fat1901
Думаю, ніхто не заспрачаецца, што колькасьць грамадзянаў, якія абралі на мінулым перапісе роднай мовай беларускую, будзе крыху адрозьнівацца ад рэальных лічбаў. Магчыма, нехта пазначыў такі варыянт адказу з уласных патрыятычных настрояў, нехта паддаўся агітацыі нацыянальна арыентаваных плыняў, а некаторыя сапраўды часам карыстаюцца (ці хацелі б карыстацца) мовай, але з розных прычынаў беларуская не зьяўляецца дамінуючай у іхным асяродку. Моўнае пытаньне было і застаецца надзённым, але ж факт застаецца фактам — існуюць беларусы, якія стала карыстаюцца белмовай у рэальным і віртуальным жыцьці. Насамрэч, я ня ставіў задачай падлічыць усіх беларускамоўных удаваў у папугаях, а хацеў паразважаць пра белмову як сродак міжполавых стасункаў.
Чытаючы блогі і часам кантактуючы зь дзеўкамі і хлопцамі з рэальнай прасторы, я прыйшоў да высновы, што праблема пошуку сваёй паловы паўстае для беларускамоўнай тусоўкі асабліва востра. Большая частка зь іх катэгарычная ў моўным пытаньні — хочацца, каб муж (жонка/каханак/блізкі сябар) таксама размаўляў па-беларуску. Маўляў, так зручней і прыемней. Дый потым не ўзьнікае пытаньняў, як назваць дзетак (“Усё ж такі Дамінік ці Леапольдушка?”). Іншыя менш патрабавальныя: галоўнае, каб “чалавек быў харошы”, а мужа ці жонку, сьцьвярджаюць яны, можна і ў сям'і “абеларусіць”. Як бы там ні было, а мова ўсё адно зьяўляецца адным з важных прыярытэтаў пры стварэньні сям'і.
Дзе ж адшукваюць белмоўных мачо шматлікія выпускніцы філфакаў? Дзе заўгодна, але не на ўласным факультэце :) Магчыма, некаторыя сапраўды адчайваюцца і выбіраюць “сініцу ў руках” з наяўных пад бокам кавалераў. Як там казаў Лявон Вольскі: “П'яны-п'яны, а нармальны!” :) А іншыя чакаюць свой пунсовы ветразь у выглядзе хай сабе лысенькага і невысокага, але ж такога жаданага Чалавека з акадэмічнымі ведамі беларускай мовы.
Неадназначнасьць адказу на пытаньне, дзе шукаць сваю беларускую палову, спарадзіла некалькі сайтаў знаёмстваў, арыентаваных, у першую чаргу, на беларускамоўных наведвальнікаў. Сярод вядомых мне адрасоў — Mara.by і Spatkanne.by-eu.com (апошні — адносна сьвежы і, на маю думку, пэрспэктыўны праект). Калыскай беларускамоўных чатэраў з упэўненасьцю можна лічыць Хатку, якая добры дзесятак год была пляцоўкай усталяваньня кантактаў моладзі.
У жыцьці, як вядома, усё вырашае выпадак. Часам дастаткова аднаго-двух словаў ці кінутага позірку, каб усё перавярнулася з ног на галаву. Аднак харошы плян таварыша Жукава і парада сяброў ня будуць лішнімі і ў пытаньнях сям'і і сэксу. Так, у беларускім сэгмэнце ЖЖ з посьпехам праходзяць абмеркаваньні пытаньняў, на якой мове пары размаўляюць у ложку, дзе і пры якіх абставінах людзі пачынаюць кантактаваць, “хлопец ці мова?” і іншыя. Значыць, жыве наша справа. Значыць, будзем жыць і мы :) Міру вам і каханьня… з нацыянальным калярытам!
