در ولسوالی های مختلف ولایت بلخ نبود استادان مسلکی، دور بودن مکاتب، نا امنی و بعضی از رسم و رواج های ناپسند باعث شده است که تعدادی زیاد از فامیل ها دختران شان را برای کسب تحصیل نگذارند.
هنوز هم بنابر عوامل مختلف فرهنگی، اجتماعی و امنیتی در ولسوالی های مختلف ولایت بلخ دختران جوان و زیر سن 18 نمی توانند به کسب تعلیم و تحصیل بپردازند.
چهار بولک یکی از همین ولسوالی های بلخ است که در آن نبود معلمین مسلکی، اساتید زن و دور بودن مکتب باعث شده که صد ها خانواده دختران شان را از کسب تعلیم و تحصیل بخصوص دورهء ثانوی محروم بسازند.
باشندگان این ولسوالی نبود معلمین زن در مکاتب و عدم موجودیت استاتید مسلکی را یگانه عاملی می دانند که دختران شان نمی توانند به حق تحصیل دسترسی داشته باشند:
«غلام حضرت از ولسوالی چهار بولک استم، یگانه دلیل که ما نمی خواهیم دختران خود را اجازه بدهیم که تحصیل کنند نبود معلم زن و استادان مسلکی در مکاتب ولسوالی ما می باشد.»
اما قیس مهر آیین رییس معارف بلخ چندی پیش در صحبت با رادیو آزادی گفته بود که در تمام نقاط بلخ آنان معلمین مسلکی استخدام کرده اند.
از سوی هم قاضی سید محمد سامع رییس کمیسیون حقوق بشر در زون شمال به این باور است که رسم و رواج ناپسند و عوامل دیگری امنیتی در شماری زیاد از نقاط بلخ باعث شده است که زمینه تحصیل برای دختران از سوی فامیل های شان مساعد نگردد که این موضوع را نوعی از افزایش خشونت در مقابل زنان می داند.
سامع در جریان حرف هایش در مورد عدم مساعد بودن زمینه تحصیل برای دختران چنین گفت:
« موجودیت مخالفین، نا امنی، رسم و رواج ناپسند در جامعه و دور بودن مکاتب باعث شده که فامیل ها دختران شان را به مکاتب نگذارند و بخصوص بعد از صنف 9. این همه عوامل است که باید رویش کار شود و نگران کننده است برای کمیسیون.»
حقوق دانان در بلخ نیز موافق اند که نا امنی و تهدیدات امنیتی باعث سلب حق تحصیل دختران در بلخ گردیده است.
محمد عارف رضایی استاد پوهنځى حقوق و علوم سیاسی پوهنتون بلخ گفت، خانواده های که بدون موجب و ضرورت قانونی دختران شان را از کسب تحصیل باز می دارند طبق قانون برای شان مجازات در نظر گرفته شده است.
آقای رضایی در مورد افزود:
«حتی برای کسانی که دختران شان را ممانعت می کنند تا تحصیل نکنند در قانون محو خشونت علیه خانم ها برای شان جزا در نظر گرفته شده است. آنان باید در روشنایی قوانین کشور قرار بگیرند و همچنان از لحاظ اسلام، حدیث از خود پیامبر گرامی است که زنان و مردان باید علم کسب کنند.»
تنها بلخ نیست که در ولسوالی های مختلف آن هزاران دختر بنابر عوامل مختلف فرهنگی، اجتماعی، امنیتی و سیاسی از کسب تحصیل توسط خانواده ها محروم ساخته می شوند.
بلکه در نقاط مختلف کشور دیده شده است که در اثر تداوم نا امنی و افزایش خشونت های خانوادگی بیشتر مواقع دختران نتوانسته اند که بعد از مکتب متوسطه به تحصیل شان ادامه بدهند.
مجیب الرحمن حبیب زی
هنوز هم بنابر عوامل مختلف فرهنگی، اجتماعی و امنیتی در ولسوالی های مختلف ولایت بلخ دختران جوان و زیر سن 18 نمی توانند به کسب تعلیم و تحصیل بپردازند.
چهار بولک یکی از همین ولسوالی های بلخ است که در آن نبود معلمین مسلکی، اساتید زن و دور بودن مکتب باعث شده که صد ها خانواده دختران شان را از کسب تعلیم و تحصیل بخصوص دورهء ثانوی محروم بسازند.
باشندگان این ولسوالی نبود معلمین زن در مکاتب و عدم موجودیت استاتید مسلکی را یگانه عاملی می دانند که دختران شان نمی توانند به حق تحصیل دسترسی داشته باشند:
«غلام حضرت از ولسوالی چهار بولک استم، یگانه دلیل که ما نمی خواهیم دختران خود را اجازه بدهیم که تحصیل کنند نبود معلم زن و استادان مسلکی در مکاتب ولسوالی ما می باشد.»
اما قیس مهر آیین رییس معارف بلخ چندی پیش در صحبت با رادیو آزادی گفته بود که در تمام نقاط بلخ آنان معلمین مسلکی استخدام کرده اند.
از سوی هم قاضی سید محمد سامع رییس کمیسیون حقوق بشر در زون شمال به این باور است که رسم و رواج ناپسند و عوامل دیگری امنیتی در شماری زیاد از نقاط بلخ باعث شده است که زمینه تحصیل برای دختران از سوی فامیل های شان مساعد نگردد که این موضوع را نوعی از افزایش خشونت در مقابل زنان می داند.
سامع در جریان حرف هایش در مورد عدم مساعد بودن زمینه تحصیل برای دختران چنین گفت:
« موجودیت مخالفین، نا امنی، رسم و رواج ناپسند در جامعه و دور بودن مکاتب باعث شده که فامیل ها دختران شان را به مکاتب نگذارند و بخصوص بعد از صنف 9. این همه عوامل است که باید رویش کار شود و نگران کننده است برای کمیسیون.»
حقوق دانان در بلخ نیز موافق اند که نا امنی و تهدیدات امنیتی باعث سلب حق تحصیل دختران در بلخ گردیده است.
محمد عارف رضایی استاد پوهنځى حقوق و علوم سیاسی پوهنتون بلخ گفت، خانواده های که بدون موجب و ضرورت قانونی دختران شان را از کسب تحصیل باز می دارند طبق قانون برای شان مجازات در نظر گرفته شده است.
آقای رضایی در مورد افزود:
«حتی برای کسانی که دختران شان را ممانعت می کنند تا تحصیل نکنند در قانون محو خشونت علیه خانم ها برای شان جزا در نظر گرفته شده است. آنان باید در روشنایی قوانین کشور قرار بگیرند و همچنان از لحاظ اسلام، حدیث از خود پیامبر گرامی است که زنان و مردان باید علم کسب کنند.»
تنها بلخ نیست که در ولسوالی های مختلف آن هزاران دختر بنابر عوامل مختلف فرهنگی، اجتماعی، امنیتی و سیاسی از کسب تحصیل توسط خانواده ها محروم ساخته می شوند.
بلکه در نقاط مختلف کشور دیده شده است که در اثر تداوم نا امنی و افزایش خشونت های خانوادگی بیشتر مواقع دختران نتوانسته اند که بعد از مکتب متوسطه به تحصیل شان ادامه بدهند.
مجیب الرحمن حبیب زی
