دو سال پیش، سرنگونی بشار الاسد رییس جمهور سوریه اجتناب ناپذیر به نظر می آمد.
با وجود سرکوب نظامی شدید، مردم هنوز هم در تظاهرات گستردهء ضد حکومتی به روی جاده ها می ریزند و شورشیان جنگ شان را در دمشق پایتخت سوریه با فشار به جلو می رانند، به طوری که حتی با جا به جا کردن بمب در داخل یک نشست امنیتی به سطح بالا مقام های ارشد رژیم، از جمله برادر همسر اسد، را کشته اند.
بر بنیاد تحلیل اسوشیتدپرس، رهبران غربی پیش بینی کرده بودند که اسد در چند ماه سرنگون خواهد شد. اما، اکنون دیگر تقریباَ هیچ کس چنین فکر نمی کند.
اسد با آمادگی برای اشتراک در انتخابات می کوشد هفت سال دیگر نیز در قدرت بماند.
اسوشیتدپرس می گوید: به نظر می رسد که این رهبر 48 ساله در جنگ سه ساله به طور مداوم در یک مسیر رو به بالا قرار داشته است.
اسوشیتدپرس نگاهی افگنده به این که چگونه اسد موفق شده که مسیر و تحرک جنگ داخلی را در کنترول خود داشته باشد.
نخست این که حزب الله گروه لبنانی تحت حمایت ایران با هزاران جنگجوی با تجربه و کارشناس خود در میانه های سال 2013 میلادی به گونهء آشکار وارد جنگ شد.
دوم این که باوجود جدا شدن شماری از افسران نظامی در اول های جنگ، اردوی سوریه همچنان یکپارچه باقی مانده و به اساس این تحلیل هیچ نشانهء از شکاف چشمگیر میان معاونان اسد به چشم نمی خورد.
دلیل سوم، به اساس این تحلیل، جنگ نامتوازن است. به این معنا که حکومت سوریه به طور بی رویه از نیروهای هوایی خود استفاده کرده و مناطق مخالفان را درهم کوبیده است و از مواد انفجاری نیز در برابر آنان استفاده کرده است.
اما، جامعهء بین المللی، با وجود تقاضای دوامدار مخالفان رژیم اسد، سلاح های مرگبار را در اختیار آنان نگذاشته است، از بیم آن که مبادا به دست تندروان افتند.
از سوی هم، بارک اوباما رییس جمهور امریکا کوشیده که پس از بیش از یک دهه جنگ در افغانستان و عراق، از وارد شدن ایالات متحده به یک جنگ دیگر جلوگیری کند.
دلیل چهارمِ دست بلند داشتن اسد، موافقت روی از میان بردن سلاح های کیمیایی سوریه بوده است.
در سال 2013 میلادی بود که روسیه همپیمان کلیدی سوریه پا در میان گذاشت و با عقد یک قرارداد در مورد امحای انبار سلاح های کیمیایی سوریه از حملهء نظامی امریکا به این کشور جلوگیری کرد.
جهادگران در برابر میانه روان دلیل پنجمِ است که اسوشیتدپرس به مثابهء دست بلند داشتن اسد درین مقاله پیش می کشد.
بر بنیاد این تحلیل، چتر شورشی از قبل جدا شدهء اردوی سوریهء آزاد که از حمایت غرب برخوردار است، با ظهور گروه های جنگجوی جدید و شورشیان تندرو الهام گرفته از القاعده خودش را نگون بخت می بیند.
از سوی هم، میانه روان اعتماد خود را بر امریکا و همپیمانانش از دست داده اند.
ششم محاصره و آشتی است که موقف اسد را در جنگ سه ساله بلند جلوه می دهد. خروج صدها شورشی از شهر حمص درین هفته دست اسد را از لحاظ جغرافیایی در مرکز سوریه بلند می کند به طوری که ازین منطقه می شود حمله های را علیهء مناطق تحت کنترول شورشیان در شمال سوریه انجام داد.
از سوی هم، توافق آتش بس نمایانگر یک تاکتیک جدید حکومت سوریه است. به این معنا که حکومت می کوشد ازین راه شورشیان را وادارد تا سلاح های شان را به حکومت بسپارند و به این ترتیب حلقه های محاصره را درهم بشکند.
جنجال میان حامیان مالی شورشیان دلیل هفتم و آخری این تحلیل است.
تمویل کننده گان عرب به طور افزاینده در مورد سطح و نحوهء کمک به شورشیان سوریه به جان هم افتاده اند.
تنش میان عربستان سعودی و قطر برجسته بوده است.
عربستان سعودی و متحدانش قطر را به فرستادن سلاح به جنگجویان اسلامگرا متهم می کنند، جنگجویانی که با گروه های شورشی میانه رو تر می جنگند.
