در این اواخر دانشمندان کرویشیایی برای تداوای امراض اوستیم سپکتروم دزوردر (autism spectrum disorder) یا (ASD) در بین اطفال، به پیمانهء وسیع از روبت ها یا آدم های ماشینی استفاده می کنند و می توان گفت که تا اکنون در این عرصه پیشتاز بوده اند.
اوستیم سپکتروم دزوردر بیماریست که باعث عقب مانی عقلانی در بین اطفال شده، دشواری های را در زمینهء آموزش و فعالیت های اجتماعی آن ها به وجود می آورد.
اطفال مبتلا به اوستیم سپکتروم دزوردر یا عقب مانی عقلانی منزوی شده، با همسن و سال هایشان کمتر آمیزش می کنند. گاهی هم سایر اطفال نمی توانند با آن ها وجه مشترک بیابند و این مساله نیز باعث انزوا و تجرید آن ها می شود.
اما لوکا (Luka) کودک چهار سالهء مبتلا به اوستیم سپکتروم دزوردر در مورد دوست جدید اش خیلی خوشبین بوده، می گوید:
"او می تواند بنویسد، بنشیند و می تواند آب بنوشد."
لوکا (Luka) با دوست اش یکجا می رقصد و بازی های کودکانهء را انجام می دهد. این دوستی خیلی جالب، اما غیرمعمولیست، چون دوست جدید لوکا یک روبت یا آدم ماشینی است که رنی (Rene) نام دارد.
لوکا این دوستی اش را مدیون فاکولتهء های الکترونیک و کمپوتر ساینس، تعلیم و تربیه و فاکوکولتهء علوم احیای مجدد پوهنتون زاگریب (Zagreb) است که با استفاده از روبت ها یا آدم های ماشینی برای بهبود تشخیص و تداوی امراض اوستیم سپکتروم دزوردر (autism spectrum disorder) یا (ASD) در بین اطفال کار می کنند.
یاسمینا ستاسیک (Jasmina Stosic) یک محقیق پوهنتون زاگریب که بالای این پروژه کار می کند، در مورد استفاده از روبت ها یا آدم های ماشینی در تداوی امراض عقب مانب عقلانی می گوید:
"برای اطفالی که بیماری عقب مانب عقلانی دارند، روبت یا آدم ماشینی یک محرک خیلی ساده ییست که همیشه یکسان است. چشمان و دهنش همیشه در نقطه ثابت بوده، جملات ساده و یکسان را بیان می کند. در حالیکه انسان ها خیلی مغلق اند، زمانیکه حرف می زنند حرکات و ژست های متفاوت را انجام داده، یکسان نیستند، هرروز لباس های متفاوت و با رنگ های مختلف را می پوشند، یکروز لباس سرخ و روز دیگر پیراهن آبی به تن دارند، در حالیکه روبت ها همیشه تحریک یکسان را باعث می شوند و لازم نیست تا اطفال مبتلا به عقب مانی عقلانی در مورد تفاوت ها، تغییرات و این همه اطلاعات فکر کنند، در عوض آن ها می توانند بیشتر بالای ماهیت مسایل فکر کنند."
به گفتهء یاسمینا ستاسیک نسبت دشوار های موجود در عرصهء مطالعات و ارزیابی، اطفال مبتلا به مریضی اوستیم سپکتروم دزوردر یا بیماری عقب مانی عقلانی اکثراً ناوقت تشخیص می شوند و تداوی آن ها بین سنین پنج تا شش سال آغاز می شود.
ماریا کوکلیج (Marija Cukelj) که پسرش فلیپ مبتلا به مریضی عقب مانی عقلانیست و دیر تشخیص شده است و اینک شامل پروژهء تداوی با روبت می باشد، در مورد تدوای پسرش با رنی (Rene) روبت می گوید:
"زمانیکه پسرم فلیپ برای نخستین بار روبت را دید، بالای چوکی نشست و آرام بسوی آن دید، برای فلیپ که یک طفل خیلی با انرژی و متحرک است و با چند حرکت محدود رنی (Rene) روبت آرام شد، آرام نشستن و به دقت بسوی چیزی دیدن، یک موفقیت خیلی بزرگ است."
به این ترتیب دانشمندان کرویشیایی در پوهنتون زاگریب در زمینهء استفاده از روبت ها یا آدم های ماشینی در تداوی اطفال مبتلا به مریضی عقب مانی عقلانی پیش قدم شده اند و بطور مشترک با بنیاد ملی ساینس کرویشیا و همتایان اروپایی شان کار می کنند، آن ها امیدوارند که بتوانند اطفال بیشتری را شامل این پروژه بسازند.
