Аляксей Губараў нарадзіўся ў Менску ў 1981 годзе.
На дадзены момант жыве , вучыцца і працуе ў Плзьні, Чэхія.
Дзейнасьць: жывапіс, фатаграфія, мультымэдыя, канцэптуальнае мастацтва.
1987-1999 Менскі Мастацкі Ліцэй
1999-2004 Менскі Інстытут Упраўленьня, факультэт сучасных замежных моў
2005-2008 West Bohemian University in Pilsen (Чэская Рэспубліка), факультэт мастацтваў і дызайну, спэцыялізацыя графіка і мэдыяльнай ілюстрацыя.
2011 — «Сьпячы рэжым», галерэя сучаснага мастацтва «Ў», Мінск, Беларусь
2008 — «Уявіце сабе ...», галерэя «Падземка», Мінск, Беларусь
2006 — «Кветнік», Музэй сучаснага выяўленчага мастацтва, Мінск, Беларусь
2005 — «Мы пратэстуем», галерэя «Падземка», Мінск, Беларусь
2004 — «Простая складанасьць», арт-галерэя «Мастацтва», Мінск, Беларусь
Працы мастака знаходзяцца ў прыватных калекцыях Беларусі, Францыі, Нямеччыны, Чэхіі і ЗША.
Вітушчанка: Сучаснаму мастаку ня столькі важна маляваць, колькі думаць
Аляксей Іваноў: праца «За фасадам» правісела 5 гадзінаў
Аляксей Талстоў: трэба выходзіць з комплексу недавызначанага беларускага
Герасімовіч пра кнігу «Вялікае Княства Літоўскае. Ілюстраваная гісторыя»: Не баяліся патрапіць пад каньюнктуру
Артур Клінаў: сядаю за новы раман «Шклатара»
Белавокая: Пэйзаж павінен затрымцець унутры
Сураў: Душа народа захавалася, бо мы не пасьпявалі за цывілізацыяй
Анемпадыстаў: Нам не хапае здаровай штодзённай любові да свайго
Коўшар: Гідка глядзець на непрыгожае
Вячаслаў Паўлавец стварыў «Акварэалізм»
Ігар Корзун: Магу 20 хвілінаў разглядаць штрых на слупе
Рымашэўскі: Закахаўся ў прымітыў
Алена Адамчык: Беларускі для мяне на першым месцы
Скрыпнічэнка: Ніколі з уладамі ня быў у блізкім кантакце
Цыркуноў: Мастацтва ня мераюць кіляграмамі і кілямэтрамі
Канстанцін Селіханаў пра мэмарыял «Рака памяці»
Мацур: Каліграфія — іншая якасьць жыцьця і чалавека
Трубачова: «У папсовым праекце няма папсовых выканаўцаў»
Лянкевіч: У нас няма гісторыі, ёсьць толькі вайна
Руслан Вашкевіч пра «Радыюс нуля»: нам дазволілі шмат
Ляшкевіч: У бальшавікоў таксама не было доступу да тэлебачаньня
Тодар Копша — першы авангардыст у Беларусі
Сілівончык: У беларускага мастацтва з каханьнем і сэксуальнасьцю ўсё добра
Зоя Луцэвіч: Ня можаш паказаць усё, што хочаш, бо ёсьць цэнзура
Міхаіл Тумеля: Зрабіў бы «залаты» DVD беларускай анімацыі
Міхаіл Гулін: «Раблю ўсё сам, без палітычнага патасу»
Сяргей Шабохін: Спрабуем выпрацаваць грамадзянскую адказнасьць у дзеячаў культуры
Слабодчыкава: «Да жанчыны ставяцца як да цела»
Парфянок: Фатаграфія моцна зьвязаная з працэсам ідэнтыфікацыі нацыі
На дадзены момант жыве , вучыцца і працуе ў Плзьні, Чэхія.
Дзейнасьць: жывапіс, фатаграфія, мультымэдыя, канцэптуальнае мастацтва.
Адукацыя:
1987-1999 Менскі Мастацкі Ліцэй
1999-2004 Менскі Інстытут Упраўленьня, факультэт сучасных замежных моў
2005-2008 West Bohemian University in Pilsen (Чэская Рэспубліка), факультэт мастацтваў і дызайну, спэцыялізацыя графіка і мэдыяльнай ілюстрацыя.
Пэрсанальныя выставы:
2011 — «Сьпячы рэжым», галерэя сучаснага мастацтва «Ў», Мінск, Беларусь
2008 — «Уявіце сабе ...», галерэя «Падземка», Мінск, Беларусь
2006 — «Кветнік», Музэй сучаснага выяўленчага мастацтва, Мінск, Беларусь
2005 — «Мы пратэстуем», галерэя «Падземка», Мінск, Беларусь
2004 — «Простая складанасьць», арт-галерэя «Мастацтва», Мінск, Беларусь
Працы мастака знаходзяцца ў прыватных калекцыях Беларусі, Францыі, Нямеччыны, Чэхіі і ЗША.
Архіў праекту
Вітушчанка: Сучаснаму мастаку ня столькі важна маляваць, колькі думаць
Аляксей Іваноў: праца «За фасадам» правісела 5 гадзінаў
Аляксей Талстоў: трэба выходзіць з комплексу недавызначанага беларускага
Герасімовіч пра кнігу «Вялікае Княства Літоўскае. Ілюстраваная гісторыя»: Не баяліся патрапіць пад каньюнктуру
Артур Клінаў: сядаю за новы раман «Шклатара»
Белавокая: Пэйзаж павінен затрымцець унутры
Сураў: Душа народа захавалася, бо мы не пасьпявалі за цывілізацыяй
Анемпадыстаў: Нам не хапае здаровай штодзённай любові да свайго
Коўшар: Гідка глядзець на непрыгожае
Вячаслаў Паўлавец стварыў «Акварэалізм»
Ігар Корзун: Магу 20 хвілінаў разглядаць штрых на слупе
Рымашэўскі: Закахаўся ў прымітыў
Алена Адамчык: Беларускі для мяне на першым месцы
Скрыпнічэнка: Ніколі з уладамі ня быў у блізкім кантакце
Цыркуноў: Мастацтва ня мераюць кіляграмамі і кілямэтрамі
Канстанцін Селіханаў пра мэмарыял «Рака памяці»
Мацур: Каліграфія — іншая якасьць жыцьця і чалавека
Трубачова: «У папсовым праекце няма папсовых выканаўцаў»
Лянкевіч: У нас няма гісторыі, ёсьць толькі вайна
Руслан Вашкевіч пра «Радыюс нуля»: нам дазволілі шмат
Ляшкевіч: У бальшавікоў таксама не было доступу да тэлебачаньня
Тодар Копша — першы авангардыст у Беларусі
Сілівончык: У беларускага мастацтва з каханьнем і сэксуальнасьцю ўсё добра
Зоя Луцэвіч: Ня можаш паказаць усё, што хочаш, бо ёсьць цэнзура
Міхаіл Тумеля: Зрабіў бы «залаты» DVD беларускай анімацыі
Міхаіл Гулін: «Раблю ўсё сам, без палітычнага патасу»
Сяргей Шабохін: Спрабуем выпрацаваць грамадзянскую адказнасьць у дзеячаў культуры
Слабодчыкава: «Да жанчыны ставяцца як да цела»
Парфянок: Фатаграфія моцна зьвязаная з працэсам ідэнтыфікацыі нацыі
