Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Справа генэрал-губэрнатара Мураўёва і папячыцеля Карнілава жыве


Расейскія танкі каля г. Горы, Грузія. 19 жніўня 2008 г.
Расейскія танкі каля г. Горы, Грузія. 19 жніўня 2008 г.

Здаецца, ніхто дагэтуль не супастаўляў сьпісы постсавецкіх краін з расейскай вайсковай прысутнасьцю і з расейскай мовай як афіцыйнай. Я супаставіў, вынік прадказальны. Нататка да „дня едіненія“. 

Сьцісла:

  • У падкантрольным Армэніі Нагорным Карабаху, дзе практычна няма этнічных расейцаў, ухвалілі статус расейскай мовы як афіцыйнай.
  • Усюды ў дзяржавах на постсавецкай прасторы, дзе расейская мова мае афіцыйны статус, прысутнае і расейскае войска.
  • Ідэі папячыцеля Івана Карнілава жыве: расейская моўная прысутнасьць ня менш важная за вайсковую.

Акурат вывучаю юрыдычны статус расейскае мовы ў краінах на постсавецкай прасторы. І тут навіна ў тэму: расейская стала афіцыйнаю ў Нагорным Карабаху (непрызнаная Нагорна-Карабаская Рэспубліка, або Арцах; паводле міжнароднага права тэрыторыя Азэрбайджану). Расейская мова там цяпер можа ўжывацца нароўні з армянскаю. Пуцінскі прэс-сакратар Пяскоў вітаў гэтае рашэньне.

Этнічных расейцаў у Нагорным Карабаху 0,12% (перапіс 2005 г.). Але зьмену ў моўным законе тамтэйшыя заканатворцы лёгка абгрунтавалі:

Доўгатэрміновая прысутнасьць у Арцаху расейскіх міратворцаў, усьведамленьне неабходнасьці супольнага разьвязаньня шматлікіх сацыяльных і камунікацыйных праблемаў ... вымагае пераацэнкі ролі расейскай мовы“.

А што калі супаставіць прысутнасьць расейскага войска на постсавецкай прасторы па-за Расеяй і статус расейскае мовы ў тых краінах?

* * *

Армэнія. Вайсковая база Паўднёвай вайсковай акругі Расеі, да 5000 чал.; аб’яднаная групоўка войскаў (сілаў) Узброеных сілаў Расеі і Армэніі; памежнае ўпраўленьне ФСБ Расеі ў Армэніі, да 4500 чал. (тут і ніжэй факты і лічбы з адкрытых публікацыяў).

Статус расейскай мовы — замежная; у адукацыйнай сыстэме — „першая замежная“.

Беларусь. 2 расейскія вайсковыя аб’екты — вузел сувязі ВМФ пад Вялейкай (да 250 чал.) і асобны радыётэхнічны вузел пад Ганцавічамі (каля 600 чал.); Узброеныя Сілы Беларусі ёсьць часткаю „рэгіянальнай групоўкі войскаў (сілаў) Рэспублікі Беларусі і Расейскай Фэдэрацыі“ зь яе безупыннымі вучэньнямі на тэрыторыі Беларусі.

Статус расейскай мовы — дзяржаўная.

Казахстан. Найбольш вайсковых аб’ектаў Расеі па-за яе тэрыторыяй, прычым буйных: Сярод іх 5 выпрабавальных палігонаў, радыётэхнічны вузел, вымяральная станцыя ракетных войскаў, РЛС, авіяполк і іншае.

Статус расейскай мовы — афіцыйная.

Кіргізстан. Расейская аб’яднаная вайсковая база: авіябаза, выпрабавальная база, вузел сувязі і інш.; у супольным карыстаньні авіяпалігон.

Статус расейскай мовы — афіцыйная.

Таджыкістан. Расейская вайсковая база; комплекс кантролю касьмічнай прасторы.

Статус расейскай мовы — „мова міжнацыянальных зносінаў“.

* * *

Такім чынам, дзе расейскі салдат — там і расейская мова. І наадварот. У іншых дзяржавах на постсавецкай прасторы няма ані расейскага войска (зразумела, акрамя акупаваных Расеяй іхных тэрыторыяў), ані афіцыйнага статусу расейскай мовы (у тым ліку на гэты момант і ў Малдове).

Толькі Армэнія крыху выпадала з заканамернасьці. Але фактычна падкантрольны ёй Нагорны Карабах заканамернасьць пацьвердзіў.

