Пра беларускую зіму па-беларуску. ТЭСТ

Так! Хоць традыцыйныя калядныя стравы — гэта рытуальная куцьця і абавязковая сьвініна, але і аладкам ёсьць месца.

Не-е! Хіба вы дагэтуль не адрамантавалі сваю ротарную жатку? Прыйшлі Калядкі — бліны ды аладкі. Хоць традыцыйныя калядныя стравы — гэта рытуальная куцьця і абавязковая сьвініна, але і аладкам ёсьць месца.

Не-е, мышам Каляды сама тое. Прыйшлі Калядкі — бліны ды аладкі. Хоць традыцыйныя калядныя стравы — гэта рытуальная куцьця і абавязковая сьвініна, але і аладкам ёсьць месца.

Не-е, на Каляды прагноз 50% на 50%. Прыйшлі Калядкі — бліны ды аладкі. Хоць традыцыйныя калядныя стравы — гэта рытуальная куцьця і абавязковая сьвініна, але і аладкам ёсьць месца.

Не, джгут — гэта скручаныя вяроўкі, ці тросы, ці бінты. Сумёт!

Не, намёт ставяць, каб у лесе начаваць. Сумёт!

Не, труна — каб нябожчыка хаваць. Хоць па-расейску „сугроб“ і сугучны з „гроб“. Сумёт!

Так! „Люты лютуе, сумёты рыхтуе“.

Так! Лядзяк (або лядзяш) — той самы сталягміт пад страхой, які можа і забіць, калі ЖЭС нядбайны.

Не, старчак — гэта ‘пэрпэндыкуляр’ у мове адраджэнцаў 1920-х гадоў. Лядзяк (або лядзяш) — той самы сталягміт пад страхой, які можа і забіць, калі ЖЭС нядбайны.

Не, лізак — гэта пазычаная з польскай мовы назва цукеркі-смактулькі. Лядзяк (або лядзяш) — той самы сталягміт пад страхой, які можа і забіць, калі ЖЭС нядбайны.

Не, „сосуля“ — гэта расейскае ўстарэлае слова. Лядзяк (або лядзяш) — той самы сталягміт пад страхой, які можа і забіць, калі ЖЭС нядбайны.

Не, клямка — гэта прылада замыкаць дзьверы. А ўвесну на рэках пачынаецца крыгаход і плывуць крыгі.

Не, адрына — гэта хляўчук для сена. А ўвесну на рэках пачынаецца крыгаход і плывуць крыгі.

Так! Крыгі на рэках звычайна бываюць увесну, калі пачынаецца крыгаход.

Не, храпка — гэта цьвёрдае нутро капусты або пераносіца ў чалавека. А ўвесну на рэках пачынаецца крыгаход і плывуць крыгі.

Не, шрот — гэта дробныя кулькі для паляўнічай стрэльбы. А серабрыстае покрыва дрэваў — шэрань.

«Надышлі марозы, Рэчкі закавалі, Белыя бярозы Шэранем убралі» (Якуб Колас).

Слова старажытнае, ад назвы „сівога“ колеру.

Не, шарачок — гэта каптан з грубай тканіны і сама тканіна, адсюль выраз „шарачковая шляхта“, бедная, значыць.

«Надышлі марозы, Рэчкі закавалі, Белыя бярозы Шэранем убралі» (Якуб Колас).

Слова старажытнае, ад назвы „сівога“ колеру.

Так!

«Надышлі марозы, Рэчкі закавалі, Белыя бярозы Шэранем убралі» (Якуб Колас).

Слова старажытнае, ад назвы „сівога“ колеру.

Не, шрубкі — гэта дэталькі з разьбой для ўкручваньня.

«Надышлі марозы, Рэчкі закавалі, Белыя бярозы Шэранем убралі» (Якуб Колас).

Слова старажытнае, ад назвы „сівога“ колеру.

Не, сьлівень — гэта зьмейка мядзянка. А ледзяная скарынка на падталым сьнезе — шарпак (або шарон). Шыpoкiя пaляўнiчыя лыжы лёгкa cьлiзгaлi пa зaцьвяpдзeлым шapпaкy.

