در مورد تهیه مسکن در شهر های افغانستان بخصوص کابل و مشکلات مردم در این زمینه را می توان در این برنامهء آشیانه شنید.
تهیه کننده: شمیلا جاوید