Для паўнаты карціны зірнем на моўную палітыку на тэрыторыях суседзяў, фактычна акупаваных Расеяй. Яна прадказальная.

Прыднястроўе (непрызнанае ўтварэньне ў частцы Малдовы). Апэратыўная група Заходняй вайсковай акругі Расеі: два мотастралковыя батальёны, батальён аховы. Да 1700 чал.

Статус расейскай мовы — афіцыйная (фармальна нароўні з малдаўскай і ўкраінскай, фактычна паноўная).

Паўднёвая Асэтыя (непрызнанае ўтварэньне на тэрыторыі Грузіі). Гвардзейская вайсковая база Паўднёвай вайсковай акругі Расеі. Да 3000 чал.

Статус расейскай мовы — дзяржаўная.

Абхазія (непрызнанае ўтварэньне на тэрыторыі Грузіі). 7-я аб’яднаная база расейскіх Узброеных сілаў, да 4000 чал.

Статус расейскай мовы — афіцыйная („поруч з абхаскай прызнаецца моваю дзяржаўных і іншых установаў“).

„ДНР“ і „ЛНР“ (марыянэткавыя ўтварэньні на тэрыторыі Ўкраіны). Расея адмаўляе вайсковую прысутнасьць, але доказаў адваротнага дастаткова.

Расейская мова — „адзіная дзяржаўная“.

Крым (анэксаваная Расеяй тэрыторыя Ўкраіны). Расейскіх вайсковых аб’ектаў і жывой сілы мноства.

Статус расейскай мовы — дзяржаўная ў РФ, дзяржаўная ў Крыме (фармальна разам з украінскай і крымскататарскай), „мова міжнацыянальных зносінаў“.

Што ж да рашэньня адміністрацыі Нагорнага Карабаху, то дэмакратычны палітык, былы в. а. прэзыдэнта Азэрбайджану Іса Гамбар пракамэнтаваў яго магчымыя палітычныя наступствы:

„...А заўтра так званы карабахскі ўрад можа вынесьці рашэньне аб падвойным грамадзянстве — як армянскім, так і расейскім. Расея ж заявіць, што нясе адказнасьць за абарону ўласных грамадзян“.

Характэрная цытата з прапагандысцкага тэксту, якім абгрунтоўваецца ўвядзеньне дзяржаўнага статусу расейскай мовы на яшчэ адной зь земляў, дзе ніколі расейцы ў больш-менш прыкметнай колькасьці не жылі: „...В первую очередь, русский язык это тот язык, на котором говорили наши спасители солдаты Российской Армии“.

З Масквы пасьлядоўна ідзе ціск на постсавецкія дзяржавы, каб прымусіць іх абвясьціць расейскую мову дзяржаўнай або прынамсі зафіксаваць яе статус іншым чынам. У 2016 годзе пасол для асаблівых даручэньняў МЗС Расеі Элеанора Мітрафанава агучыла і рэгулярна паўтарае мэту расейскага замежнапалітычнага ведамства — дамагацца, каб расейская мова набывала статус другой дзяржаўнай у краінах былога СССР.

Ня буду тут дасьледаваць у кожным канкрэтным выпадку, што было перш — расейская вайсковая прысутнасьць ці фіксацыя статусу расейскае мовы. Зазначу толькі, што тэза папячыцеля Віленскай навучальнай акругі, выканаўцы мураўёўскай русыфікацыйнай палітыкі Івана Карнілава Русское образование сильнее русского штыка нікуды не падзелася, а творча разьвіваецца наступнікамі. Расейская мова і расейскі штых ідуць поруч.

Думкі, выказаныя ў блогах, перадаюць погляды саміх аўтараў і не абавязкова адлюстроўваюць пазыцыю рэдакцыі.

  • 16x9 Image

    Вінцук Вячорка

    Нарадзіўся ў Берасьці ў 1961. Як мовазнаўца вывучаў мову выданьняў Заходняй Беларусі міжваеннага часу, ініцыяваў сучаснае ўпарадкаваньне беларускага клясычнага правапісу, укладаў беларускія праграмы і чытанкі для дашкольных установаў. Актыўны ўдзельнік нацыянальнага руху, пачынаючы з "Майстроўні" і "Талакі" 1980-х. Аўтар і ўкладальнік навукова-папулярных тэкстаў і кніг, у тым ліку пра нацыянальную сымболіку.

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG