Սահմանադրական բարեփոխումների ընդունումից հետո այն մշակողները խոստանում են դատական համակարգում Արդարադատության խորհրդի անկախացում, դատախազության ինստիտուտի առանձնացում, երդվյալ ատենակալների ինստիտուտի ձևավորում։
Բարեփոխումների հանձնաժողովի անդամ Գագիկ Ղազինյանի խոսքով, նոր հայեցակարգով առաջարկվում է կասեցնել դատավորի գործունեությունը՝ խորհրդի կազմում նրա ընդգրկվելուց հետո, որպեսզի վերջինս կաշկանդված չլինի որոշումներ կայացնել այն գործերով, որոնք հետագայում գուցե և ինքը քննի։
«Մեզ պետք է Արդարադատության խորհրդի անկախություն ապահովել ոչ միայն իշխանության մյուս թևերից, այլ նաև իրենցից։ Ստացվում է՝ Արդարադատության խորհուրդը ուզի, թե չուզի, սպասարկում է ներքին դատական համակարգին, ներքին օգտագործման կամ ներքին սպասարկման կառույցի է վերածվում»,- ասաց Ղազինյանը։
Ղազինյանը ոչ պակաս կարևոր է համարում նաև այդ խորհրդի նախագահի ընտրության սկզբունքի փոփոխությունը։ Գործող Սահմանադրությամբ այդ պաշտոնը զբաղեցնում է բացառապես Վճռաբեկ դատարանի դատավորը, ինչն էլ, ըստ Ղազինյանի, կրկին անհավասարությունէ ստեղծում։
«Լուծումներից մեկն այն է, որ Արդարադատության խորհուրդը պետք է լինի ռոտացիոն կարգով ղեկավարվող՝ անդամներից որևէ մեկի կողմից, 5-6 ամսով և յուրաքանչյուր անդամ կկարողանա 5 տարվա ընթացքում ղեկավարել խորհուրդը»,- ասաց Ղազինյանը։
Երկաստիճան, թե եռաստիճան դատական համակարգի փոփոխության մասով նոր բան առայժմ նախատեսված չէ։ Ըստ հանձնաժողովի անդամի, արդարադատություն կարելի է իրականացնել նաև գործող համակարգով։
Հայեցակարգում չի շրջանցվել նաև Սահմանադրական դատարանը։ Շատ դեպքերում ՍԴ-ի որոշումները անհասկանալի են լինում նույնիսկ բարձր որակավորում ունեցող մասնագետների շրջանում։ Օրինակ, «Դ!եմ եմ»-ի գործով [կուտակային կենսաթոշակների գործով] ՍԴ որոշումը, երբ նույնիսկ ՍԴ անդամները տարբեր լրատվամիջոցներում տարբեր մեկնաբանություններ էին անում։ Ղազինյան ասաց, որ ՍԴ-ի մասով նախատեսվում է պարտավորեցնել բարձրագույն դատարանին պատճառաբանական մաս ներկայացնել։
«Հիմնական բովանդակային մասը տեղ է գտնում պատճառաբանական մասում»,- ասաց Ղազինյանը։
«Ազատության» այն դիտարկմանը, թե միջազգային զեկույցներում կամ իրավապաշտպանների կողմից Հայաստանյան արդարադատության մասին գնահատականներ հնչեցնելիս հիմնական շեշտը դրվում է ոչ թե օրենքի, այլ այդ օրենքը կիրառողների թերացումների վրա, այդ դեպքում ինչո՞ւ է փոխվում օրենքը, այլ ոչ կատարող անձինք, Ղազինյանը պատասխանեց՝ օրենքը պետք է կատարյալ լինի։