ترتیب کننده: فروزان حبیب زاده
اگر متوجه شده باشید وضعیت درد آور شماری از جوانان معتاد افغان و چهره های خسته و پژمرده آنان انسان را وحشت زده می سازد. نمونه هایی از زندگی هزاران جوان معتاد به مواد مخدر در کابل است که این روز ها در سرک ها، پارک ها و در کنار رستورانت ها و پیاده رو های شهر انتظار مرگ را می کشند.
زیر پل سوخته در غرب کابل، پل آرتل در کنار کوه شیر دروازه و پل محمود خان در حدود دو کیلومتری ارگ ریاست جمهوری خانه امن برای این معتادان شده اند.
پرویز از جمله معتادین است که هم اکنون شب و روز در این مکان ها با مشکلات زیاد زندگی می کند و می گوید در وقت جنگ های داخلی به خاطر تسکین اعصاب دچار مواد مخدر شده است.
میزان بیکاری، فقر و بیچارگی خانواده ها، مشکلات روحی و روانی و ادامه ناامنی و جنگ عواملی اند که صف معتادان در افغانستان را با گذشت هر روز طویل تر می سازند. واقعیت امر این است که بیشترین جوانانی که در این کشور معتاد به مواد مخدر هستند از خارج آمده اند.
بابه جان که برای اولین بار ایران رفت معتاد مواد مخد شد، فعلاً 16 سال است که به استعمال این مواد آغشته است و با بسیار مشکلات زندگی را پیش می برد.
جواد جوانی معتاد می گوید: پیدا کردن مواد مخدر در هر گوشه کشور بسیار آسان است یک پوری (بسته) هیروهین را در بدل 150 افغانی از سوی مواد فروش ها به سهولت می خرند.
برخی از معتادین می گویند: اگر پول نداشته باشند مجبور هستند یا پلاستیک و یا آهن کهنه جمع آوری کرده به فروش برسانند تا پول مواد آماده شود.اما در صورتی که پول مواد مورد نیاز شان را پیدا نتوانند مجبور هستند دست به دزدی بزنند.
وزارت صحت عامه افغانستان می گوید: به اساس ارقام سال 2009، در حدود یک ملیون معتاد در کشور وجود دارد که زیاد تر معتادان از هیروهین و تریاک استفاده می کنند.
داکتر محمد توفیق مشال رییس عمومی طب وقایوی وزارت صحت عامه گفت: 105 مرکز صحی برای تداوی معتادین در مرکز و ولایات موجود است. تعداد از معتادین که در مراکز صحی بستر هستند در ضمن این که تداوی می شوند پروگرام های آموزشی نیز دارند.
مسوولین شفاخانه 300 بستر تداوی معتادین در جنگلک می گوید: تقریباً هشت دوره معتادین را از بخش های مختلف فارغ و سالم به جامعه تقدیم کرده اند.
طبق سروی دفتر UNODC یا دفتر مبارزه با مواد مخدر ملل متحد که در سال 2010 با دو سازمان خارجی دیگر UNHCR و IOM در کابل، پروان، جوزجان، بغلان و هرات در مورد استفاده از مواد مخدر انجام داده اند، در نتیجه این سروی در قدم اول کسانی که تریاک استفاده می کنند 30 هزار نفر هستند و 8 هزار آن از طریق پیچکاری تزریق می کنند که در حدود 2 هزار آن معتادین استند که سورنج های استفاده شده را به یک دیگر شریک می سازند که این ها مبتلا به مرض اچ ای وی استند.
و در شهر کابل، مزار و هرات هفت فیصد ازین متعادین را تشکیل می دهد که از طریق پیچکاری مواد تزریق می کنند و مبتلا به مرض اچ ای وی هستند.
باید گفت: این معتادین کسانی استند که بیشتر از ده سال در کشور های خارج زندگی کرده و دوباره به کشور برگشت کرده اند.
به طور عمومی در افغانستان کسانی که از کشور های خارجی برگشت کرده اند به 4.6 ملیون نفر می رسد و شما می دانید که 80 الی 90 فیصد تریاک جهان را افغانستان تولید می کند.