اوستیم سپکتروم دزوردر بیماریست که باعث عقب مانی عقلانی در بین اطفال شده، دشواری های را در زمینهء آموزش و فعالیت های اجتماعی آن ها به وجود می آورد.
اطفال مبتلا به اوستیم سپکتروم دزوردر یا عقب مانی عقلانی منزوی شده، با همسن و سال هایشان کمتر آمیزش می کنند. گاهی هم سایر اطفال نمی توانند با آن ها وجه مشترک بیابند و این مساله نیز باعث انزوا و تجرید آن ها می شود.
اما لوکا (Luka) کودک چهار سالهء مبتلا به اوستیم سپکتروم دزوردر در مورد دوست جدید اش خیلی خوشبین بوده، می گوید:
"او می تواند بنویسد، بنشیند و می تواند آب بنوشد."
لوکا (Luka) با دوست اش یکجا می رقصد و بازی های کودکانهء را انجام می دهد. این دوستی خیلی جالب، اما غیرمعمولیست، چون دوست جدید لوکا یک روبت یا آدم ماشینی است که رنی (Rene) نام دارد.
لوکا این دوستی اش را مدیون فاکولتهء های الکترونیک و کمپوتر ساینس، تعلیم و تربیه و فاکوکولتهء علوم احیای مجدد پوهنتون زاگریب (Zagreb) است که با استفاده از روبت ها یا آدم های ماشینی برای بهبود تشخیص و تداوی امراض اوستیم سپکتروم دزوردر (autism spectrum disorder) یا (ASD) در بین اطفال کار می کنند.
یاسمینا ستاسیک (Jasmina Stosic) یک محقیق پوهنتون زاگریب که بالای این پروژه کار می کند، در مورد استفاده از روبت ها یا آدم های ماشینی در تداوی امراض عقب مانب عقلانی می گوید:
"برای اطفالی که بیماری عقب مانب عقلانی دارند، روبت یا آدم ماشینی یک محرک خیلی ساده ییست که همیشه یکسان است. چشمان و دهنش همیشه در نقطه ثابت بوده، جملات ساده و یکسان را بیان می کند. در حالیکه انسان ها خیلی مغلق اند، زمانیکه حرف می زنند حرکات و ژست های متفاوت را انجام داده، یکسان نیستند، هرروز لباس های متفاوت و با رنگ های مختلف را می پوشند، یکروز لباس سرخ و روز دیگر پیراهن آبی به تن دارند، در حالیکه روبت ها همیشه تحریک یکسان را باعث می شوند و لازم نیست تا اطفال مبتلا به عقب مانی عقلانی در مورد تفاوت ها، تغییرات و این همه اطلاعات فکر کنند، در عوض آن ها می توانند بیشتر بالای ماهیت مسایل فکر کنند."
به گفتهء یاسمینا ستاسیک نسبت دشوار های موجود در عرصهء مطالعات و ارزیابی، اطفال مبتلا به مریضی اوستیم سپکتروم دزوردر یا بیماری عقب مانی عقلانی اکثراً ناوقت تشخیص می شوند و تداوی آن ها بین سنین پنج تا شش سال آغاز می شود.
ماریا کوکلیج (Marija Cukelj) که پسرش فلیپ مبتلا به مریضی عقب مانی عقلانیست و دیر تشخیص شده است و اینک شامل پروژهء تداوی با روبت می باشد، در مورد تدوای پسرش با رنی (Rene) روبت می گوید:
"زمانیکه پسرم فلیپ برای نخستین بار روبت را دید، بالای چوکی نشست و آرام بسوی آن دید، برای فلیپ که یک طفل خیلی با انرژی و متحرک است و با چند حرکت محدود رنی (Rene) روبت آرام شد، آرام نشستن و به دقت بسوی چیزی دیدن، یک موفقیت خیلی بزرگ است."
به این ترتیب دانشمندان کرویشیایی در پوهنتون زاگریب در زمینهء استفاده از روبت ها یا آدم های ماشینی در تداوی اطفال مبتلا به مریضی عقب مانی عقلانی پیش قدم شده اند و بطور مشترک با بنیاد ملی ساینس کرویشیا و همتایان اروپایی شان کار می کنند، آن ها امیدوارند که بتوانند اطفال بیشتری را شامل این پروژه بسازند.
