پنجاه سال قبل از امروز به تاریخ بیست و هشتم ماه آگست سال 1963 صدها هزار تن راه پیمایی گستردهء را در شهر واشنگتن انجام داده، خواستار کار، عدالت اجتماعی و حقوق مساوی شدند.
مارتین لوترکینگ یکی از فعالان برجسته و مشهور حقوق بشر در حالیکه در برابرمجسمهء ابراهام لینکلن (Lincoln Memorial) ایستاده بود، در برابر حدود بیش از 250 هزار تن بیانیهء مشهورش را به خاطر کار و آزادی، ایراد کرد.
مارتین لوترکینگ در جریان این سخنرانی، چندین بار جملهء «رویایی که من دارم» را تکرار کرد. وی رویا ها و آرزوهایش را در مورد آزادی، برابری و برادری و سایر ارزش های والای انسانی با همگان در میان گذاشت. این سخنرانی بعدها بنام سخنرانی «رویایی که من دارم» در جهان مشهور شد.
مارتین لوتر کینگ، با اظهار اینکه رویایی فرا رسیدن روزی را دارد که انسان ها بدون در نظرداشت تفاوت ها گرد هم آیند، گفت:
«رویایی که من دارم، روزی بالای تپه های سرخ جورجیا، فرزندان برده های سابق یکجا با فرزندان برده دارن سابق بتوانند با هم دور میز برادری بنشینند.»
سخنرانی پانزده دقیقهء «رویایی که من دارم» مارتین لوتر کینگ از قوی ترین و الهام بخش ترین سخنرانی های عدالت خواهانه در تاریخ امریکا به شمار می آید.
مارتین لوترکینگ در بارهء رویایی که در مورد کودکان خوردسالش داشت در سخنرانی مشهورش گفت:
«رویایی که دارم، چهار کودک خوردسال من روزی در جامعهء زنده گی کنند که به خاطر شخصیت، نه به خاطر رنگ پوست، در مورد شان قضاوت شود. رویایی امروز اینست.»
اما، مارتین لوتر کینگ به تاریخ چهارم اپریل سال 1968 در تینسی به قتل رسید و نتوانست خود شاهد تحقق رویا هایش در امریکا باشد.
راهپیمایی امروز به مناسبت تجلیل از پنجاهمین سالروز سخنرانی مشهور «رویایی که من دارم» مارتین لوترکنیگ از مرکز شهر واشنگتن آغاز می شود و تا محلی که مارتین لوتر کنیگ پنجاه سال قبل از امروز بیانیهء مشهورش را ایراد کرده بود، یعنی تا پله های لینکلن میموریال ادامه خواهد یافت. قراراست رییس جمهور امریکا بارک اوباما و روسای جمهور سابق آن کشور بیل کلنتن و جیمی کارتر سخنرانی کنند.
پنجاه سال قبل مارتین لوترکنیگ بیانیهء مشهورش را در مورد ختم تبعیض نژادی و عدالت اقتصادی با جملهء «بگذارید زنگ ها به صدا دربیایند» پایان داده بود و امروز قراراست زنگ ها در سرتاسر امریکا به صدا در بیایند.
مارتین لوترکینگ یکی از فعالان برجسته و مشهور حقوق بشر در حالیکه در برابرمجسمهء ابراهام لینکلن (Lincoln Memorial) ایستاده بود، در برابر حدود بیش از 250 هزار تن بیانیهء مشهورش را به خاطر کار و آزادی، ایراد کرد.
مارتین لوترکینگ در جریان این سخنرانی، چندین بار جملهء «رویایی که من دارم» را تکرار کرد. وی رویا ها و آرزوهایش را در مورد آزادی، برابری و برادری و سایر ارزش های والای انسانی با همگان در میان گذاشت. این سخنرانی بعدها بنام سخنرانی «رویایی که من دارم» در جهان مشهور شد.
مارتین لوتر کینگ، با اظهار اینکه رویایی فرا رسیدن روزی را دارد که انسان ها بدون در نظرداشت تفاوت ها گرد هم آیند، گفت:
«رویایی که من دارم، روزی بالای تپه های سرخ جورجیا، فرزندان برده های سابق یکجا با فرزندان برده دارن سابق بتوانند با هم دور میز برادری بنشینند.»
سخنرانی پانزده دقیقهء «رویایی که من دارم» مارتین لوتر کینگ از قوی ترین و الهام بخش ترین سخنرانی های عدالت خواهانه در تاریخ امریکا به شمار می آید.
مارتین لوترکینگ در بارهء رویایی که در مورد کودکان خوردسالش داشت در سخنرانی مشهورش گفت:
«رویایی که دارم، چهار کودک خوردسال من روزی در جامعهء زنده گی کنند که به خاطر شخصیت، نه به خاطر رنگ پوست، در مورد شان قضاوت شود. رویایی امروز اینست.»
اما، مارتین لوتر کینگ به تاریخ چهارم اپریل سال 1968 در تینسی به قتل رسید و نتوانست خود شاهد تحقق رویا هایش در امریکا باشد.
راهپیمایی امروز به مناسبت تجلیل از پنجاهمین سالروز سخنرانی مشهور «رویایی که من دارم» مارتین لوترکنیگ از مرکز شهر واشنگتن آغاز می شود و تا محلی که مارتین لوتر کنیگ پنجاه سال قبل از امروز بیانیهء مشهورش را ایراد کرده بود، یعنی تا پله های لینکلن میموریال ادامه خواهد یافت. قراراست رییس جمهور امریکا بارک اوباما و روسای جمهور سابق آن کشور بیل کلنتن و جیمی کارتر سخنرانی کنند.
پنجاه سال قبل مارتین لوترکنیگ بیانیهء مشهورش را در مورد ختم تبعیض نژادی و عدالت اقتصادی با جملهء «بگذارید زنگ ها به صدا دربیایند» پایان داده بود و امروز قراراست زنگ ها در سرتاسر امریکا به صدا در بیایند.
