У справаздачы дасьледаваная сытуацыя ў 193 краінах сьвету. 17 зь іх былі разгледжаны асобна як найгоршыя з найгоршых. У васьмёрку з самымі нізкімі адзнакамі трапілі Бірма, Куба, Лібія, Паўночная Карэя, Самалі, Судан, Туркмэністан і Ўзбэкістан. Там дзяржава мае татальны кантроль над жыцьцём грамадзянаў, палітычная апазыцыя адсутнічае.
Наступная група несвабодных краінаў улучае Беларусь, Чад, Кітай, Экватарыяльную Гвінэю, Эрытрэю, Лаос, Савудаўскую Арабію, Сырыю і Зімбабвэ. У гэтых краінах вельмі абмежаваная магчымасьць выказваньня сваіх поглядаў, палітычная актыўнасьць жорстка душыцца, існуе палітычная цэнзура.
Сытуацыі ў Беларусі прысьвечаны асобны дадатак да справаздачы. Сярод іншых азнакаў несвабоднай краіны там згадваюцца несправядлівае выбарчае заканадаўства, бяспраўнасьць парлямэнту, уціск палітычных партыяў і няўрадавых арганізацыяў, жорсткі кантроль над сродкамі масавай інфармацыі, жорсткія разгоны мірных дэманстрацыяў, практыка падслухоўваньня, існаваньне сьпісу невыязных.
Наступная група несвабодных краінаў улучае Беларусь, Чад, Кітай, Экватарыяльную Гвінэю, Эрытрэю, Лаос, Савудаўскую Арабію, Сырыю і Зімбабвэ. У гэтых краінах вельмі абмежаваная магчымасьць выказваньня сваіх поглядаў, палітычная актыўнасьць жорстка душыцца, існуе палітычная цэнзура.
Сытуацыі ў Беларусі прысьвечаны асобны дадатак да справаздачы. Сярод іншых азнакаў несвабоднай краіны там згадваюцца несправядлівае выбарчае заканадаўства, бяспраўнасьць парлямэнту, уціск палітычных партыяў і няўрадавых арганізацыяў, жорсткі кантроль над сродкамі масавай інфармацыі, жорсткія разгоны мірных дэманстрацыяў, практыка падслухоўваньня, існаваньне сьпісу невыязных.
