Цыганкоў: “Наколькі сур’ёзна гэтае рашэньне, калі яно ўвойдзе ў жыцьцё, можа паўплываць на стратэгічную сытуацыю ў рэгіёне? Гэта рутынная практыка (адны вайсковыя комплексы замяняюцца іншымі) ці ўсё ж дастаткова радыкальны крок, які можа выклікаць незадавальненьне, напрыклад, краінаў-суседак Беларусі?”
Грыб: “На мой погляд, гэтае рашэньне вялікага стратэгічнага значэньня ня мае. Як бы чаго ні казалі, але сёньня Расея, нават разам зь Беларусьсю, ня здатная ў вайсковым пляне процістаяць НАТО. Няма такіх магчымасьцяў, незалежна ад таго, дзе б яны гэтыя ракеты ні ставілі. Што ад гэтага зьменіцца?”
Цыганкоў: “Ці лічыце вы выпадковым тое, што пра ракетныя комплексы было аб’яўлена літаральна на наступны дзень пасьля таго, як ЗША аб’явілі пра санкцыі “Белнафтахіму”?”
Грыб: “Не выключаю, што беларуская палітыка якраз выявілася ў прынцыпе “вы нам гэта, а мы вам тое”. Але калі параўноўваць дзеяньні і магчымыя наступствы крокаў з боку ЗША і крокаў, пра якія аб’яўлена сёньня, то яны вельмі розныя паводле свайго калібру і значнасьці. Але ў нас усё так робіцца – кінуць, напалохаць як быццам, гаўкнуць на кагосьці”.
Цыганкоў: “Апошнія месяцы Расея праводзіць даволі канфрантацыйную палітыку ў дачыненьні да Захаду. Тое, што Беларусь добраахвотна прывязваецца да гэтай палітыкі, прыносіць больш шкоды ці карысьці замежнапалітычнаму іміджу Беларусі?”
Грыб: “Я не падтрымліваю тых канфрантацыйных матываў, якія адчуваюцца ў палітыцы Расеі. Але Расея сёньня – гэта краіна, багатая на прыродныя рэсурсы, пастаўляе шмат энэргарэсурсаў на Захад і таму, скажам так, можа нешта сабе дазволіць. У Беларусі ж гэтага няма, і прывязвацца да Расеі ў такіх пазыцыях ня трэба, гэта было б вельмі шкодна.
Расея сёньня заяўляе адно, а заўтра можа зьмяніць сваю пазыцыю да Захаду. Што потым будзе Беларусь адна рабіць?”
НАТО: разьмяшчэньнем ракет у Беларусі нельга супрацьстаяць шчыту ЗША, 14.10.2007 Расейскія ракеты будуць пастаўленыя ў Беларусь, 14.11.2007 “Іскандэры” зь Беларусі дастануць да Варшавы, 14.11.2007
Грыб: “На мой погляд, гэтае рашэньне вялікага стратэгічнага значэньня ня мае. Як бы чаго ні казалі, але сёньня Расея, нават разам зь Беларусьсю, ня здатная ў вайсковым пляне процістаяць НАТО. Няма такіх магчымасьцяў, незалежна ад таго, дзе б яны гэтыя ракеты ні ставілі. Што ад гэтага зьменіцца?”
Цыганкоў: “Ці лічыце вы выпадковым тое, што пра ракетныя комплексы было аб’яўлена літаральна на наступны дзень пасьля таго, як ЗША аб’явілі пра санкцыі “Белнафтахіму”?”
Грыб: “Не выключаю, што беларуская палітыка якраз выявілася ў прынцыпе “вы нам гэта, а мы вам тое”. Але калі параўноўваць дзеяньні і магчымыя наступствы крокаў з боку ЗША і крокаў, пра якія аб’яўлена сёньня, то яны вельмі розныя паводле свайго калібру і значнасьці. Але ў нас усё так робіцца – кінуць, напалохаць як быццам, гаўкнуць на кагосьці”.
Цыганкоў: “Апошнія месяцы Расея праводзіць даволі канфрантацыйную палітыку ў дачыненьні да Захаду. Тое, што Беларусь добраахвотна прывязваецца да гэтай палітыкі, прыносіць больш шкоды ці карысьці замежнапалітычнаму іміджу Беларусі?”
Грыб: “Я не падтрымліваю тых канфрантацыйных матываў, якія адчуваюцца ў палітыцы Расеі. Але Расея сёньня – гэта краіна, багатая на прыродныя рэсурсы, пастаўляе шмат энэргарэсурсаў на Захад і таму, скажам так, можа нешта сабе дазволіць. У Беларусі ж гэтага няма, і прывязвацца да Расеі ў такіх пазыцыях ня трэба, гэта было б вельмі шкодна.
Расея сёньня заяўляе адно, а заўтра можа зьмяніць сваю пазыцыю да Захаду. Што потым будзе Беларусь адна рабіць?”
НАТО: разьмяшчэньнем ракет у Беларусі нельга супрацьстаяць шчыту ЗША, 14.10.2007 Расейскія ракеты будуць пастаўленыя ў Беларусь, 14.11.2007 “Іскандэры” зь Беларусі дастануць да Варшавы, 14.11.2007