Не, камізэлька — гэта адзеньне: жоўтая камізэлька павінна быць у аўтамабілі. А ледзяная скарынка на падталым сьнезе — шарпак (або шарон). Шыpoкiя пaляўнiчыя лыжы лёгкa cьлiзгaлi пa зaцьвяpдзeлым шapпaкy.

Так! Шарпак (або шарон). Шыpoкiя пaляўнiчыя лыжы лёгкa cьлiзгaлi пa зaцьвяpдзeлым шapпaкy.

Не, каўзель — гэта або сьлізкі лёд (тое самае, што коўзанка), або мэталічная прылада на ім катацца (канёк). А ледзяная скарынка на падталым сьнезе — шарпак (або шарон). Шыpoкiя пaляўнiчыя лыжы лёгкa cьлiзгaлi пa зaцьвяpдзeлым шapпaкy.

Так! Шарош — старадаўняе слова, корань меў значэньне ‘шурпаты’: Аднавіць пантонны мост можна будзе, калі спыніцца крыгаход і шарош.

Не, таўканіца — гэта бульбяное пюрэ, камы. А дробны лёд на рацэ — шарош. Старадаўняе слова, корань меў значэньне ‘шурпаты’

Не, перакрыш — гэта калі ломіць у паясьніцы. А дробны лёд на рацэ — шарош. Старадаўняе слова, корань меў значэньне ‘шурпаты’

Не, шугалея ў беларускай мове — вялікі выдзеўбаны човен. А дробны лёд на рацэ — шарош. Старадаўняе слова, корань меў значэньне ‘шурпаты’

Так! Каля́ны і значыць цьвёрды, мулкі, шорсткі: калянае лісьце — бо сухое, хоць можа такім быць і ад марозу.

Не, рас. калёный = бел. гартоўны, гартаваны. Каля́ны — гэта жёсткий: калянае лісьце — бо сухое, хоць можа такім быць і ад марозу.

Не, па-беларуску ад імя Мікалай такая форма не ўтвараецца. Каля́ны — гэта жёсткий: калянае лісьце — бо сухое, хоць можа такім быць і ад марозу.

Не, рас. околевший = бел. скалелы. Каля́ны — гэта жёсткий: калянае лісьце — бо сухое, хоць можа такім быць і ад марозу.

Не. Саладуха яшчэ не запяяў такога, але ўсё наперадзе. Тут пачатак верша пра зіму беларускага клясыка Максіма Багдановіча:

«Здароў, марозны, звонкі вечар! Здароў, скрыпучы, мяккі сьнег!»

Не. Тут пачатак верша пра зіму беларускага клясыка Максіма Багдановіча:

«Здароў, марозны, звонкі вечар! Здароў, скрыпучы, мяккі сьнег!»

Так! Гэта пачатак верша пра зіму нашага клясыка Максіма Багдановіча.

Не. Тут пачатак верша пра зіму беларускага клясыка Максіма Багдановіча:

«Здароў, марозны, звонкі вечар! Здароў, скрыпучы, мяккі сьнег!»

Так! Песьня «Сьнежань, студзень і люты». Верш Міхала Анемпадыстава, культавы «Народны альбом»:

А мы павыцягваем з шафы Шалікі, швэдры, пальчаткі, Шкарпэткі з авечае воўны, Зімовыя палітоны. Мы апранемся цёпла, Хай тады нас марозіць, Калі толькі вопратку гэтую Моль яшчэ не пажэрла.

Не, у нас былі няправільныя сьцягі, іх сканфіскавалі. Гэта песьня «Сьнежань, студзень і люты» (верш Міхала Анемпадыстава, культавы «Народны альбом»):

А мы павыцягваем з шафы Шалікі, швэдры, пальчаткі, Шкарпэткі з авечае воўны, Зімовыя палітоны. Мы апранемся цёпла, Хай тады нас марозіць, Калі толькі вопратку гэтую Моль яшчэ не пажэрла.

