Կոստան Զարյանը բազմաթիվ հոդվածներ ու ստեղծագործություններ է գրել անգլերենով ու ֆրանսերենով, որոնք տպագրվել են եվրոպական մամուլում: Երվանդ Տեր-Խաչատրյանը հավաքել է մամուլում տպագրված Զարյանի փոքրիկ պոեմները եւ անտիպ փոքրածավալ ստեղծագործությունները, որոնք լույս կտեսնեն առաջիկայում, իսկ 2009-ին հայերենով հրատարկվել է Զարյանի «Բառերի ոսկի» բանաստեղծությունների հատորը:
Կոստան Զարյանին անձամբ ճանաչելու հնարավորություն է ունեցել գրող Ալվարդ Պետրոսյանը, ով առաջին ուսանողներից էր, որ դիպլոմային աշխատանք էր գրում սփյուռքահայ գրականության եւ մասնավորապես Կոստան Զարյանի մասին: Դիպլոմայինին պատրաստվելու ժամանակահատվածը Ալվարդ Պետրոսյանը համարում է իր կյանքի բախտորոշ շրջանը, քանի որ այդ ընթացքում ծանոթացել ու շփվել է Զարյանի հետ:
«Չեմ տեսել ուրիշ մեկին, որ այդպես յուրացրած լիներ ռուսական եվրոպական եւ ամերիկյան մշակույթը: Նա անհավանական ինտելեկտով ու գիտելիքներով օժտված մարդ էր, ում հետ կարող էիր խոսել ամեն ինչից: Նա աշխարհի քաղաքացի էր եւ տարբերվում էր իր արվեստով», - պատմեց Ալվարդ Պետրոսյանը:
Վերջերս սիրահարների այգում մի խումբ երիտասարդներ` գրողներ ու գրականության սիրահարներ, կազմակերպել էին Կոստան Զարյանի ստեղծագործությունների բացօթյա ընթերցում եւ քննարկում:
1885-ին ծնված Կոստան Զարյանը Եղեռնը վերապրած եւ կենդանի մնացած հայ եզակի գրողներից է եղել, կյանքի մեծ մասն ապրել է արտերկում: 1961-ին վերջնականապես տեղափոխվել է Երեւան, որտեղ էլ 1969-ին մահացել է:
Այս տարի նշվում է հայ գրող Կոստան Զարյանի 125 ամյակը, թեեւ գրականագետ Երվանդ Տեր-Խաչատրյանի կարծիքով` Հայաստանում այսօր լավ չեն ճանաչում ու գնահատում Զարյանի նման գրողին, ով կարեւոր դերակատարություն է ունեցել հայերին ու հայ գրականությունը արտերկում ներկայացնելու գործում:
