“Беларуская крыніца” на гэтым тыдні 1927 году апісвае некаторыя віды спорту: “Каларства (язда на двуколе — веласіпедзе). ...язда на веласіпедзе ёсьць карысна толькі тады, калі гэта язда ёсьць нармальная, гэта значыць не ў завадках, і калі калашнік (веласіпедзіста) сядзіць у нармальна выпраставанай постаці, бо ў завадках ён сядзіць сагнуты... Такая язда будзе ня толькі што не карыснай, але нават шкоднай, дзеля таго, што сагнуты тулаў ня можа мець нармальнага бегу крыві і можа быць нават жаралам хваробы сэрца”.
Інфармацыя пра чарговы судовы працэс трапіла ў 1937 годзе на старонкі “Віцебскага пролетарыя”: “Пасля допыту падсудных з абвінаваўчай прамовай выступіў прадстаўнік дзяржаўнага абвінавачання памочнік пракурора БВА, ваенюрыст 1-га ранга т.Кісялёў. Зрабіўшы аналіз рэзультатаў папярэдняга і судовага следства, ахарактарызаваўшы дзейнасць кожнага падсуднага паасобку, тав. Кісялёў патрабуе прымянення да ўсіх абвінавачаных вышэйшай меры крымінальнага пакарання — расстрэлу. Тысячная аўдыторыя сустрэла гэтае патрабаванне дзяржаўнага абвінаваўцы доўга незмаўкаючымі апладысментамі”.
“Имя” ў 1997 годзе адзначае: “Як вядома, беларускі прэзыдэнт, атрымліваючы з рук заканадаўцаў чарговую кувалду, каб адбіваць галовы грамадзянам, ня згодным зь ягонай палітыкай, тут жа пачынае шарахаць ёю налева-направа. Атрымаўшы новы закон аб друку, Лукашэнка, безумоўна, “пахавае” ў першую чаргу “Свабоду”, “Белорусскую деловую газету”, “Имя”, “Народную волю” і “Свободные новости”. За імі загіне шэраг непакорных рэгіянальных выданьняў. Гэтага цалкам дастаткова, каб пакінуць паўмільёна беларусаў без глытка сьвежага паветра”.
Інфармацыя пра чарговы судовы працэс трапіла ў 1937 годзе на старонкі “Віцебскага пролетарыя”: “Пасля допыту падсудных з абвінаваўчай прамовай выступіў прадстаўнік дзяржаўнага абвінавачання памочнік пракурора БВА, ваенюрыст 1-га ранга т.Кісялёў. Зрабіўшы аналіз рэзультатаў папярэдняга і судовага следства, ахарактарызаваўшы дзейнасць кожнага падсуднага паасобку, тав. Кісялёў патрабуе прымянення да ўсіх абвінавачаных вышэйшай меры крымінальнага пакарання — расстрэлу. Тысячная аўдыторыя сустрэла гэтае патрабаванне дзяржаўнага абвінаваўцы доўга незмаўкаючымі апладысментамі”.
“Имя” ў 1997 годзе адзначае: “Як вядома, беларускі прэзыдэнт, атрымліваючы з рук заканадаўцаў чарговую кувалду, каб адбіваць галовы грамадзянам, ня згодным зь ягонай палітыкай, тут жа пачынае шарахаць ёю налева-направа. Атрымаўшы новы закон аб друку, Лукашэнка, безумоўна, “пахавае” ў першую чаргу “Свабоду”, “Белорусскую деловую газету”, “Имя”, “Народную волю” і “Свободные новости”. За імі загіне шэраг непакорных рэгіянальных выданьняў. Гэтага цалкам дастаткова, каб пакінуць паўмільёна беларусаў без глытка сьвежага паветра”.
