Ён усё жыцьцё кахаў яе. Шлюб узяў зь іншаю, шматдзетным бацькам стаў, гаспадаром не абы-якім — ганаровым, паважаным. А душа ўсё жыцьцё да яе, далёкай, не яму аддадзенай, хілілася. Пачуцьцё хаваў, ніколі і нікому не выказваў. І ёй, каханай, прызнаўся толькі перад сьмерцю яе заўчаснаю. Усё расказаў, як пакутаваў, як не пасьмеў прызнацца, як шторазу, ведаючы, што яна там быць павінна, ішоў у надзеі хоць здалёку ўгледзець. Быццам на споведзі пабываў. А праз колькі дзён яе ня стала.
Прыйшоў дахаты ўчарнелы, як хмара. Да жонкі:
Сталін памёр…
Тая не адказала нічога. Ведала, хто памёр…
Сталіну заставалася жыць яшчэ пяць гадоў.
Альжбета Кеда
Шаноўныя чытачы, у гэтай рубрыцы кожны з вас можа апублікаваць свой тэкст, калі запрапануе цікавую тэму і ўкладзецца ў 100 словаў. Прысылайце свае прапановы на адрас svaboda@rferl.org