با وجود سرکوب نظامی شدید، مردم هنوز هم در تظاهرات گستردهء ضد حکومتی به روی جاده ها می ریزند و شورشیان جنگ شان را در دمشق پایتخت سوریه با فشار به جلو می رانند، به طوری که حتی با جا به جا کردن بمب در داخل یک نشست امنیتی به سطح بالا مقام های ارشد رژیم، از جمله برادر همسر اسد، را کشته اند.
بر بنیاد تحلیل اسوشیتدپرس، رهبران غربی پیش بینی کرده بودند که اسد در چند ماه سرنگون خواهد شد. اما، اکنون دیگر تقریباَ هیچ کس چنین فکر نمی کند.
اسد با آمادگی برای اشتراک در انتخابات می کوشد هفت سال دیگر نیز در قدرت بماند.
اسوشیتدپرس می گوید: به نظر می رسد که این رهبر 48 ساله در جنگ سه ساله به طور مداوم در یک مسیر رو به بالا قرار داشته است.
اسوشیتدپرس نگاهی افگنده به این که چگونه اسد موفق شده که مسیر و تحرک جنگ داخلی را در کنترول خود داشته باشد.
نخست این که حزب الله گروه لبنانی تحت حمایت ایران با هزاران جنگجوی با تجربه و کارشناس خود در میانه های سال 2013 میلادی به گونهء آشکار وارد جنگ شد.
دوم این که باوجود جدا شدن شماری از افسران نظامی در اول های جنگ، اردوی سوریه همچنان یکپارچه باقی مانده و به اساس این تحلیل هیچ نشانهء از شکاف چشمگیر میان معاونان اسد به چشم نمی خورد.
دلیل سوم، به اساس این تحلیل، جنگ نامتوازن است. به این معنا که حکومت سوریه به طور بی رویه از نیروهای هوایی خود استفاده کرده و مناطق مخالفان را درهم کوبیده است و از مواد انفجاری نیز در برابر آنان استفاده کرده است.
اما، جامعهء بین المللی، با وجود تقاضای دوامدار مخالفان رژیم اسد، سلاح های مرگبار را در اختیار آنان نگذاشته است، از بیم آن که مبادا به دست تندروان افتند.
از سوی هم، بارک اوباما رییس جمهور امریکا کوشیده که پس از بیش از یک دهه جنگ در افغانستان و عراق، از وارد شدن ایالات متحده به یک جنگ دیگر جلوگیری کند.
دلیل چهارمِ دست بلند داشتن اسد، موافقت روی از میان بردن سلاح های کیمیایی سوریه بوده است.
در سال 2013 میلادی بود که روسیه همپیمان کلیدی سوریه پا در میان گذاشت و با عقد یک قرارداد در مورد امحای انبار سلاح های کیمیایی سوریه از حملهء نظامی امریکا به این کشور جلوگیری کرد.
جهادگران در برابر میانه روان دلیل پنجمِ است که اسوشیتدپرس به مثابهء دست بلند داشتن اسد درین مقاله پیش می کشد.
بر بنیاد این تحلیل، چتر شورشی از قبل جدا شدهء اردوی سوریهء آزاد که از حمایت غرب برخوردار است، با ظهور گروه های جنگجوی جدید و شورشیان تندرو الهام گرفته از القاعده خودش را نگون بخت می بیند.
از سوی هم، میانه روان اعتماد خود را بر امریکا و همپیمانانش از دست داده اند.
ششم محاصره و آشتی است که موقف اسد را در جنگ سه ساله بلند جلوه می دهد. خروج صدها شورشی از شهر حمص درین هفته دست اسد را از لحاظ جغرافیایی در مرکز سوریه بلند می کند به طوری که ازین منطقه می شود حمله های را علیهء مناطق تحت کنترول شورشیان در شمال سوریه انجام داد.
از سوی هم، توافق آتش بس نمایانگر یک تاکتیک جدید حکومت سوریه است. به این معنا که حکومت می کوشد ازین راه شورشیان را وادارد تا سلاح های شان را به حکومت بسپارند و به این ترتیب حلقه های محاصره را درهم بشکند.
جنجال میان حامیان مالی شورشیان دلیل هفتم و آخری این تحلیل است.
تمویل کننده گان عرب به طور افزاینده در مورد سطح و نحوهء کمک به شورشیان سوریه به جان هم افتاده اند.
تنش میان عربستان سعودی و قطر برجسته بوده است.
عربستان سعودی و متحدانش قطر را به فرستادن سلاح به جنگجویان اسلامگرا متهم می کنند، جنگجویانی که با گروه های شورشی میانه رو تر می جنگند.