РЫГОР БАРАДУЛІН. ЯК БЕЛАРУСЫ СЭКСАМ ЗАЙМАЮЦЦА
Думаю, ніхто не заспрачаецца, што колькасьць грамадзянаў, якія абралі на мінулым перапісе роднай мовай беларускую, будзе крыху адрозьнівацца ад рэальных лічбаў. Магчыма, нехта пазначыў такі варыянт адказу з уласных патрыятычных настрояў, нехта паддаўся агітацыі нацыянальна арыентаваных плыняў, а некаторыя сапраўды часам карыстаюцца (ці хацелі б карыстацца) мовай, але з розных прычынаў беларуская не зьяўляецца дамінуючай у іхным асяродку. Моўнае пытаньне было і застаецца надзённым, але ж факт застаецца фактам — існуюць беларусы, якія стала карыстаюцца белмовай у рэальным і віртуальным жыцьці. Насамрэч, я ня ставіў задачай падлічыць усіх беларускамоўных удаваў у папугаях, а хацеў паразважаць пра белмову як сродак міжполавых стасункаў.
потым не ўзьнікае пытаньняў, як назваць дзетак (“Усё ж такі Дамінік ці Леапольдушка?” ...
Чытаючы блогі і часам кантактуючы зь дзеўкамі і хлопцамі з рэальнай прасторы, я прыйшоў да высновы, што праблема пошуку сваёй паловы паўстае для беларускамоўнай тусоўкі асабліва востра. Большая частка зь іх катэгарычная ў моўным пытаньні — хочацца, каб муж (жонка/каханак/блізкі сябар) таксама размаўляў па-беларуску. Маўляў, так зручней і прыемней. Дый потым не ўзьнікае пытаньняў, як назваць дзетак (“Усё ж такі Дамінік ці Леапольдушка?”). Іншыя менш патрабавальныя: галоўнае, каб “чалавек быў харошы”, а мужа ці жонку, сьцьвярджаюць яны, можна і ў сям'і “абеларусіць”. Як бы там ні было, а мова ўсё адно зьяўляецца адным з важных прыярытэтаў пры стварэньні сям'і.
Дзе ж адшукваюць белмоўных мачо шматлікія выпускніцы філфакаў? Дзе заўгодна, але не на ўласным факультэце :) Магчыма, некаторыя сапраўды адчайваюцца і выбіраюць “сініцу ў руках” з наяўных пад бокам кавалераў. Як там казаў Лявон Вольскі: “П'яны-п'яны, а нармальны!” :) А іншыя чакаюць свой пунсовы ветразь у выглядзе хай сабе лысенькага і невысокага, але ж такога жаданага Чалавека з акадэмічнымі ведамі беларускай мовы.
Неадназначнасьць адказу на пытаньне, дзе шукаць сваю беларускую палову, спарадзіла некалькі сайтаў знаёмстваў, арыентаваных, у першую чаргу, на беларускамоўных наведвальнікаў. Сярод вядомых мне адрасоў — Mara.by і Spatkanne.by-eu.com (апошні — адносна сьвежы і, на маю думку, пэрспэктыўны праект). Калыскай беларускамоўных чатэраў з упэўненасьцю можна лічыць Хатку, якая добры дзесятак год была пляцоўкай усталяваньня кантактаў моладзі.
У жыцьці, як вядома, усё вырашае выпадак. Часам дастаткова аднаго-двух словаў ці кінутага позірку, каб усё перавярнулася з ног на галаву. Аднак харошы плян таварыша Жукава і парада сяброў ня будуць лішнімі і ў пытаньнях сям'і і сэксу. Так, у беларускім сэгмэнце ЖЖ з посьпехам праходзяць абмеркаваньні пытаньняў, на якой мове пары размаўляюць у ложку, дзе і пры якіх абставінах людзі пачынаюць кантактаваць, “хлопец ці мова?” і іншыя. Значыць, жыве наша справа. Значыць, будзем жыць і мы :) Міру вам і каханьня… з нацыянальным калярытам!
РЫГОР БАРАДУЛІН. ЯК БЕЛАРУСЫ СЭКСАМ ЗАЙМАЮЦЦА
