شاعری که در صحن قوماندانی امنیهء کابل دفن است کیست و چه سروده؟

در صحن قومندانی امنیهء ولایت کابل شاعری دفن است که تقریباً یک و نیم سده پیش صاحب نام و نشانی بود، میرزا محمد نبی خان واصل کابلی یکی از منشیان دربار امیرعبدالرحمان خان. واصل و امیر دارای دو خصلت نا متجانس و متفاوتی بودند، واصل برخلاف امیر معتدل و نرم اندیش بود و سر و کارش با زیبایی ها و تغزل و خط و ترسل. امروزه از واصل کابلی کمتر یاد می شود. دلیلش هم واضح است و هم نیست. در خط آخر قرار گرفتن هنر و ادب در بازار آشفته یی که سیاست حرف اول را می زند به این وضاحت کمک می کند.

واصل کابلی یگانه شاعر آن دوران بود که خود را از بند مکتب هندی رهانید و به سبک حافظ یعنی مکتب عراقی شعر سرود. وی خود اشعارش را جمع نکرد و بعد ها شخصی به نام طالب قندهاری سروده هایش را گرد آورد، اما شرح و نقد و نظری ارایه نکرد. در اواخر دههء 60 دیوان واصل کابلی به توسط صالح پرونتا و فرزندش همایون پرونتا به شکل پیراسته تری در پیشاور چاپ شد. آخرین چاپش هم توسط انتشارات عرفان و به اهتمام دانشمند ایرانی دکتر عفت مستشارنیا صورت گرفت. باقی حرف ها را در برنامهء این هفته که برای واصل کابلی ساخته شده است بشنوید:

با کلیک روی متن، این برنامه را می توان شنید!