شهر شمال غربی لووال (Lowell) در ماساچوستس (Massachusetts) امریکا زیاد هم بزرگ نیست و حدود 100 هزار تن نفوس دارد.
لووال (Lowell) با آنکه شهر ثروت مند نمی باشد، اما به تاریخ و عنعنهء کهن و پر افتخار صنایع نساجی و مراکز صنعتی اش افتخار می کند که به عقیدهء بسیاری ها، گهوارهء انقلاب صنعتی امریکا شمرده می شود.
اما آنچه که لووال (Lowell) خاص می سازد، سخاوت شهروندان آنست که با پشانی باز مهاجرین را از سرتاسر جهان در این شهر پذیرفته اند.
طوریکه روزنامهء لووال سن(The Lowell Sun) نوشته است، ایرلندی ها به خاطر فرار از گرسنه گی قلت کچالو در اروپا، یهودی ها از دست نازی ها، یونانی ها برای نجات از جنگ داخلی...و کمبودیایی ها به خاطر فرار از قتل عام به شهرشمال غربی لووال (Lowell) درماساچوستس (Massachusetts) امریکا آمده اند.
عراقی ها تازه ترین پناهنده گان و مهاجرانی اند که به این شهر آمده اند. در جریان سالیان اخیر حدود پنجاه خانوادهء عراقی که بیشتر آن ها با نیرو های به رهبری امریکا در عراق کار می کردند، در این شهر جابجا شده اند. کار آن ها با نیرو های امریکایی باعث شده بود که زنده گی ایشان در مخاطره قرار گیرد.
ژورنالیست عراقی احمدالزبیدی (Ahmed Al-Zubaidi) قبل از آنکه به شهر لووال بیاید در ازبکستان زنده گی می کرد. وی چند سال قبل به خاطر نوشتن یک گزارش شدیداً مورد لت و کوب قرار گرفت، طوریکه دو ماه در شفاخانه بسر برد. این گزارش در مورد سوابق شکنجه توسط صدام حسین نوشته شده بود.
احمدالزبیدی و دخترش لیلا در مرکز شهر لووال رستورانی را به نام بابیلون باز کرده اند که نام زادگاه آن ها در عراق می باشد. به تاریخ چهارم ماه جنوری سال جاری یک سنگ 9 کیلوی به داخل رستوران وی پرتاب گردید که باعث ترس و هراس آن ها شد. خبر این حادثه به سرعت در بین جامعهء عراقی منتشر شد.
چند روز بعد از این رویداد پاتریک سکانلون(Patrick Scanlon) که یک سرباز کهنه کار جنگ ویتنام و مسوول بخش بوستون نهاد «سابقه داران جنگ برای صلح» می باشد به خاطر ابراز حمایت با احمدالزبیدی به رستوران عراقی بابیلون رفت و تا تاریخ 11 جنوری حدود 50 سابقه دار امریکایی جنگ های کوریا، ویتنام و جنگ دوم جهانی نیز به خاطر حمایت از احمدالزبیدی با وی پیوستند.
پاتریک سکانلون (Patrick Scanlon) با اظهار اینکه احمدالزبیدی بر اساس رویای امریکایی زنده گی می کند؛ با گشایش رستوران بابیلون و افتتاح شعبهء دوم آن در ظرف شش ماه، نه تنها به خانواده خودش، بلکه در خدمت همهء اجتماع عراقی ها قرار دارد، می گوید:
« کسی که می آید و سنگ را داخل سالون یک رستوان پرتاب می کند، باید بداند که این حرکت وی جرم نفرت نامیده می شود و قابل تحمل نیست. تلاش به خاطر ترسانیدن افرادی که متحمل خیلی چیز ها شده اند، غیر قابل پذیرش می باشد. ما سابقه داران، کسانیکه جنگ را دیده اند، از بی حرمتی کسی که این عمل را انجام داده است، متاثر شده ایم و امشب با پر ساختن سالون این رستوران از آن ها حمایت می کنیم.»
مرکز خبری رادیو آزادی می نویسد:
امریکا توسط مهاجرین ساخته شده است. واقیعتی که این کشور را در جهان متمایز می سازد. اما در زمان جنگ سابقهء دیدن به چشم دشمن را بسوی تازه واردین نیز دارد. طوریکه در جریان جنگ دوم جهانی، جاپانی های امریکایی به کمپ ها اعزام شده؛ جرمنی های امریکایی از حقوق ابتدایی مدنی شان محروم ساخته شدند.
اخیراً نیز بعد از یازدهم سپتامبر سال 2001 مقامات امریکایی، مردان مسلمانی مورد بازپرسی قرار دادند که اکثریت آن ها بی گناه بودند.
اما طوری که مردم شهر لووال (Lowell) به حادثهء که با احمدالزبیدی اتفاق افتاد عکس العمل نشان داده اند، نشان می دهد که در این شهر شمالی کثیر الملیتی، شک و تردید در مقابل خارجی ها در کشوری که توسط مهاجرین ساخته شده است جایی ندارد.
