Лукашэнка назваў прыкладам патрыятызму САХР, які зьвязваюць з палітычнымі забойствамі

29 чэрвень 2024, 16:56

Позірк

Дзьмітрый Паўлічэнка. Зьніклыя Анатоль Красоўскі, Віктар Ганчар і Юры Захаранка. Ілюстрацыйны каляж

Спэцыяльны атрад хуткага рэагаваньня (САХР) унутраных войскаў МУС, «які стаў легендарным», «будучы прыкладам сапраўднага патрыятызму, мужнасьці і адвагі, і ў далейшым будзе верна служыць краіне і народу», сказаў Лукашэнка, віншуючы былых і цяперашніх байцоў з 25-годдзем утварэньня фарміраваньня.

«Чвэрць стагодзьдзя САХР вядзе бескампрамісную барацьбу з арганізаванай злачыннасьцю, абараняючы грамадзкую бясьпеку і нацыянальныя інтарэсы дзяржавы, — прыводзіць тэкст пасланьня прэс-служба віншавальніка. — Байцы спэцпадразьдзяленьня кожны дзень, не адыходзячы ні на крок і часам рызыкуючы жыцьцём, на сушы, у вадзе і ў небе выконваюць унікальныя паводле функцыяналу і складанасьці службова-баявыя задачы, аберагаючы мірную стваральную працу беларусаў».

САХР удзельнічаў у падаўленьні пратэстаў пасьля сфальсыфікаваных прэзыдэнцкіх выбараў 2020 года.

ГЛЯДЗІЦЕ ТАКСАМА:

Як 20 гадоў жыла сям'я зьніклага Юрыя Захаранкі

У 2019 годзе былы баец спэцатрада хуткага рэагаваньня Юрый Гараўскі заявіў у СМІ, што 7 траўня 1999-га ён быў у складзе так званага «эскадрону сьмерці», які на загад заснавальніка САХРу Дзьмітрыя Паўлічэнкі выкраў і забіў экс-міністра ўнутраных спраў Юрыя Захаранку, 16 верасьня таго ж года — былога кіраўніка ЦВК Віктара Ганчара і бізнэсоўца Анатоля Красоўскага.

У верасьні 2023 года ў акруговым судзе горада Роршах (швайцарскі кантон Санкт-Гален) адбыўся працэс па справе Гараўскага, які быў абвінавачаны ў «датычнасьці да шматлікіх зьнікненьняў» (мясцовае заканадаўства не дазволіла абвінаваціць у забойствах або саўдзеле з іх, паколькі злачынствы зьдзяйсьняліся на тэрыторыі Беларусі). Суд не палічыў паказаньні мужчыны дастатковымі для прызнаньня яго вінаватым паводле выстаўленага абвінавачаньня, Гараўскі быў апраўданы.

Праваабаронцы заявілі, што апраўдальны вырак не ставіць пад сумнеў злачынствы рэжыму Лукашэнкі.

Што важна ведаць пра зьнікненьне беларускіх палітыкаў

Партрэты Юрыя Захаранкі і Віктара Ганчара

7 траўня 1999 году быў выкрадзены і імаверна забіты былы міністар унутраных справаў Беларусі, дзяяч апазыцыі генэрал Юры Захаранка.
16 верасьня 1999 году зьніклі бязь зьвестак былы старшыня Цэнтравыбаркаму і віцэ-сьпікер Вярхоўнага Савету Беларусі Віктар Ганчар, які рыхтаваў імпічмэнт Аляксандру Лукашэнку, і ягоны сябра, бізнэсоўца Анатоль Красоўскі. Пазьней на менскай вуліцы Фабрычнай, дзе меркавана адбылося выкраданьне, былі знойдзеныя аскепкі аўтамабільнага шкла і сьляды крыві.

Прадстаўнікі беларускай апазыцыі, родныя зьніклых і міжнародная супольнасьць лічаць, што яны былі выкрадзеныя па палітычных матывах. У датычнасьці да іх зьнікненьняў падазраюцца Віктар Шэйман (былы кіраўнік Адміністрацыі прэзыдэнта), Уладзімер Навумаў (былы міністар унутраных спраў), Юры Сівакоў (займаў пасаду кіраўніка МУС) і Дзьмітры Паўлічэнка (на той момант камандзір брыгады спэцназу ўнутраных войскаў МУС), адносна якіх з 2004 году дзейнічаюць санкцыі Эўразьвязу і ЗША.
У верасьні 2004 году Аляксандар Лукашэнка ахарактарызаваў Шэймана, Навумава, Сівакова і Паўлічэнку – як «самых сумленных, надзейных, адданых народу й дзяржаве людзей».
На пачатку 2019 году Сьледчы камітэт паведаміў аб прыпыненьні расьсьледаваньня спраў аб зьнікненьні Захаранкі, Ганчара і Красоўскага. У сьнежні 2019 году справу аб зьнікненьні Захаранкі аднавілі.
16 сьнежня 2019 году нямецкае выданьне Deutsche Welle апублікавала інтэрвію, у якім Юры Гараўскі, які назваў сябе байцом беларускага «эскадрону сьмерці», расказаў, як удзельнічаў у выкраданьні і забойстве праціўнікаў Аляксандра Лукашэнкі 20 гадоў таму пад камандаваньнем Дзьмітрыя Паўлічэнкі.

24 сьнежня 2019 году ў інтэрвію «Эхо Москвы» Лукашэнка заявіў, што ніхто акрамя яго ня мог даць каманду аб выкраданьні і забойстве палітыкаў, а ён «ніколі ў жыцьці не аддаваў такую каманду» і ня дасьць цяпер. Ён запытаў, навошта яму было б такое патрэбна і «што зьмянілася, калі ў Беларусі ня стала двух ці трох чалавек», і дадаў, што «Дзіма Завадзкі з-за Чачні Шарамета загінуў». Лукашэнка зьвязаў заявы Гараўскага з тым, што «заўтра прэзыдэнцкія выбары».
19 верасьня 2023 году ў Швайцарыі ў крымінальным судзе у Санкт-Галене пачаўся працэс Юрыя Гараўскага па справе аб зьнікненьнях апанэнтаў Лукашэнкі. Суд стаў прэцэдэнтам.
Акруговы суд горада Роршах (кантон Санкт-Гален, Швайцарыя) апраўдаў Юрыя Гараўскага па абвінавачваньні ў гвалтоўных зьнікненьнях, нягледзячы на тое, што ён публічна і некалькі разоў прызнаваўся ў выкраданьні і забойствах Юрыя Захаранкі, Віктара Ганчара і Анатоля Красоўскага — трох выдатных дзеячаў апазыцыі рэжыму Аляксандра Лукашэнкі — у Беларусі ў 1999 годзе.