سلامی چو بوی خوش پارلمان خدمت باشنده گان عزیز منطقه پاینک و کوچه بالا گک تقدیم است. اینجانب وکیل چنارگل خان فرزنده وکیل خمارگل خان نواسه سناتور تیار گل خان و فعلاً نماینده شما مردم ده شورا، ای نامه سرگشاده ره که به کمک سکرترم نوشته کدیم نثار تان می کنم.
عزیزانم !
می فامم که ده طول ای سال ها یک بار ام به منطقه پاینک و کوچه بالا گک سر نزدیم و از نزدیک شماره زیارت نکدیم. باور کنین که چنان پشت تان دق شدیم مثل ای که موش پشت قروت دق شده باشه چی کنم که چاره ندارم از وقتی که وکیل پارلمان شدیم سفر به منطقه پاینک و کوچه بالا گک برم دشوار شده باور کنین که چنان مصروف کارهای کمیشن کاری هستم که نه روزه می فامم و نه شبه.
هر بار با خود فکر می کنم که ای کاش مثل بعضی ها قدرت می داشتم و یک گوشهء از کابله غضب می کدم تا شماره همرای قریه تان یکجای به کابل میاوردم. باور کنین که چنین قدرتی ره ندارم ای ره اعتراف می کنم که ده کابل مام زمین غضب کدیم اما چی کنم که پیش از ای که شما به یادم بیایین ساختن یک شهرک به یادم آمد و زمین غضب شده ره به هم کاری تعدادی از زورمندان تبدیل به یک شهرک کدم.
هم وطنان عزیزم !
باور داشته باشین که وقتی صبح به شورا می روم از غم دوری شما ده چوکیم خوم می بره و ده خو می بینم که قریه تانه آباد کدیم، سرک هایشه قیر کدیم، برق آوردیم، حتی بعضی روزها خو می بینم که ده قریه تان میتروی زیر زمینی ساختیم اما صد افسوس که جنگ دو وکیل ده شورا مره از خو بیدار می کنه و نمی گذاره که ده خو به شما خدمت کنم و یک بوتل آب معدنی ده پس گردنم می خوره.
شاید بعضی تان از مه ناراض باشین که چرا اول غم خوده خوردم اما چی کنم که آمدن ده شورا و شیشتن ده چوکی و رفت و آمد وزیر ها و دست بازی ده جیب های ما، چنان ماره حیرت زده می کنه که همه چیز از یاد ما می ره و آدم حیران می مانه که به کدام هدف وکیل شده و چرا؟
با نوشتن ای نامه خواستم که با شما از راه دور خدا حافظی کنم چرا که بنده در آینده نزدیک به یکی از کشورهای اروپایی پناهنده می شم و قریه تانه با تمام زیبایی هایش به شما می سپارم
اگه روزی دل تان درد کرد هوش کنین که مره دَو نزنین و دان تانه ناق شخ نکنین چرا که هرچی بگویین به مه نمی رسه امید وار هستم که مره درک کنین.
با احترام وکیل چنارگل خان