Не, усе мышы з голаду даўно павесіліся. Гэта песьня «Сьнежань, студзень і люты» (верш Міхала Анемпадыстава, культавы «Народны альбом»):

А мы павыцягваем з шафы Шалікі, швэдры, пальчаткі, Шкарпэткі з авечае воўны, Зімовыя палітоны. Мы апранемся цёпла, Хай тады нас марозіць, Калі толькі вопратку гэтую Моль яшчэ не пажэрла.

Не, у нас жа няма шкілетаў у шафе. Гэта песьня «Сьнежань, студзень і люты» (верш Міхала Анемпадыстава, культавы «Народны альбом»):

А мы павыцягваем з шафы Шалікі, швэдры, пальчаткі, Шкарпэткі з авечае воўны, Зімовыя палітоны. Мы апранемся цёпла, Хай тады нас марозіць, Калі толькі вопратку гэтую Моль яшчэ не пажэрла.

Не-е, сьвірэпка — расьліна. Сьвісьціць на ўзыход сонца і мерае свой цень у якасьці прагнозу толькі байбак. Ён такі заслужаны, што трапіў нават у фільм «Дзень байбака».

Не-е, суслак — гэта сусьлік. Але хоць яны з байбаком з аднаго сямейства, сьвісьціць на ўзыход сонца і мерае свой цень у якасьці прагнозу толькі байбак. Ён такі заслужаны, што трапіў нават у фільм «Дзень байбака».

Так! Сьвісьціць на ўзыход сонца і мерае свой цень у якасьці прагнозу толькі байбак. Ён такі заслужаны, што трапіў нават у фільм «Дзень байбака».

Не-е, сурыкаты ж слабакі, ня ведаюць сапраўднай зімы. Сьвісьціць на ўзыход сонца і мерае свой цень у якасьці прагнозу толькі байбак. Ён такі заслужаны, што трапіў нават у фільм «Дзень байбака».

Не. Лексыкограф Уладзімір Даль запісаў выраз «идти под ёлку» — значыць ісьці ў кабак. Бо была там завядзёнка на карчму ставіць яліну. Таму лепей нам называць сьвяточнае зімовае дрэва старым добрым словам ялінка.

Не. Лексыкограф Уладзімір Даль запісаў выраз «идти под ёлку» — значыць ісьці ў кабак. Бо была там завядзёнка на карчму ставіць яліну. Таму лепей нам называць сьвяточнае зімовае дрэва старым добрым словам ялінка.

Не. Лексыкограф Уладзімір Даль запісаў выраз «идти под ёлку» — значыць ісьці ў кабак. Бо была там завядзёнка на карчму ставіць яліну. Таму лепей нам называць сьвяточнае зімовае дрэва старым добрым словам ялінка.

Так. Лексыкограф Уладзімір Даль запісаў выраз «идти под ёлку» — значыць ісьці ў кабак. Бо была там завядзёнка на карчму ставіць яліну. Таму лепей нам называць сьвяточнае зімовае дрэва старым добрым словам ялінка.

Так! Жуль Вэрн не хаваў паўстанцкага мінулага галоўнага героя раману «20000 льё пад вадой» і яго місіі — тапіць расейскія вайсковыя караблі. Але Парыж не хацеў сварыцца з Расеяй, цэнзура не прапусьціла гэтую сюжэтную лінію. Застаўся толькі партрэт Касьцюшкі ў каюце капітана Nemo.

Не-е, Фрэдзі Кругер мог быць хіба што нашчадкам Освальда Кругера, інжынера Радзівілаў.

А Жуль Вэрн не хаваў паўстанцкага мінулага галоўнага героя раману «20000 льё пад вадой» і яго місіі — тапіць расейскія вайсковыя караблі. Але Парыж не хацеў сварыцца з Расеяй, цэнзура не прапусьціла гэтую сюжэтную лінію. Застаўся толькі партрэт Касьцюшкі ў каюце капітана Nemo.

Не-е, тутэйшы Рабінзон мог быць хіба што палескі, дый той камсамолец.

