موزیم "یادبود تاریخ سرکوب های سیاسی سایبریا" یک نمایشگاه منحصر به فرد نامه های دایر کرده است که از تبعید گاه ها اتحادشوروی سابق یا گولاگ سایبریا فرستاده شده است. در اکثر موارد این نامه ها آخرین آثار کسانی اند که با این جهان وداع کرده اند.
در یکی از این نامه ها الکسی وانگینگیم (Aleksei Vangengeim) پروفیسور پوهنتون مسکو در اوسط سال ها 1930 میلادی نوشته است:
"بدون در نظر داشت اینکه به چی می نگرم، یا به چی می اندیشم، همه چیز در نظرم تاریک و نا امید می آید."
پروفیسور الکسی وانگینگیم که بنیانگذار خدمات هواشناسی اتحاد شوروری به شمار می آید، در سال 1934 دستگیر و به اردوگاه کارهای اجباری ستالین اعزام و در آنجا اعدام شد. اتهام وی این بود که گویا با ارایهء پیش بینی نادرست هوا می خواست در زراعت اتحادشوروی خرابکاری کند.
این نامهء پروفیسور الکسی وانگینگیم در موزیم "یادبود تاریخ سرکوب های سیاسی سایبریا" در شهر تومسک (Tomsk) تحت نام "نامه های پدر" به نمایش گذاشته شده است.
واسیلی کانیویچ (Vasily Khanevich) رییس موزیم می گوید:
"این نامه ها خیلی متاثر کننده اند. متحیر کننده این است که افراد ارودگاه های کارهای اجباری نگران اطفال شان بوده، تلاش کرده اند تا در تعلیم و تربیه و بزرگ کردن آن ها سهم بگیرند."
اکثر این نامه ها روی کاغذ های بی کیفیت و با حروف خیلی کوچک نوشته شده است تا از کاغذ حد اکثر استفاده شده باشد.
پروفیسور الکسی وانگینگیم نامه های زیاد، برگ های خشک و سکیچ های حیوانات و پرنده گانی را که از زندان قطبی سلوکی (Solovki) دیده بود، برای دخترکش الینورا (Eleonora) که در آن زمان چهارسال داشت، فرستاده است.
الینورا خود بعد ها دانشمند قابل احترام و متخصص مطالعات ماموت ها شد.
در این نمایشگاه در کنار نامه های سایر زندانیان چندین پوست کارت نقاشی شده توسط نیکولای کلایون (Nikolai Klyavin) هم به نمایش گذاشته شده است که در سال 1938 میلادی به اتهام تبلیغات ضد شوروی زندانی و در سال 1943 در زندان وفات کرد.
موزیم "یادبود تاریخ سرکوب های سیاسی سایبریا" در عمارتی در شهر تومسک (Tomsk) جابجا است که در دوران اتحاد شوروی سابق دفتر پولیس خدمات مخفی (NKVD) که بعداً به کی. جی. بی (KGB) تبدیل شد در آن قرار داشت.
بازدید کننده گان موزیم "یادبود تاریخ سرکوب های سیاسی سایبریا" از دروازه های بزرگ آهنین گذشته و از دالان های نیمه تاریکی عبور می کنند که دیوارهای آن با عکس های کسانی تزیین شده است که در ساله ای سی، چهل و پنجاه میلادی از همین دهلیزهای خوفناک عبور کرده و اکثر شان به جوخه های اعدام سپرده شدند.
