Летась у кастрычніку Беларускае таварыства аховы помнікаў гісторыі і культуры перадало ў Міністэрства культуры дакумэнты для інвэнтарызацыі амаль чатырох дзясяткаў аб’ектаў Народнага мэмарыялу ў Курапатах.
Сярод іх 37 безыменных і іменных крыжоў, у тым ліку крыж Вацлаву Ластоўскаму, а таксама так званая «лава Клінтана» і памятны знак беларускім габрэям, расстраляным у Курапатах.
Да кожнага крыжа ці знака было прыкладзенае фота, апісаньне, інвэнтарны нумар і каардынаты. Было прапанавана ўзгадніць і надаць законны статус элэмэнтам добраўпарадкаваньня, пастаўленым грамадзкасьцю ў Курапатах.
Чым скончылася гэтая ініцыятыва, Свабодзе расказаў старшыня таварыства Антон Астаповіч.
«Праца была зробленая задняй датай: крыжы ўжо стаялі, лаўка таксама і г.д. Таму мы шукалі шляхі розныя легітымізацыі аб’ектаў. Але ў такім выглядзе не прайшло. Праўда, параілі: тыя ж самыя крыжы можна паспрабаваць легалізаваць праз складаньне новага навуковага пашпарта. Аднак у сувязі з тым, што вакол Курапатаў захоўваюцца пратэставыя настроі, — асабіста я зьвязваю толькі з гэтым — на ўзроўні мясцовай выканаўчай улады адмоўлена ў нашым удзеле ў складаньні такога навуковага пашпарта. На гэтым усё...»
Пры гэтым Антон Астаповіч лічыць, што з фармальнага гледзішча грамадзкія работы ў Курапатах сапраўды адбываліся па-за межамі заканадаўства. Па яго словах, гэта гісторыка-культурная каштоўнасьць, але ніхто з актывістаў нічога не ўзгадняў у афіцыйных структурах, дазволы на ўстаноўку крыжоў ня браліся.
Кіраўнік Беларускага таварыства аховы помнікаў гісторыі і культуры кажа, што з маральнай пазыцыі ён супраць дэмантажу крыжоў, але, калі казаць аб прававым полі, улады могуць усё досыць лёгка разьвярнуць на сваю карысьць.