اگر متوجه شده باشید وضعیت درد آور شماری از جوانان معتاد افغان و چهره های خسته و پژمرده آنان انسان را وحشت زده می سازد. نمونه هایی از زندگی هزاران جوان معتاد به مواد مخدر در کابل است که این روز ها در سرک ها، پارک ها و در کنار رستورانت ها و پیاده رو های شهر انتظار مرگ را می کشند.
زیر پل سوخته در غرب کابل، پل آرتل در کنار کوه شیر دروازه و پل محمود خان در حدود دو کیلومتری ارگ ریاست جمهوری خانه امن برای این معتادان شده اند.
پرویز از جمله معتادین است که هم اکنون شب و روز در این مکان ها با مشکلات زیاد زندگی می کند و می گوید در وقت جنگ های داخلی به خاطر تسکین اعصاب دچار مواد مخدر شده است.
میزان بیکاری، فقر و بیچارگی خانواده ها، مشکلات روحی و روانی و ادامه ناامنی و جنگ عواملی اند که صف معتادان در افغانستان را با گذشت هر روز طویل تر می سازند. واقعیت امر این است که بیشترین جوانانی که در این کشور معتاد به مواد مخدر هستند از خارج آمده اند.
بابه جان که برای اولین بار ایران رفت معتاد مواد مخد شد، فعلاً 16 سال است که به استعمال این مواد آغشته است و با بسیار مشکلات زندگی را پیش می برد.
جواد جوانی معتاد می گوید: پیدا کردن مواد مخدر در هر گوشه کشور بسیار آسان است یک پوری (بسته) هیروهین را در بدل 150 افغانی از سوی مواد فروش ها به سهولت می خرند.
برخی از معتادین می گویند: اگر پول نداشته باشند مجبور هستند یا پلاستیک و یا آهن کهنه جمع آوری کرده به فروش برسانند تا پول مواد آماده شود.اما در صورتی که پول مواد مورد نیاز شان را پیدا نتوانند مجبور هستند دست به دزدی بزنند.
وزارت صحت عامه افغانستان می گوید: به اساس ارقام سال 2009، در حدود یک ملیون معتاد در کشور وجود دارد که زیاد تر معتادان از هیروهین و تریاک استفاده می کنند.
داکتر محمد توفیق مشال رییس عمومی طب وقایوی وزارت صحت عامه گفت: 105 مرکز صحی برای تداوی معتادین در مرکز و ولایات موجود است. تعداد از معتادین که در مراکز صحی بستر هستند در ضمن این که تداوی می شوند پروگرام های آموزشی نیز دارند.
مسوولین شفاخانه 300 بستر تداوی معتادین در جنگلک می گوید: تقریباً هشت دوره معتادین را از بخش های مختلف فارغ و سالم به جامعه تقدیم کرده اند.
طبق سروی دفتر UNODC یا دفتر مبارزه با مواد مخدر ملل متحد که در سال 2010 با دو سازمان خارجی دیگر UNHCR و IOM در کابل، پروان، جوزجان، بغلان و هرات در مورد استفاده از مواد مخدر انجام داده اند، در نتیجه این سروی در قدم اول کسانی که تریاک استفاده می کنند 30 هزار نفر هستند و 8 هزار آن از طریق پیچکاری تزریق می کنند که در حدود 2 هزار آن معتادین استند که سورنج های استفاده شده را به یک دیگر شریک می سازند که این ها مبتلا به مرض اچ ای وی استند.
و در شهر کابل، مزار و هرات هفت فیصد ازین متعادین را تشکیل می دهد که از طریق پیچکاری مواد تزریق می کنند و مبتلا به مرض اچ ای وی هستند.
باید گفت: این معتادین کسانی استند که بیشتر از ده سال در کشور های خارج زندگی کرده و دوباره به کشور برگشت کرده اند.
به طور عمومی در افغانستان کسانی که از کشور های خارجی برگشت کرده اند به 4.6 ملیون نفر می رسد و شما می دانید که 80 الی 90 فیصد تریاک جهان را افغانستان تولید می کند.