А Жуль Вэрн не хаваў паўстанцкага мінулага галоўнага героя раману «20000 льё пад вадой» і яго місіі — тапіць расейскія вайсковыя караблі. Але Парыж не хацеў сварыцца з Расеяй, цэнзура не прапусьціла гэтую сюжэтную лінію. Застаўся толькі партрэт Касьцюшкі ў каюце капітана Nemo.

Не-е, Тэрмінатар, адрозна ад бальшыні галівудзкіх актораў і герояў, не паходзіць зь Беларусі.

А Жуль Вэрн не хаваў паўстанцкага мінулага галоўнага героя раману «20000 льё пад вадой» і яго місіі — тапіць расейскія вайсковыя караблі. Але Парыж не хацеў сварыцца з Расеяй, цэнзура не прапусьціла гэтую сюжэтную лінію. Застаўся толькі партрэт Касьцюшкі ў каюце капітана Nemo.

Так. Ніякай Сьнягурачкі ў беларускай традыцыі і блізка не было. Традыцыйныя пэрсанажы калядаваньня — Механоша, Каза, Баба, Цыган, Жораў, Мядзьведзь, Кабыла, Доктар-Лекар, часам Дзед.

Адказ няправільны. Традыцыйныя пэрсанажы калядаваньня — Механоша, Каза, Баба, Цыган, Жораў, Мядзьведзь, Кабыла, акурат Доктар-Лекар (ня Лектар, хоць ён і «з таго сьвету падзячны ліст мае»), часам Дзед. А вось ніякай Сьнягурачкі ў беларускай традыцыі і блізка не было.

Адказ няправільны. Традыцыйныя пэрсанажы калядаваньня — Механоша, Каза, Баба, Цыган, акурат Жораў, Мядзьведзь, Кабыла, Доктар-Лекар, часам Дзед. А вось ніякай Сьнягурачкі ў беларускай традыцыі і блізка не было.

Адказ няправільны. Традыцыйныя пэрсанажы калядаваньня — Механоша, Каза, Баба, акурат Цыган, Жораў, Мядзьведзь, Кабыла, Доктар-Лекар, часам Дзед. А вось ніякай Сьнягурачкі ў беларускай традыцыі і блізка не было.

Так! Гэта зычэньне дабра пасьля чханьня, часьцей за ўсё зімовае. (Запісана ў Івейскім р-не)

Не, гэта азначае «ні сёе ні тое». А зычэньне дабра пасьля чханьня, часьцей за ўсё зімовае, — Будзь здароў на ўвесь год, як калядны лёд! (Запісана ў Івейскім р-не)

Не, гэта агульнае прывітаньне (а таксама «З аўторкам!» і г.д.). А зычэньне дабра пасьля чханьня, часьцей за ўсё зімовае, — Будзь здароў на ўвесь год, як калядны лёд! (Запісана ў Івейскім р-не)

Не, гэта вітаньне-зычэньне пасьля лазьні. А зычэньне дабра пасьля чханьня, часьцей за ўсё зімовае, — Будзь здароў на ўвесь год, як калядны лёд! (Запісана ў Івейскім р-не)

Не, беларусы ня так крыважэрна ставяцца да мэтэаралягічнай службы. Правільна — зьмерз як прусак (прус). І гэта не пра немца, а пра вусатага рыжага з шасьцю лапамі, які ня любіць холаду. Параўнаньне вядомае шмат дзе (і Случчына, і крайні ўсход).

Не, у яго тэрмабялізна. Правільна — зьмерз як прусак (прус). І гэта не пра немца, а пра вусатага рыжага з шасьцю лапамі, які ня любіць холаду. Параўнаньне вядомае шмат дзе (і Случчына, і крайні ўсход).

Так! Як прусак (прус). І гэта не пра немца, а пра вусатага рыжага з шасьцю лапамі, які ня любіць холаду. Параўнаньне вядомае шмат дзе (і Случчына, і крайні ўсход).

Не, іх там няма. Правільна — зьмерз як прусак (прус). І гэта не пра немца, а пра вусатага рыжага з шасьцю лапамі, які ня любіць холаду. Параўнаньне вядомае шмат дзе (і Случчына, і крайні ўсход).