لووال (Lowell) با آنکه شهر ثروت مند نمی باشد، اما به تاریخ و عنعنهء کهن و پر افتخار صنایع نساجی و مراکز صنعتی اش افتخار می کند که به عقیدهء بسیاری ها، گهوارهء انقلاب صنعتی امریکا شمرده می شود.
اما آنچه که لووال (Lowell) خاص می سازد، سخاوت شهروندان آنست که با پشانی باز مهاجرین را از سرتاسر جهان در این شهر پذیرفته اند.
طوریکه روزنامهء لووال سن(The Lowell Sun) نوشته است، ایرلندی ها به خاطر فرار از گرسنه گی قلت کچالو در اروپا، یهودی ها از دست نازی ها، یونانی ها برای نجات از جنگ داخلی...و کمبودیایی ها به خاطر فرار از قتل عام به شهرشمال غربی لووال (Lowell) درماساچوستس (Massachusetts) امریکا آمده اند.
عراقی ها تازه ترین پناهنده گان و مهاجرانی اند که به این شهر آمده اند. در جریان سالیان اخیر حدود پنجاه خانوادهء عراقی که بیشتر آن ها با نیرو های به رهبری امریکا در عراق کار می کردند، در این شهر جابجا شده اند. کار آن ها با نیرو های امریکایی باعث شده بود که زنده گی ایشان در مخاطره قرار گیرد.
ژورنالیست عراقی احمدالزبیدی (Ahmed Al-Zubaidi) قبل از آنکه به شهر لووال بیاید در ازبکستان زنده گی می کرد. وی چند سال قبل به خاطر نوشتن یک گزارش شدیداً مورد لت و کوب قرار گرفت، طوریکه دو ماه در شفاخانه بسر برد. این گزارش در مورد سوابق شکنجه توسط صدام حسین نوشته شده بود.
احمدالزبیدی و دخترش لیلا در مرکز شهر لووال رستورانی را به نام بابیلون باز کرده اند که نام زادگاه آن ها در عراق می باشد. به تاریخ چهارم ماه جنوری سال جاری یک سنگ 9 کیلوی به داخل رستوران وی پرتاب گردید که باعث ترس و هراس آن ها شد. خبر این حادثه به سرعت در بین جامعهء عراقی منتشر شد.
چند روز بعد از این رویداد پاتریک سکانلون(Patrick Scanlon) که یک سرباز کهنه کار جنگ ویتنام و مسوول بخش بوستون نهاد «سابقه داران جنگ برای صلح» می باشد به خاطر ابراز حمایت با احمدالزبیدی به رستوران عراقی بابیلون رفت و تا تاریخ 11 جنوری حدود 50 سابقه دار امریکایی جنگ های کوریا، ویتنام و جنگ دوم جهانی نیز به خاطر حمایت از احمدالزبیدی با وی پیوستند.
پاتریک سکانلون (Patrick Scanlon) با اظهار اینکه احمدالزبیدی بر اساس رویای امریکایی زنده گی می کند؛ با گشایش رستوران بابیلون و افتتاح شعبهء دوم آن در ظرف شش ماه، نه تنها به خانواده خودش، بلکه در خدمت همهء اجتماع عراقی ها قرار دارد، می گوید:
« کسی که می آید و سنگ را داخل سالون یک رستوان پرتاب می کند، باید بداند که این حرکت وی جرم نفرت نامیده می شود و قابل تحمل نیست. تلاش به خاطر ترسانیدن افرادی که متحمل خیلی چیز ها شده اند، غیر قابل پذیرش می باشد. ما سابقه داران، کسانیکه جنگ را دیده اند، از بی حرمتی کسی که این عمل را انجام داده است، متاثر شده ایم و امشب با پر ساختن سالون این رستوران از آن ها حمایت می کنیم.»
مرکز خبری رادیو آزادی می نویسد:
امریکا توسط مهاجرین ساخته شده است. واقیعتی که این کشور را در جهان متمایز می سازد. اما در زمان جنگ سابقهء دیدن به چشم دشمن را بسوی تازه واردین نیز دارد. طوریکه در جریان جنگ دوم جهانی، جاپانی های امریکایی به کمپ ها اعزام شده؛ جرمنی های امریکایی از حقوق ابتدایی مدنی شان محروم ساخته شدند.
اخیراً نیز بعد از یازدهم سپتامبر سال 2001 مقامات امریکایی، مردان مسلمانی مورد بازپرسی قرار دادند که اکثریت آن ها بی گناه بودند.
اما طوری که مردم شهر لووال (Lowell) به حادثهء که با احمدالزبیدی اتفاق افتاد عکس العمل نشان داده اند، نشان می دهد که در این شهر شمالی کثیر الملیتی، شک و تردید در مقابل خارجی ها در کشوری که توسط مهاجرین ساخته شده است جایی ندارد.
